Peak bone mass of Icelandic women and associated factors

Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenObjective: The aim of this study was to evaluate at which age peak bone mass is reached among Icelandic women. Previous studies on this subject have been conflicting indicating that this might be reached sometime between the age of 16 and 35 years. We have also analyzed associated nutritional and physical factors which might be of use for preventive measures against osteoporosis. Material and methods: A random sample of 16, 18, 20 and 25 years old women in Reykjavik were invited, altogether 335 women participated. Bone mineral density (BMD) was analyzed by Dual Energy X-ray Absorptiometry (DEXA) in the lumbar spine, hip, forearm and total skeleton. Calcium, protein and vitamin D intake was assessed by a semiquantitative food frequency questionnaire. The level of 25-OH-vitamin D in serum was measured by a radioimmunoassay. Physical activity was assessed by a questionnaire. Multivariate analysis was performed by multiple linear regression. Results: Maximal bone mineral density was reached for total skeleton, hip and forearm at the age of 20 years, BMD for the lumbar spine was 1% higher at the age of 25 than at 20 years but this was not statistically significant. No significant association was found between the calcium intake and BMD except in the subgroup of 18 years old women with calcium intake below 1000 mg/day. 25-OH-vitamin D levels were low (<25 nmol/L) in 15-18.5% of the groups but still no significant relationship was found with the bone mineral density. The strongest correlation was found between total BMD and the lean mass (0.38-0.53, p<0.01) but physical activity was also a significant factor in the age groups 16-20 years. About 25-30% of BMD variability can be attributed to these modifiable factors. Conclusion: Peak bone mass seems to be reached at the age of 20 and measures to increase it should therefore be emphasized before that age. Our results indicate that modifiable factors, especially lean mass and physical activity, are of considerable importance in the attainment of peak bone mass in women.Tilgangur: Tilgangur þessarar rannsóknar var að kanna hvenær hámarksbeinmagni er náð meðal íslenskra kvenna og hvaða þættir séu því tengdir. Slík vitneskja skiptir máli ef unnt er að auka hámarksbeinmagnið með til dæmis lífsvenjum eða mataræði. Efniviður og aðferðir: Beinmagn í slembihópi íslenskra kvenna, 16, 18, 20 og 25 ára (alls 335) var mælt með DEXA tækni og borið saman við vissa næringarþætti, svo sem kalk, prótín og D-vítamín svo og líkamshreyfingu (metið með stöðluðum spurningalistum). Magn fitu og mjúkvefja (lean mass) mælt með DEXA var einnig borið saman við beinmagnið. Niðurstöður: Hámarksbeinmagni virðist náð um tvítugt. Engin fylgni fannst milli kalkneyslu og beinmagns nema í mjöðm í undirhópi 18 ára kvenna sem neyttu minna en 1000 mg á dag. Engin marktæk fylgni fannst milli þéttni 25-OH-vitamin D í blóði og heild-arbeinmagns. Af hópnum höfðu 15-18,5% lægri gildi (<25 nmól/L) á 25-OH-vítamín D í blóði en æskilegt hefur verið talið fyrir fullorðna. Veruleg fylgni fannst milli magns mjúkvefja (þar með talið vöðva) og beinmagns, 0,38-0,53, p<0,01 en mjúkvefjamagnið var jafnframt í réttu hlutfalli við líkamshreyfingu, r=0,2-0,47, p<0,05. í fjölþáttagreiningu var marktæk fylgni milli líkamshreyfingar og heildarbeinmagns í 16-20 ára hópnum (p<0,01), þannig jókst beinmagnið um 0,45% fyrir hverja klukkustund líkamshreyfingar á viku. Slík fylgni fannst ekki í hópi 25 ára. Magn mjúkvefja skýrði 25,8-28,3% af breyti-leika í heildarbeinmagni þátttakenda. Ályktun: Hámarksbeinmagni kvenna er að mestu náð um tvítugt. Þessi rannsókn bendir til að unnt sé að auka það með æskilegu vöðvamagni sem fæst meðal annars með nægilegri líkamshreyfingu fyrir tvítugt. Meðalkalkneysla reyndist góð og það kann að skýra að lítil fylgni fannst milli hennar og beinmagns. D-vítamínhagur hópsins var hins vegar neðan æskilegra marka (<25 nmól/L) hjá að minnsta kosti 15% þátttakenda án þess að það hefði áhrif á beinmagnið

