Investigation of vector-borne diseases in dogs

In this study, a total of 186 blood samples were collected from kennel dogs consisting of 104 male and 82 female in five provinces (Mersin, Adana, Hatay, Gaziantep and Batman) of Turkey, and evaluated using molecular methods for the presence of canine vector-borne diseases (CVBDs). Overall, 10.8% of the sampled dogs were found to be infected with one or more CVBD pathogens investigated. Ehrlichia canis (17/186; 9.1%) was the most common CVBD pathogen, followed by Babesia canis vogeli (5/186; 2.7%) and Hepatozoon canis (1/186; 0.5%), respectively. Co-infection of E. canis with B. caniswas detected in 3 (1.6%) dogs. Infection with Rickettsia spp., Coxiella burnetii, Borrelia burgdorferi s.l., Francisella tularensis, Bartonella spp., Leishmania spp., Diroflaria immitis, Diroflaria repens, and Acanthocheilonema reconditum were not detected. No sex association with CVBDs was determined (p>0.05). The result of the study indicates the presence of three CVB pathogens, including the first report of B. canis and H. canis in the studied provinces.Bu çalışmada, Türkiye'nin beş farklı ilindeki (Mersin, Adana, Hatay, Gaziantep ve Batman) köpek barınaklarındanalınan 186 (104'ü erkek ve 82'si dişi) kan örneği vektör kaynaklı nakledilen patojenler yönünden moleküler yöntemlerlearaştırıldı. İncelenen örneklerin %10.8'inin en az bir veya birden fazla patojen ile enfekte olduğu tespit edildi. Ehrlichiacanis (17/186; %9.1) en yaygın vektör aracılı nakledilen patojen olup, bunu sırasıyla Babesia canis vogeli (5/186; %2.7) veHepatozoon canis (1/186; %0.5) izledi. E. canis ve B. canis ortak enfeksiyonu 3 (%1.6) köpekte tespit edildi. Rickettsia spp.,Coxiella burnetii, Borrelia burgdorferi s.l., Francisella tularensis, Bartonella spp., Leishmania spp., Diroflaria immitis,Diroflaria repens ve Acanthocheilonema reconditum enfeksiyonu saptanmadı. Vektör aracılı nakledilen patojenler yönündenpozitif bulunan köpeklerde yaş ve cinsiyet yönünden istatistiksel olarak önemli bir fark belirlenmedi (p> 0.05). Çalışılanillerde köpeklerde vektör aracılı nakledilen patojenlerden üçünün varlığı gösterilmiş ve çalışılan illerde ilk kez B. canis ve H.canis varlığı tespit edilmiştir

Molecular characterization of pseudomonas aeruginosa isolated from clinical bovine mastitis cases

This study aimed to investigate the presence and distribution of virulence determinants and their antimicrobial susceptibilities of 44 Pseudomonas aeruginosa isolates obtained from clinical bovine mastitis cases. In addition, selected 6 P. aeruginosa isolates were further characterized using whole-genome sequencing (WGS). Based on the presence of T3SS-related genes, 25% of the isolates were found to carry exoU and/or exoS genes belonging to invasive (exoU-/exoS+, 18.2%) and cytotoxic (exoU+/exoS-, 6.8%) strains. But, none of the isolates carried both exoU and exoS genes. In terms of other virulence genes examined, various virulence gene profiles were observed among the isolates. The majority of the isolates (72.7%) were susceptible to all tested antimicrobials. Resistance rates to ciprofloxacin and carbapenems (imipenem and meropenem) were determined as 25% and 4.5%, respectively. WGS analysis indicated the presence of different resistome, but fosA genes in all isolates, and different combinations of mutations in gyrA, parC, oprD, efflux pump, and genes playing a role in the regulation of ampC gene expression. Different sequence types (STs) and serotypes were found in representative isolates with the occurrence of the O11-ST235 clone, which is a worldwide multidrug-resistant high-risk clone representing a serious public health threat. The findings of this study provide valuable information on P. aeruginosa isolated from clinical bovine mastitis cases and current antimicrobial resistance levels and virulence determinants

Köpek ve kedilerden Thermofilik campylobacter izolasyonu ve moleküler karakterizasyonu

