Farklı eğe sistemlerinin kök kanallarından kalsiyum hidroksiti uzaklaştırmadaki etkinliklerinin değerlendirilmesi

Amaç: Tek köklü dişlerden farklı eğe sistemlerini kullanarak kanal içi ilaç olan kalsiyum hidroksit’in (KH) uzaklaştırılmasının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada 30 adet tek köklü çekilmiş insan dişi kullanıldı. Kök kanalları ProTaper F4 eğesine kadar genişletildi. KH patı kök kanallarına çalışma uzunluklarında yerleştirildi. Köklerin koronal kısımlarına pamuk pelet ve geçici bir dolgu maddesi konularak kapatıldı. Daha sonra dişler distile su içinde 37oC’de 7 gün boyunca bekletildi. Sonrasında geçici dolgular kaldırıldı. Kök kanallarındaki KH’ın uzaklaştırılmasında kullanılan yönteme göre örnekler rastgele dört deney grubu (ProTaper Universal F4, ProTaper Next X4, Reciproc 40, WaveOne Large) ve kontrol grubu olmak üzere toplam 5 gruba (n=12) ayrıldı. Kökler bukko-lingual olarak ikiye ayrıldı ve kanal içerisinde kalan artık KH miktarı x 15 büyütmede stereomikroskop altında değerlendirildi. Veriler SPSS programında Cronbach alpha yöntemi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: KH’in kök kanallarından tamamen uzaklaştırılamadığı görüldü. Reciproc eğe sistemi ile istatistiksel olarak diğer gruplardan daha fazla KH’i uzaklaştırıldığı belirlendi (P < 0.05). Kontrol grubunda diğer gruplardan daha az KH uzaklaştırılmasına rağmen ProTaper Universal, ProTaper Next ve WaveOne eğe sistemleriyle aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi (P > 0.05). Sonuç: Reciproc eğe sisteminin NaOCl ile birlikte kullanımı kök kanallarından KH’i uzaklaştırmada yalnızca NaOCl kullanımından veya ProTaper Universal, ProTaper Next ve WaveOne eğe sistemlerinden daha etkili olduğu görülmüştür. Ancak, kullanılan tekniklerin hiçbiri kök kanallarından KH’i tamamen uzaklaştıramamaktadır

Effect of EDDY and manual dynamic activation techniques on postoperative pain in non-surgical retreatment: a randomized controlled trial

BACKGROUND: During non-surgical retreatment process, the products such as dentin debris, root canal fillings, irrigation solutions, microorganisms and remaining pulp tissues can extrude to the apical area and can cause the postoperative pain and flare-up. Thus, the aim of this study was to evaluatethe effect of EDDY and manual dynamic activation (MDA) techniques on postoperative pain (PP) associated with retreatment. METHODS: Ninety patients scheduled for retreatment were treated at a single visit. Non-vital mandibular premolar teeth diagnosed with asymptomatic apical periodontitis were included in this study. The patients were divided into two groups (n = 45) on the basis of the need for additional irrigation activation procedures (EDDY and MDA). The patients' post-treatment pain levels were asked to rate the intensity of their pain on a 10-point numerical rating scale (NRS) at the 12th, 24th, 48th, and 72nd h and 7 days.The data were analyzed using the chi-square and Wilcoxon signed-rank test was used for within-group comparisons and Mann Whitney U test was used to compare the groups by time period. RESULTS: The difference in postoperative pain intensity between two groups was statistically significant at 12, 24, 48, and 72 h (p  0.05). Pain intensity after the treatment was lesser in the MDA groupthanin the EDDY group at 12, 24, 48, and 72 h. CONCLUSION: This study could lead us to conclude that the two activation systems can be used during endodontic retreatment with no difference at PP 7 days later. However, a comparison of the groups indicated that the EDDY resulted in significantly more PP at 12, 24, 48, and 72 h. Trial registration ClinicalTrials.gov Identifier: NCT04726670.Open Access funding provided by the Qatar National Library