Peri-operative red blood cell transfusion in neonates and infants: NEonate and Children audiT of Anaesthesia pRactice IN Europe: A prospective European multicentre observational study

BACKGROUND: Little is known about current clinical practice concerning peri-operative red blood cell transfusion in neonates and small infants. Guidelines suggest transfusions based on haemoglobin thresholds ranging from 8.5 to 12 g dl-1, distinguishing between children from birth to day 7 (week 1), from day 8 to day 14 (week 2) or from day 15 (≥week 3) onwards. OBJECTIVE: To observe peri-operative red blood cell transfusion practice according to guidelines in relation to patient outcome. DESIGN: A multicentre observational study. SETTING: The NEonate-Children sTudy of Anaesthesia pRactice IN Europe (NECTARINE) trial recruited patients up to 60 weeks' postmenstrual age undergoing anaesthesia for surgical or diagnostic procedures from 165 centres in 31 European countries between March 2016 and January 2017. PATIENTS: The data included 5609 patients undergoing 6542 procedures. Inclusion criteria was a peri-operative red blood cell transfusion. MAIN OUTCOME MEASURES: The primary endpoint was the haemoglobin level triggering a transfusion for neonates in week 1, week 2 and week 3. Secondary endpoints were transfusion volumes, 'delta haemoglobin' (preprocedure - transfusion-triggering) and 30-day and 90-day morbidity and mortality. RESULTS: Peri-operative red blood cell transfusions were recorded during 447 procedures (6.9%). The median haemoglobin levels triggering a transfusion were 9.6 [IQR 8.7 to 10.9] g dl-1 for neonates in week 1, 9.6 [7.7 to 10.4] g dl-1 in week 2 and 8.0 [7.3 to 9.0] g dl-1 in week 3. The median transfusion volume was 17.1 [11.1 to 26.4] ml kg-1 with a median delta haemoglobin of 1.8 [0.0 to 3.6] g dl-1. Thirty-day morbidity was 47.8% with an overall mortality of 11.3%. CONCLUSIONS: Results indicate lower transfusion-triggering haemoglobin thresholds in clinical practice than suggested by current guidelines. The high morbidity and mortality of this NECTARINE sub-cohort calls for investigative action and evidence-based guidelines addressing peri-operative red blood cell transfusions strategies. TRIAL REGISTRATION: ClinicalTrials.gov, identifier: NCT02350348

Yukarı karın ameliyatlarından sonra ağrı tedavisinde intramüsküler ve interplevral meperidin ile interplevral bupivakainın kaştırmalı olarak değerlendirilmesi

TEZ888Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1990.Kaynakça (s. 35-38) var.38 s. ; 30 cm.

The effects of relaxation training on pain perception in patients with chronic non-malign pain.

TEZ10219Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2016.Kaynakça (s. 80-98) var.xii, 100 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm.Bu araştırmada aşamalı kas gevşetme eğitiminin, kronik malign olmayan ağrılı hastaların ağrı, kaygı ve depresyon düzeylerine olan etkisi incelendi. Araştırmaya katılımcılar, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Algoloji Bilim Dalı’na kronik malign olmayan ağrı nedeniyle başvuran hastalardan seçildi. Deney ve kontrol grupları, seçkisiz yolla çalışmaya dahil edildi. Baş ağrısı yakınması ile başvuran hastalar çalışmaya alınmadı. Depresyon tanısı alan, bilinen bir psikiyatrik bozukluğa bağlı olarak ilaç kullanan hastalar çalışma dışında bırakılması amacıyla, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri kliniğine yönlendirildi ve değerlendirmeler sonucunda, psikiyatrik problemi olmayan hastalar gönüllülük ilkesi doğrultusunda çalışmaya alındı. Çalışmaya en az ilk öğretim eğitimi almış kişiler dahil edildi. Kontrol grubuna ise ağrı tedavi protokolünde birinci basamak tedavi uygulanan olgular dahil edilerek; anksiyete, kaygı ve uyku üzerine etkili ilaç alanlar algoloji (ağrı) hekimlerine sorularak çalışma dışında bırakıldı. Çalışma grubunu 50 kadın, 17 erkek olmak üzere 67 kişi oluşturmuştur. Seçkisiz yöntemle katılımcılar üç gruba ayrıldı. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu model kullanıldı. Hastalara öntestte ağrının görsel olarak ölçümü amacıyla Görsel Analog Skalası Ölçeği, depresyonda görülen, duygusal, somatik, bilişsel ve motivasyona dayalı belirtilerin derecesini belirlemek amacıyla geliştirilen Beck Depresyon Envanteri (Beck, Rush, Shaw ve Emer, 1979) ile normal ve normal olmayan bireylerdeki durumluk ve sürekli kaygı düzeylerinin ölçülmesi amacıyla da Spielberger ve Gorsuch tarafından geliştirilen ve Öner ve Le Compte (1985) tarafından adapte edilen Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanteri kullanıldı. Ölçümlerin öntest- sontest değerlerinin karşılaştırılmasında bağımlı gruplarda T testi kullanıldı. Grupların sayısal ölçümlerinin genel karşılaştırılmasında Tek Yönlü Varyans Analizi kullanıldı. Araştırmadan elde edilen bulgular incelendiğinde ilaç tedavisinin, gevşeme tedavisinin ve iki tedavinin birlikte uygulanmasının hastaların ağrı algılarında önemli düzeyde azalmaya neden oldukları saptandı. İki yöntemin birlikte uygulanmasının görsel ağrı düzeylerinde daha fazla düşme sağladığı, diğer bir ifade ile ağrı algılarını azaltmada çok daha etkin olduğu belirlendi. Sonuç olarak; gevşeme eğitiminin stresi azalttığı ve beraberinde ağrı algısında da da önemli düzeyde azalma olduğu belirlendi.The aim of this study is to examine the effects of progressive muscle training on patients with chronic non-malign pain, anxiety and various levels of depression. The participants included in the research were selected from those being treated at the Çukurova University Medicine Faculty, Algology Science Department for chronic non-malign pain. Experiment and control groups were organised randomly and the subjects who complained about headaches were not included in this study. Subjects diagnosed with depression and on medications due to their psychiatric diagnoses were referred to Çukurova University Medicine Faculty Psychiatry Department and after an assessment; patients without any psychiatric diagnosis and who volunteered for this study were included. Subjects were supposed to have had minimum primary school education. In the control group, patients who received treatment of first stage pain protocol were included after consultation with algology doctors. Patients who take medicine affecting anxiety and sleep were excluded from this study. The study group consisted of 50 female subjects and 17 male subjects, a total of 67 subjects. This study was conducted in an experimental design with pre-test, post-test and a control group. Three groups were organised randomly. Data from the study was collected using a Visual Analogy Scale (VAS) with the aim of examining pain visually during the pre-test. The Beck Depression Inventory (Beck, Rush & Shaw, 1979) – developed for examining emotional, psychosomatic, and motivational signs during depression – and the State and Anxiety Inventory developed by Spielberger and Gorsuch – adapted by Öner and Le Compte (1985) – were used. Dependent T tests were conducted to compare pre-test and post-test results and the one-way analysis of variance was performed to compare the groups’ total score