This study aimed to evaluate the occurence, virulence properties, genetic diversity, antimicrobial susceptibilities and genetic determinants of resistance of thermophilic Campylobacters from dogs and cats under different housing conditions. Rectal swabs were taken from 136 dogs (household dogs, n=56; shelter-housed dogs, n=80), and 14 shelter-housed cats. Antimicrobial susceptibilities of the isolates were performed by disc diffusion method. Tetracycline (tetO), ampicillin (blaOXA-61), aminoglycoside (aph-3-1) resistance and multidrug efflux pump (cmeB) genes were investigated by multiplex polymerase chain reaction (mPCR). The genetic diversity among the isolates was determined by sequence analysis of short variable regions (SVRs) of flaA gene. The presence of virulence and toxin genes was also investigated by PCR. Campylobacter spp. were isolated from 33.8% of dogs and 28.6% of cats. C. jejuni was the most common species in both dogs (52.2%) and cats (100%), followed by C. coli, which was isolated from 41.3% of dogs. High rates of resistance against nalidixic acid (78.7%), ciprofloxacin (74.5%), ampicillin (68.1%), tetracycline (53.2%) were observed. The frequency of flaA, virB11, cdtA, cdtB, cdtC, racR, cadF, ciaB, dnaJ and pldA genes was 100%, 2.1%, 83%, 72.3%, 72.3%, 57.4%, 93.6%, 12.8%, 53.2% and 44.7%, respectively. Based on flaA-SVR typing, 17 different alleles were determined among the isolates. The results of this study suggested that pet animals were colonized with antimicrobial resistant thermophilic Campylobacter spp. having high pathogenic potential and genetic diversity.Bu çalışmada, farklı koşullarda barındırılan köpekler ve kedilerde termofilik Campylobacter türlerinin varlığı, virülans özellikleri, genetik çeşitliliği, antimikrobiyal duyarlılık ve direnç genlerinin belirlenmesi amaçlandı. Rektal svab örnekleri 136 köpekten (sahipli, n=56; barınak, n=80) ve 14 barınak kedisinden alındı. İzolatların antimikrobiyallere olan duyarlılıkları disk difüzyon metodu ile belirlendi. Tetrasiklin (tetO), ampisilin (blaOXA-61), aminoglikozid (aph-3-1) direnç ve multidrug efluks pompası (cmeB) genleri multipleks polimeraz zincir reaksiyonu (mPZR) ile araştırıldı. İzolatlar arasındaki genetik farklılık, flaA geninin kısa değişken bölgelerinin (SVR’ler) dizi analizi ile belirlendi. İzolatlar arasında virülans ve toksin genlerinin varlığı ise PZR ile araştırıldı. Campylobacter spp., köpeklerin %33.8’inden ve kedilerin %28.6’sından izole edildi. C. jejuni hem köpeklerde (%52.2) hem de kedilerde (%100) en sık izole edilen tür iken; C. coli sadece köpeklerin %41.3’ünden izole edildi. Nalidiksik asit (%78.7), siprofloksasin (%74.5), ampisilin (%68.1) ve tetrasikline (%53.2) karşı yüksek oranlarda direnç gözlendi. flaA, virB11, cdtA, cdtB, cdtC, racR, cadF, ciaB, dnaJ ve pldA virulens genleri sırasıyla %100, %2.1, %83, %72.3, %72.3, %57.4, %93.6, %12.8, %53.2 ve %44.7 oranlarında saptandı. flaASVR tiplendirme metodu ile C. jejuni ve C. coli izolatları arasında 17 farklı allel belirlendi. Bu çalışmanın sonuçları, pet hayvanlarının antimikrobiyal dirençli, yüksek patojenik potansiyele ve genetik çeşitliliğe sahip termofilik Campylobacter spp. ile kolonize olduğunu göstermektedir

Broilerlerden izole edilen termofilik campylabacter’lerin genotipik, antimikrobiyal direnç ve virulens profilleri