Peak bone mass of Icelandic women and associated factors

Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenObjective: The aim of this study was to evaluate at which age peak bone mass is reached among Icelandic women. Previous studies on this subject have been conflicting indicating that this might be reached sometime between the age of 16 and 35 years. We have also analyzed associated nutritional and physical factors which might be of use for preventive measures against osteoporosis. Material and methods: A random sample of 16, 18, 20 and 25 years old women in Reykjavik were invited, altogether 335 women participated. Bone mineral density (BMD) was analyzed by Dual Energy X-ray Absorptiometry (DEXA) in the lumbar spine, hip, forearm and total skeleton. Calcium, protein and vitamin D intake was assessed by a semiquantitative food frequency questionnaire. The level of 25-OH-vitamin D in serum was measured by a radioimmunoassay. Physical activity was assessed by a questionnaire. Multivariate analysis was performed by multiple linear regression. Results: Maximal bone mineral density was reached for total skeleton, hip and forearm at the age of 20 years, BMD for the lumbar spine was 1% higher at the age of 25 than at 20 years but this was not statistically significant. No significant association was found between the calcium intake and BMD except in the subgroup of 18 years old women with calcium intake below 1000 mg/day. 25-OH-vitamin D levels were low (<25 nmol/L) in 15-18.5% of the groups but still no significant relationship was found with the bone mineral density. The strongest correlation was found between total BMD and the lean mass (0.38-0.53, p<0.01) but physical activity was also a significant factor in the age groups 16-20 years. About 25-30% of BMD variability can be attributed to these modifiable factors. Conclusion: Peak bone mass seems to be reached at the age of 20 and measures to increase it should therefore be emphasized before that age. Our results indicate that modifiable factors, especially lean mass and physical activity, are of considerable importance in the attainment of peak bone mass in women.Tilgangur: Tilgangur þessarar rannsóknar var að kanna hvenær hámarksbeinmagni er náð meðal íslenskra kvenna og hvaða þættir séu því tengdir. Slík vitneskja skiptir máli ef unnt er að auka hámarksbeinmagnið með til dæmis lífsvenjum eða mataræði. Efniviður og aðferðir: Beinmagn í slembihópi íslenskra kvenna, 16, 18, 20 og 25 ára (alls 335) var mælt með DEXA tækni og borið saman við vissa næringarþætti, svo sem kalk, prótín og D-vítamín svo og líkamshreyfingu (metið með stöðluðum spurningalistum). Magn fitu og mjúkvefja (lean mass) mælt með DEXA var einnig borið saman við beinmagnið. Niðurstöður: Hámarksbeinmagni virðist náð um tvítugt. Engin fylgni fannst milli kalkneyslu og beinmagns nema í mjöðm í undirhópi 18 ára kvenna sem neyttu minna en 1000 mg á dag. Engin marktæk fylgni fannst milli þéttni 25-OH-vitamin D í blóði og heild-arbeinmagns. Af hópnum höfðu 15-18,5% lægri gildi (<25 nmól/L) á 25-OH-vítamín D í blóði en æskilegt hefur verið talið fyrir fullorðna. Veruleg fylgni fannst milli magns mjúkvefja (þar með talið vöðva) og beinmagns, 0,38-0,53, p<0,01 en mjúkvefjamagnið var jafnframt í réttu hlutfalli við líkamshreyfingu, r=0,2-0,47, p<0,05. í fjölþáttagreiningu var marktæk fylgni milli líkamshreyfingar og heildarbeinmagns í 16-20 ára hópnum (p<0,01), þannig jókst beinmagnið um 0,45% fyrir hverja klukkustund líkamshreyfingar á viku. Slík fylgni fannst ekki í hópi 25 ára. Magn mjúkvefja skýrði 25,8-28,3% af breyti-leika í heildarbeinmagni þátttakenda. Ályktun: Hámarksbeinmagni kvenna er að mestu náð um tvítugt. Þessi rannsókn bendir til að unnt sé að auka það með æskilegu vöðvamagni sem fæst meðal annars með nægilegri líkamshreyfingu fyrir tvítugt. Meðalkalkneysla reyndist góð og það kann að skýra að lítil fylgni fannst milli hennar og beinmagns. D-vítamínhagur hópsins var hins vegar neðan æskilegra marka (<25 nmól/L) hjá að minnsta kosti 15% þátttakenda án þess að það hefði áhrif á beinmagnið