Demographic Evaluation of The Patients Admitted with Oral Intake of Corrosive Substances

Amaç: Bu çalısmada, oral koroziv madde alımı ile acil servise basvuran hastaların demografik özelliklerinin, mortalite ve morbidite oranlarının açığa çıkarılmasını amaçladık. Materyal ve Metod: Oral koroziv madde alımı nedeniyle 01.01.2009 ile 31.12.2010 tarihleri arasında başvuran vakalar geriye dönük incelendi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, mesleği, alınan koroziv maddenin cinsi, alım nedeni (kazara, özkıyım), acile başvuru sekli, alım ile acile ilk başvuru arasında geçen süre, başvuru sırasındaki şikâyetleri kaydedildi. Endoskopisi yapılan ve yapılmayan hastaların tanı ve tedavi süreçleri, hastanede yatış süresi ve hasta sonlanım şekli ile ilgili veriler kaydedildi. Tanı sürecinde endoskopi bulguları Di Costanzo Evreleme Sistemi'ne göre sınıflandırıldı. Bulgular: Çalışmaya 59 hasta (30 kadın, 29 erkek) dahil edildi. Olguların yaş ortalaması 38.67±18.56 idi. Koroziv madde alımının % 74.58'i kazara, % 25.42'si özkıyım amaçlı idi. Alınan korozivlerin % 55,93'ü sodyum hipoklorit idi. Hastaların % 95'ine ilk 24 saat içinde endoskopi uygulaması yapıldığı görüldü. Endoskopi sonrası en sık rastlanan hasarlanma evre 2a (% 31) idi. Acil servise başvuran hastaların % 57.6'sı hastaneye yatırıldı. Yoğun bakımda takip edilen bir hasta eksitus oldu. Sonuç: Koroziv madde alımları morbidite ve mortaliteye yol açabilen zehirlenmelerdir. Zehirlenmelerin en aza indirilmesi için toplumun eğitilmesi, ambalajsız temizlik maddesi satışının yasaklanması, temizlik maddelerinin açıkta bırakılmaması ve başka kaplarda saklanmaması gerekmektedirPurpose: In this study, we aimed to reveal mortality and morbidity rates and demographic characteristics of patients admitted to the emergency room with corrosive substance ingestion. Material and Methods: The cases admitted with oral intake of corrosive substances to between 01.01.2009 and 31.12.2010 were retrospectively reviewed. Patients’ age, gender, occupation, type of the corrosive substance, reason of administring the substance (accident, suicide), the application form to the emergency room, the time between the first reference to the emergency room with the admission time, the complaints at the time of admission were recorded. Patients' data with and without endoscopy about their diagnosis and treatment processes, their staying time at the hospital and their outcome of the hospital were recorded. During the process of diagnosis endoscopic findings were classified according to Di Costanzo Staging System. Results: 59 patients (30 female, 29 male) were included in the study. Mean age of the patients’ was 38.67 ± 18.56. 74.58 % of the corrosive substance intake were accidentally, and 25.42 % were suicide. 55,93 % of the corrosive intake was sodium hypochlorite. It was seen that 95 % of the patients were made endoscopy within first 24 hours. The most common damage was stage 2a (31 %). 57.6 % patients admitted to the emergency room were hospitalized. One patient in intensive care unit, died. Conclusion: Corrosive substance poisoning can lead to serious morbidity and mortality. In order to minimize the poisonings, society should be educated, the sale of unpackaged corrosive substances should be prohibited, corrosive substances should not be left exposed and not stored in other container

The association of interleukin-6 -597 G/A gene polymorphism in patients with myocardial infarction

AMAÇ: Kardiyovasküler sisteme ait hastalıklar gelişmiş ülkelerde en önemli ölüm nedenlerinin başında gelmektedir. Son yapılan çalışmalarda, aterosklerozun başlaması, gelişimi ve tamamlanması sürecinde enflamasyonun rolü olduğu saptanmıştır. Bunun sonucunda, birçok çalışmada enflamasyon belirteçleri, koroner kalp hastalıklarının ve miyokard infarktüsünün (MI ) bir göstergesi olarak araştırılmaya başlanmıştır. Son yıllarda İnterlökin-6 ( IL-6) gibi bazı sitokinler MI için yeni potansiyel risk faktörü olarak araştırılmıştır. Bu çalışma; acil servise göğüs ağrısı şikayeti ile başvuran ve MI tanısı konulan hastalarda IL-6 -597 G/A gen polimorfizmini araştırmak amacıyla planlanmıştır. Gereç ve YÖNTEMLER: Çalışma kapsamına; göğüs ağrısı şikayeti ile acil servise gelen ve MI tanısı konan 84 kişi (71 erkek, 13 kadın) ve herhangi bir sağlık problemi bulunmayan 85 kişi (30 erkek, 55 kadın) alınmıştır. DNA izolasyonu, DNA izolasyon kiti (High Pure PCR Template Preparation kit, Roche Diagnostic, Germany) ile yapılmıştır. Gen mutasyonları, Real-Time PCR (Light Cycler) ile saptanmıştır. BULGULAR: Hasta ve kontrol grupları incelendiğinde IL-6 -597 G/A gen polimorfizmi ile MI arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. MI’ lı hastaların % 27.4’ ünde GA genotipine ve %6.0’ sında ise AA genotipine sahiptir. SONUÇ: Bu çalışmada, IL-6 -597 G/A gen polimorfizminin MI’lı hastalar için bir risk faktörü oluşturmadığı saptanmıştır. Bu çalışma, olgu sayısı artırılarak veya IL-6’nın -572 G/C ve -174 G/C gibi diğer polimorfizmleri araştırılarak sürdürülebilir.AIM: Cardiovascular disease is the leading cause of death in the developed countries worldwide. Recent studies have been showed that inflammatory components may contribute to every stage of atherosclerosis such as initiating, progression and completing. Therefore, some of inflammatory markers have been started to search for as potential new risk factors for coronary hearth diseases and myocardial infarction (MI). So, some cytokines like IL-6 have been studied as a potential new risk factor for MI. In this study, we aimed to evaluate the association of the IL-6 -597 G/A gene polymorphism in patients admitted to emergency department with chest pain complaint and diagnosed acute MI. MATERIAL-METHODS: This study was included 85 patients (71 men, 13 females) with MI and 85 controls (30 men, 55 females) who have no medical disorders. DNA was extracted by High Pure PCR Template Preparation kit, Roche Diagnostic, Germany. The mutations were determined by Light Cycler Real-Time PCR instruments. RESULTS: IL-6 gene polymorphism -597 G/A was not significantly associated with MI. 27,4 % of subjects had GA genotype and 6,0 % of subjects had AA genotype in patients with MI. CONCLUSION: The present study confirms that IL-6 -597 G/A polymorphism can not be considered as a risk factor in MI. This study could carry on more subjects or other polymorphisms of IL-6 such as -572 G/C and -174 G/C