Bu çalışmanın amacı, Adana ve Hatay illerindeki ticari broyler çiftliklerinde Campylobacter jejuni ve Campylobacter coli'nin prevalansını, antimikrobiyal direnç ve genetik belirleyicilerini araştırmaktır. İzolatlar arasındaki genetik çeşitliliğin değerlendirilmesi, flaA geninin DdeI restriksiyon endonükleaz enzimi ile kesilmesine dayalı RFLP-Polimeraz Zincir Reaksiyonu (PZR) ve flaA ve flaB-SVR genlerinin kısa değişken bölgelerinin (SVR'ler) dizi analizi ile belirlendi. Ayrıca, izolatların antimikrobiyal duyarlılıkları disk difüzyon yöntemi ile yapıldı ve tetrasiklin (tetO), ampisilin (blaOXA-61), aminoglikozid ve çoklu dirence aracılık eden efluks pompası (cmeB) direnç genlerinin varlığı ise PZR ile araştırıldı. Siprofloksasine dirence neden olan mekanizmalar PZR ve takiben DNA dizi analizi ile araştırıldı. İzolatlar arasında 10 virulans (flaA, virB11, racR, cadF, ciaB, dnaJ and pldA) ve toksin geninin (cdtA, cdtB, cdtC) varlığı PZR ile incelendi. İncelenen 220 kloakal sıvabtan 194'ü C. jejuni (%89) ve 24'ü C. coli (%11) olmak üzere 218 (%99.1) Campylobacter spp. izole edildi. Tüm izolatlar kloramfenikol, gentamisin ve eritromisin'e duyarlı iken; C. jejuni ve C. coli izolatlarının nalidiksik asit, siprofloksasin, ampisilin, tetrasiklin ve amoksisilin-klavulanik asite direnç oranları sırasıyla %86.6-100, %86.6-100, %45.9-45.8, %43.3-50 ve %2.6-0.0 olarak belirlendi. C. jejuni ve C. coli izolatlarında tetO, blaOXA-61, cmeB ve aph-3-1 genlerinin prevalansı sırasıyla %45.3-54.4, %36.1-75, %1.5-83.3 ve %0.5-0 tespit edildi. C. jejuni ve C. coli izolatlarında flaA, cdtA, cdtB, cdtC, racR, cadF, ciaB, dnaJ ve pldA genlerinin prevalansı ise sırasıyla %100-100, %95.4-100, %94.3-100, %89.7-54.2, %89.2-79.2, %92.8-100, %67-16.7, %85.6-75 ve %80-66.7 olarak belirlendi. virB11 geni Campylobacter izolatlarının hiçbirinde tespit edilmedi. Tüm flaA ve flaB -SVR allelleri aynı PCR-RFLP patternleri gösterdi. Bu çalışmanın sonuçları broyler sürülerinde Campylobacter spp. prevalansının, patojenik potansiyelinin, genetik çeşitliliğinin ve antimikrobiyal direnç oranlarının yüksek olduğunu göstermektedir. Bu durum antimikrobiyallere dirençli Campylobacter'lerin ortaya çıkışını ve yayılımını azaltmak için etkili kontol önlemlerinin acilen uygulanması gerektiğini vurgulamaktadırThe objective of this study was to investigate the prevalence, antimicrobial resistance and genetic determinants of resistance of Campylobacter jejuni and Campylobacter coli isolated from commercial broiler farms in Adana and Hatay provinces, Turkey. The assessment of the genetic diversity among the isolates was determined by flaA based RFLP-Polymerase Chain Reaction (PCR) with restriction enzyme DdeI and sequence analysis of short variable regions (SVRs) of flaA and flaB-SVR genes. Antimicrobial susceptibility of the isolates was performed by disk diffusion method and tetracycline (tetO), ampicillin (blaOXA-61), aminoglycoside and multidrug efflux pump (cmeB) resistance genes were investigated by PCR as well. The genes conferring resistance to ciprofloxacin was screened by PCR and following DNA sequencing. The presence of ten virulence (flaA, virB11, racR, cadF, ciaB, dnaJ and pldA) and toxin genes (cdtA, dtB, cdtC) among the isolates was also investigated using PCR. Out of 220 cloacal swabs, 218 (99.1%) Campylobacter spp. including C. jejuni (n=194; 89%) and C. coli (n=24; 11%) were isolated. While all the isolates were susceptible to chloramphenicol, gentamicin and erythromycin, resistance rates for C. jejuni and C. coli isolates to nalidixic acid, ciprofloxacin, ampicillin, tetracycline and amoxicillin-clavulanic acid were determined as 86.6-100%, 86.6-100%, 45.9-45.8%, 43.3-50% and 2.6-0.0%, respectively. The tetO, blaOXA-61, cmeB and aph-3-1 genes detected in C. jejuni and C. coli isolates were 45.3-54.2%, 36.1-75%, 1.5-83.3% and 0.5-0%, respectively. The prevalence of flaA, cdtA, cdtB, cdtC, racR, cadF, ciaB, dnaJ and pldA in C. jejuni and C. coli isolates was 100-100%, 95.4-100%, 94.3-100%, 89.7-54.2%, 89.2-79.2%, 92.8-100%, 67-16.7%, 85.6-75% and 80-66.7%, respectively. virB11 gene was not detected in any of Campylobacter isolates. All flaA and flaB-SVR alleles displayed same PCR-RFLP patterns. The results of this study revealed high prevalence, pathogenic potantial, genetic diversity and antimicrobial resistance of Campylobacter spp. in broiler flocks, which highlights urgent need for implementing effective contol measures to reduce emergence and spread of antimicrobial resistant Campylobacter

