Hver er kostnaðurinn við að vera ekki sama? Annars stigs áföll, bjargráð og andleg líðan lögreglumanna

Flestir takast á við ýmis áföll á lífsleið sinni en sumir lenda í því að verða vitni af áfalli annars einstaklings. Þá er talað um annars stigs áfall. Í kjölfar áfalla grípa einstaklingar til ýmissa bjargráða, jákvæðra og neikvæðra, til þess að takast á við áfallið. Annars stigs áfall og val á bjargráðum geta haft ýmiss áhrif á andlega líðan einstaklings. Tilgangur rannsóknarinnar var að skoða annars stigs áfallastreitu meðal lögreglumanna á Íslandi, þau bjargráð sem lögreglumenn nýta til að takast á við þá streitu og áhrif þess á andlega líðan. Fyrri rannsóknir hafa sýnt fram á að lögreglumenn upplifi meiri annars stigs áfallastreitu en aðrar starfsstéttir sem snúa að því að hjálpa og aðstoða. Ýmsir þættir geta verndað einstaklinga fyrir þessum annars stigs áföllum en aðrir þættir eru taldir áhættuþættir og geta ýtt undir annars stigs áfallastreitu og leitt til neikvæðra afleiðinga. Í þessari rannsókn voru spurningalistar sendir út í tölvupósti til allra starfsmanna lögreglunnar á Íslandi. Niðurstöður rannsóknarinnar sýndu að annars stigs áfallastreita hefur neikvæð áhrif á andlega líðan. Aldur, starfsaldur, það að hugsa um sjálfan sig og forðun voru forspárþættir fyrir andlega líðan þar sem eldri lögreglumenn, lögreglumenn með lengri starfsaldur og þeir sem hugsuðu vel um sjálfa sig höfðu betri andlega líðan en þeir sem nýttu sér frekar bjargráðið forðun höfðu verri andlega líðan. Starfsaldur var forspárþáttur fyrir annars stigs áfallastreitu þar sem þeir sem höfðu styttri starfsaldur greindu frá meiri annars stigs áfallastreitu. Aldur var einnig forspárþáttur fyrir nýtingu á bjargráðum þar sem yngri lögreglumenn nýttu sér frekar meira af bjargráðum heldur en eldri lögreglumenn. Rannsóknin er sú fyrsta sem framkvæmd er hér á landi á sviði annars stigs áfallastreitu og er það von höfundar að rannsóknin veiti innsýn inn í stöðu lögreglumanna þegar kemur að annars stigs áfallastreitu, bjargráðum og andlegri líðan og hvetji til frekari rannsókna.Most people experience various traumas in their lives, but some find themselves witnessing another person's trauma. That means the individual is experiencing secondary trauma. Following trauma, individuals use various coping strategies, adaptive or maladaptive, in order to cope with the trauma. Secondary trauma and coping strategies can have various effects on the mental well-being of individuals. The purpose of this study was to examine secondary traumatic stress among police officers in Iceland, the coping strategies used to deal with that stress and its effect on mental well-being. Previous research has shown that police officers experience more secondary traumatic stress than other professions that are concerned with helping and assisting. Certain factors can protect individuals from experiencing secondary trauma, whereas other factors are considered risk factors and can increase the probability of secondary traumatic stress and lead to negative consequences. In this study, questionnaires were sent out by e-mail to all police officers in Iceland. The results of the study showed that secondary traumatic stress has a negative effect on mental well-being. Age, length of service, self-care and the use of avoidance as a coping mechanism were predictors of mental well-being. Older police officers, tenured officers and those who practiced self-care had better mental well-being, while those who used the coping strategy of avoidance had worse mental well-being. Years on the job was a predictor of secondary traumatic stress as those with shorter tenure reporting higher secondary traumatic stress. Age was also a predictor for the utilization of coping strategies, with younger police officers using more coping strategies than older police officers. The study is the first to be carried out in Iceland in the field of secondary traumatic stress, and it is the author‘s hope that the study provides insight into the state of police officers when it comes to secondary traumatic stress, coping strategies, and mental well-being, and that this study encourages further research

Safety of children in shopping carts: Prevention of accidents

Slysahætta getur leynst víða og oft á tíðum væri hægt að koma í veg fyrir slys með meiri aðgæslu en yfirleitt er viðhöfð. Heima- og frítímaslys eru algeng meðal yngri barna þar sem þau eyða miklum tíma heimafyrir og í umsjá forráðamanna. Börn fara oft með forráðamönnum í matvöruverslanir en þar getur stafað hætta af innkaupakerrum. Gert er ráð fyrir að allt að 100 börn slasist árlega af völdum innkaupakerra (Embætti landlæknis, 2005b). Í þessari tilraun var leitast við að lækka tíðni þess að setja barn ofan í innkaupakerru, með sjónáreiti. Þátttakendur voru viðskiptavinir þriggja verslana á höfuðborgarsvæðinu sem voru valdar með tilliti til hentugleika. Inngripið var skilti sem var sett inn í allar innkaupakerrur verslananna. Margfalt grunnskeiðssnið með fráhvarfi var notað til að meta áhrif inngripsins. Grunnskeið var tekið áður en inngrip hófst og eftir að inngripið var fjarlægt. Tíðni þess að barn væri í vöruhluta innkaupakerru lækkaði töluvert meðan á inngripi stóð og hækkaði aftur eftir að það var fjarlægt. Því má álykta að inngripið hafi haft töluverð áhrif á markhegðunina og sé góð leið til að draga úr slysahættu