Narration and intertextuality in short stories: Jorge Luis Borges' Pierre Menard, Author of the Quixote and Gustaw Herling-Grudziński’s The Tower.

Płaszczyzną porównania utworów Borgesa i Herlinga-Grudzińskiego jest ich konstrukcja narracyjna, opierająca się na intertekstualnej obecności innych tekstów oraz ich roli w kształtowaniu fabuły opowiadań. W opowiadaniu J. L. Borgesa ,,Pierre Menard, autor Don Kichota” jest to ,,Przemyślny szlachcic don Kichot z Manczy” Miguela Cervantesa, natomiast w przypadku ,,Wieży” Gustawa Herlinga-Grudzińskiego - ,,Trędowaty z miasta Aosty” Xaviera de Maistre. Jako podstawową metodologię i punkt wyjścia do analizy budowy światów przedstawionych wykorzystuję narratologię w teorii Mieke Bal. Istotny element pracy stanowi próba umiejscowienia opowiadań wobec poetyki modernistycznej i postmodernistycznej. Praca podzielona jest na dwie części: dotyczącą utworu Jorge Luisa Borgesa oraz Herlinga-Grudzińskiego. Każda z nich wymaga poruszenia osobnych zagadnień, takich jak kwestii tożsamości narratora wobec biografii autora lub znaczenia tekstu włączonego dla reprezentowanego eksperymentu myślowego. W obu opowiadaniach istotny jest motyw pisania/czytania o funkcji kreacyjnej oraz figura pisarza/czytelnika. Celem pracy jest opracowanie prezentowanych modeli intertekstualnej obecności tekstu włączonego.Vital to the comparison of Borges’ and Herling-Grudziński’s short stories is uncovering their narrative structure. This structure is based on the intertextual presence of other works and their role in shaping the fabulas of the texts. In Jorge Luis Borges’ short story ,,Pierre Menard, Author of the Quixote,” the work that is present is Miguel de Cervantes’ ,,The Ingenious Gentleman Don Quixote of La Mancha,” whereas in the case of Gustaw Herling-Grudziński’s ,,The Tower” it is Xavier de Maistre’s ,,The Leper from Aosta.” I use Mieke Bal’s theory of narratology as the fundamental methodology and starting point for the analysis of the settings’ construction. The essential part of this paper attempts to embed the short stories into a comparitory context of modern and postmodern poetics. This paper is divided into two main parts: first is an analysis of Jorge Luis Borges’ work and second is of Grudziński’s. Each of them requires an introduction of different contexts: the relationship between the identity of the narrator and the biography of the author as well as the importance of the embedded text in the represented thought experiment. Both works represent the motif of writing/reading as a creative act and the figure of the author/reader within the text. This paper aims to develop models for analysis of embedded texts in intertextual literature