Köpek ve kedilerden ampisilin ve vankomisin dirençli enterococcus faecium izolasyonu

In this study, it was aimed to determine the occurence of ampicillin and vancomycin resistant enterococci (ARE and VRE) species in dogs and cats, antimicrobial susceptibility and virulence genes (asa1, esp, gelE, hyl, cylA) of the isolates. Minimal inhibitor concentration (MIC) values of ampicillin and vancomycin were determined by macro dilution method and E-test, respectively. For this purpose, 531 rectal swabs collected from dogs (n=276) and cats (n=255) from three different cities (İstanbul, Ankara and Mersin) were examined. ARE was detected in 60 (21.7%) of dogs and in 47 (18.4%) of cats. VRE was detected in one dog and two cats. All ARE and VRE isolates were identified as Enterococcus faecium by polymerase chain reaction (PCR), and showed multi-drug resistance (MDR) phenotype. A small number of AREfm isolates (4.7%) carried virulence gene. To the authors’ knowledge, the study is first reporting vanA gene harboring VREfm in dogs in Turkey. The results indicated that both dogs and cats were frequent carriers of AREfm. Due to close contact with humans, dogs and cats may play an important role in the spread of these nosocomial pathogens in the community. Therefore, further molecular studies are needed to elucidate the possible role of animal originated AREfm and VREfm strains in human nosocomial infections.Bu çalışmada, köpek ve kedilerde ampisilin ve vankomisine dirençli enterokokların (ARE ve VRE) izolasyonu, izolatların antimikrobiyal duyarlılıklarının ve virülans genlerinin (asa1, esp, gelE, hyl, cylA) belirlenmesi amaçlandı. Ampisilin ve vankomisin dirençli izolatların minimal inhibitör konsantrasyonları (MİK) sırasıyla makrodilüsyon metodu ve E-test ile belirlendi. Bu amaçla üç farklı ildeki (İstanbul, Ankara ve Mersin) köpeklerden (n=276) ve kedilerden (n=255) toplanan 531 rektal svab örneği çalışmaya dahil edildi. Köpeklerin 60’ında (%21.7) ve kedilerin 47’sinde (%18.4) ARE tespit edildi. VRE bir köpek ve iki kedide saptandı. Tüm ARE ve VRE izolatları, polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) ile Enterococcus faecium olarak identifiye edildi ve bu izolatlar çoklu ilaç direnç (MDR) fenotipi gösterdi. Az sayıdaki izolatta (%4.7) virülans geni saptandı. Yazarların bilgisine göre, bu çalışma ile ilk olarak Türkiye’de köpeklerden vanA geni taşıyan VREfm izolasyonu bildirilmektedir. Sonuçlar, hem köpeklerin hem de kedilerin AREfm ile yüksek oranda kolonize olduklarını göstermektedir. Köpekler ve kediler yakın fiziksel temaslarından dolayı, insanlara bu nozokomiyal patojenlerin yayılmasında önemli bir rol oynayabilir. Bu nedenle, hayvanlardan izole edilen AREfm ve VREfm suşlarının insan nozokomiyal enfeksiyonlarındaki olası rolünü aydınlatmak için ileri moleküler çalışmalara ihtiyaç vardır

Investigations on diagnosis of bovine brucellosis by allergic skin tests

Bu araştırma, allerjik deri testinin sığır brusellosis'inin teşhisinde kullanılabilirliğinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Bu amaçla, iki farklı Brucella susundan değişik metotlarla hazırlanan iki allerjen (Brucellin INRA ve Brucellin) üç farklı gruptaki (enfekte, sağlıklı ve aşılı) hayvanlarda etkisi Rose Bengal Plate Test (RBPT), Serum Aglütinasyon Testi (SAT), Rivanol Aglütinasyon Testi (RivA) ve Komplement Fikzasyon Testi (KFT) kullanılarak araştırıldı. Enfekte gruptaki hayvanlarda iki allerjen birlikte değerlendirildiğinde %77, RBPT, SAT, RivA ve KFT'leriyle sırasıyla %70, %85, %88 ve %89 oranında pozitif reaksiyon elde edildi. Aşılanmış gruptaki hayvanlarda iki allerjen birlikte değerlendirildiğinde %66, RBPT, SAT, RivA ve KFT'leriyle sırasıyla %8, %8, %8 ve %6 oranında pozitif reaksiyon elde edildi. Sağlıklı ve aşılanmamış gruptaki hayvanların iki allerjen ile %3'ü pozitif bulunurken, serolojik testlerde negatif bulundu. Sonuç olarak, allerjik deri testlerinin sığır brusellozis'inin teşhisinde serolojik testlerle birlikte sahada kullanılabileceği kanaatine varıldı.This study was conducted in order to investigate possibility of use of allergic test in the diagnosis of bovine brucellosis. For this aim, two allergens (Brucellin INRA and Brucellin) prepared using two different methods on the cattle of three groups (healthy, vaccinated and infected) were investigated using Rose Bengal Plate Test (RBPT), Serum Agglutination Test (SAT), Rivanol Agglutination Test (RivA) and Complement Fixation Test (CFT). When two allergen tests were considered together, 77% positive reactions were obtained in infected group. In this group, positive reactions at 70%, 85%, 88% and 89% were obtained respectively from RBPT, SAT, RivA and CFT. In vaccinated group, 66% positive results were obtained by two allergens, whereas seropositive results at 8%, 8%, 8% and 6% was obtained respectively from RBPT, SAT, RivA and CFT. While 3% positive results were determined in healthy and unvaccinated group, negative results were obtained in all serological tests. As a result, it was concluded that allergic skin test could be used for the diagnosis of bovine brucellosis in combination with serological test in the field. "

Adana yöresinde kafes kuşlarından geniş spektrumlu beta-laktamaz (GSBL) sentezleyen escherichia coli izolasyonu ve moleküler karakterizasyonu

In this study, it was aimed to investigate the presence of extended-spectrum beta-lactamase (ESBL) producing Escherichia coli in caged birds. A total of 139 fecal swab samples were collected from cage birds from 14 different aviaries in Adana. ESBL producing E. coli was detected in 4.3% (n=6) of the fecal samples and these isolates harbored blaCTX-M-15 gene. ERIC-PCR analysis revealed three different band patterns among the isolates. These results indicate that cage birds are carrier of ESBL-producing E. coli. Therefore, further epidemiological studies are needed to determine the presence of resistant bacteria including ESBL producing E. coli in various animal species.Bu çalışmada, kafes kuşlarında geniş spektrumlu beta-laktamaz (ESBL) sentezleyen Escherichia coli varlığının araştırılması amaçlandı. Bu amaçla Adana’daki 14 farklı kafes kuşu satışı yapan işyerinden toplam 139 fekal svab örneği toplandı. İncelenen örneklerin %4.3’ünden (n=6) GSBL sentezleyen E. coli saptandı ve izolatların tamamında blaCTX-M-15 geni belirlendi. ERIC-PCR analizi izolatlar arasında üç farklı band patterni gösterdi. Bu sonuçlar kafes kuşlarının ESBL sentezleyen E. coli için taşıyıcı olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, çeşitli hayvan türlerinde ve ortamlarda ESBL sentezleyen E. coli dahil dirençli bakterilerin varlığını belirlemek için daha fazla epidemiyolojik çalışmalara ihtiyaç vardır

Adana yöresinde kafes kuşlarından geniş spektrumlu Beta-Laktamaz (GSBL) sentezleyen Escherichia coli izolasyonu ve moleküler karakterizasyonu

In this study, it was aimed to investigate the presence of extended-spectrum beta-lactamase (ESBL) producing Escherichia coli in caged birds. A total of 139 fecal swab samples were collected from cage birds from 14 different aviaries in Adana. ESBL producing E. coli was detected in 4.3% (n=6) of the fecal samples and these isolates harbored blaCTX-M-15 gene. ERIC-PCR analysis revealed three different band patterns among the isolates. These results indicate that cage birds are carrier of ESBL-producing E. coli. Therefore, further epidemiological studies are needed to determine the presence of resistant bacteria including ESBL producing E. coli in various animal species.Bu çalışmada, kafes kuşlarında geniş spektrumlu beta-laktamaz (ESBL) sentezleyen Escherichia coli varlığının araştırılması amaçlandı. Bu amaçla Adana’daki 14 farklı kafes kuşu satışı yapan işyerinden toplam 139 fekal svab örneği toplandı. İncelenen örneklerin %4.3’ünden (n=6) GSBL sentezleyen E. coli saptandı ve izolatların tamamında blaCTX-M-15 geni belirlendi. ERIC-PCR analizi izolatlar arasında üç farklı band patterni gösterdi. Bu sonuçlar kafes kuşlarının ESBL sentezleyen E. coli için taşıyıcı olduğunu göstermektedir. Bu nedenle, çeşitli hayvan türlerinde ve ortamlarda ESBL sentezleyen E. coli dahil dirençli bakterilerin varlığını belirlemek için daha fazla epidemiyolojik çalışmalara ihtiyaç vardır

Hatay devlet hastanesi yoğun bakım ünitesine başvuran hastalardan izole edilen vankomisine dirençli enterococcus faecium izolatlarının moleküler karakterizasyonu

Objective: In this study, it was aimed to determine vancomycin resistance mechanisms, virulence genes and clonal relationships of 23 vancomycin-resistant Enterococcus faecium (VREfae) strains isolated from patients admitted to intensive care unit of Hatay State Hospital. Materials and Methods: Minimal inhibitor concentration (MIC) values of vancomycin were determined by E-test and antimicrobial susceptibility of the strains was determined by disc diffusion method. The clonal relationship among VREfae isolates was determined by pulsed-field gel electrophoresis (PFGE). Additionally, vancomycin resistance (vanA, vanB, vanC, vanD, vanE and vanG) and virulence genes (asa1, esp, gelE, hyl and cylA) were investigated by polymerase chain reaction (PCR) method. Results: All isolates harbored vanA gene and 17 isolates (73.9%) were positive for at least one virulence gene. The most common virulence gene was esp, which was detected in nine isolates alone and in two isolates together with hly gene. The hly gene was detected in five isolates alone and the other virulence genes (asa1, gelE and cylA) were not observed in any isolates tested. All isolates showed multidrug resistance phenotype. Vancomycin MIC values of the isolates were found to be ≥256 µg/mL by E-test. PFGE analysis revealed 14 different pulsotypes in five clusters (A, B, C, D and E). The presence of identical PFGE patterns indicated that there was a crosstransmission at hospital settings. Conclusion: Continuous surveillance of resistance patterns and molecular characteristics of VRE are needed to reduce the prevalence of infections caused by VRE and to take effective control measures in hospitalsAmaç: Bu çalışmada, Hatay Devlet Hastanesi yoğun bakım ünitesine başvuran hastalardan izole edilen 23 vankomisine dirençli Enterococcus faecium (VREfae) suşunun vankomisine olan direnç mekanizmalarının, virülans genlerinin ve klonal ilişkilerinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: İzolatların vankomisin minimal inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri E-testi ile antimikrobiyallere olan duyarlılıkları ise disk difüzyon yöntemi ile saptandı. VREfae izolatları arasında klonal ilişki pulsed-field jel elektroforezi (PFGE) ile belirlendi. Vankomisin direnç (vanA, vanB, vanC, vanD, vanE ve vanG) ve virülans genleri (asa1, esp, gelE, hyl ve cylA) polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemi ile araştırıldı. Bulgular: Bütün izolatlar vanA geni taşıdığı tespit edildi ve izolatların 17’si (%73,9) en az bir virülans geni yönünden pozitif bulundu. En yaygın virülans geni olan esp, dokuz izolatta tek başına ve iki izolatta ise hly geni ile birlikte saptandı. hly geni tek başına beş izolatta tespit edilirken ve incelenen diğer virülans genleri (asa1, gelE ve cylA) ise hiçbir izolatta tespit edilmedi. İzolatların tamamı çoğul direnç fenotipi gösterdi. İzolatların vankomisin MİK değerleri E-test ile ≥256 µg/mL olarak bulundu

Köpeklerden izole edilen enterokok suşlarının antimikrobiyal direnç ve virulans özellikleri

Antimikrobiyal dirençli enterokoklar nozokomiyal enfeksiyonların önde gelen nedenleri arasında bulunmaktadır. Antimikrobiyal dirençli enterokokların hayvanlardan insanlara geçişi gösterilmiştir. Bu nedenle, farklı hayvan türlerinde antimikrobiyal direncin sürekli olarak izlenmesi hem hayvan hem de insan sağlığı için önemlidir. Bu çalışmada, köpeklerden alınan 125 rektal sıvab örneğinden izole edilen 107 enterokok suşunun antimikrobiyal direnç profilleri, dirence aracılık eden mekanizmalar ve virülans özelliklerinin araştırılması amaçlandı. En yüksek direnç oranı tetrasikline (%65.4) karşı belirlenirken; siprofloksasin (%19.6), eritromisin (%19.6), kloramfenikol (%8.4) ve ampisiline (%3.7) ise değişen oranlarda direnç tespit edildi. On dört (%12.1) enterokok suşunda çoğul direnç fenotipi (MDR) görüldü. Tetrasiklin dirençli izolatlarda tetM geni ağırlıklı olarak saptandı. Eritromisin dirençli 21 izolatın 18'inin ermB geni taşıdığı tespit edildi. İzolatlar arasında ccf (%54.2), efaAfs (% 52.3), cpd (%45.8) ve jelE (%44.9) virulens genleri sıklıkla belirlendi. Bu sonuçlar köpeklerden izole edilen enterokok suşlarında yüksek düzeyde antimikrobiyal direncin ve virülans genlerinin mevcut olduğunu ve potansiyel bir halk sağlığı sorunu olduğunu ortaya koymaktadırAntimicrobial resistant enterococci are among the leading causes of nosocomial infections. Transmission of antimicrobial-resistant enterococci from animals to humans has been shown. For this reason, continuous monitoring of antimicrobial resistance in different animal species is of importance both for animal and human health. In this study, it was aimed to investigate the antimicrobial resistance profiles, resistance mechanisms implicated and virulence traits of 107 enterococci isolated from 125 rectal swab samples taken from dogs. The highest resistance rate was determined against tetracycline (65.4%), followed by ciprofloxacin (19.6%), erythromycin (19.6%), chloramphenicol (8.4%) and ampicillin (3.7%). Fourteen (12.1%) enterococci showed multidrug resistance (MDR) phenotype. The tetM gene was predominantly detected among tetracycline isolates. Of 21 erythromycin resistant isolates, 18 harbored the ermB gene. The frequently detected virulence genes was ccf (54.2%), efaAfs (52.3%), cpd (45.8%) and gelE (44.9%). These results indicate that high level of antimicrobial resistance and virulence genes exist among enterococci from dogs and pose a potential public health concer