COMPARISON OF BISPECTRAL INDEX VALUES IN SEVOFLURANE AND SEVOFLURANE-REMIFENTANIL ADMINISTRATION IN CHILDREN

Amaç: Çalışmamız, genel anestezi için sevofluran uygulanan çocuklarda remifentanilin anestezi derinliği, sevofluran tüketimi,hemodinamik parametreler üzerine etkilerini karşılaştırmak amacıyla planlandı.Yöntem: 3-10 yaş arasında, ASA I-II grubu 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Monitörizasyondan sonra hastalar 2 grubaayrıldı. Anestezi indüksiyonu tüm hastalarda % 8 sevofluran, N2O ve O2ile sağlandı. İndüksiyonu takiben grup I'de anestezi idamesisevofluran (Minimum alveoler konsantrasyon (MAK): % 0,5-2) inhalasyonu ile yapıldı. Grup II'de 0,5 mikrogram/kilogramremifentanil 1 dakikada yüklendi, idamede sevofluran inhalasyonu ve 0,25 µg kg-1h-1remifentanil infüzyonu uygulandı. Sevoflurankonsantrasyonu sistolik ve diyastolik arter basınçları, kalp atım hızı bazal değerlerinin +/-%20 sınırları içinde tutulacak şekildeMAK: % 0,5-2 arasında titre edildi. Grup II'de kullanılan remifentanil infüzyon hızı sabit tutuldu. İntraoperatif bispektral indeks(BİS) değerleri, kalp hızı, sistolik, diyastolik kan basıncı, oksijen saturasyonu, end tidal sevofluran konsantrasyonu, gözyaşı,terleme, öksürme, ıkınma gibi somatik refleksler 15 dakikada bir kaydedildi. Bulgular: Tüm ölçümlerde grup II'deki hastaların kalp atım hızı grup I'den düşüktü (p0,05). Grup I'de end tidal sevofluran değerleri grup II'den yüksek iken (p<0,001) grup II'deBİS değerleri grup I'den yüksekti. Sonuç: Sevofluran ile sağlanan genel anesteziye eklenen remifentanil infüzyonunun kalp atım hızını düşürerek end tidalsevofluran konsantrasyonunu azalttığı ancak BİS değerlerini etkilemediği görüldüObjective: This study was designed to compare the effects of remifentanil on anesthesia depth, sevoflurane consumption,hemodynamic parameters on children administered sevoflurane for general anesthesia.Method: 60 children aged 3-10 years were included and allocated to 2 groups. The anesthesia was induced with sevofluranein nitrousoxide/oxygen in all children. Anesthesia was maintained with sevoflurane (Minimum alveolar concentration (MAC):% 0,5-2) in group I. In group II, 0,5 microgram/kilogram remifentanil was given for one minute, anesthesia was maintained withsevoflurane , 0,25 µg kg-1h-1remifentanil infusion. Sevoflurane concentration was titrated to be +/-20% of normalvalue of systolic, diastolic blood pressure and heart rate. Remifentanil infusion rate was kept constant in group II. Intraoperativebispectral index (BIS) values, heart rate, systolic, diastolic blood pressure, oxygen saturation, end tidal sevoflurane concentration,somatic reflexes (tears, sweating, cough, strain) were recorded every 15 minutes.Results: In all measurement, heart rates were lower in group II than group I (p<0,05). End tidal sevoflurane values werehigher in group I than group II (p<0,001). BIS values were higher in group II than group I (p<0,05). Conclusion: Intravenous remifentanil infusion during sevoflurane anesthesia reduced end tidal sevoflurane concentrationdecreasing heart rate but did not influence BIS value

Çocuklarda Preoperatif Psikolojik Hazırlık

Cerrahi ve anestezi çocuklar için önemli derecede anksiyete kayna- ğıdır. Preoperatif dönemde anksiyetenin azaltılması ameliyat son- rasında oluşabilecek olumsuz sonuçları engellemektedir. Anksiyete gelişimi açısından yüksek riskli çocukların önceden belirlenmesi bu olumsuz sonuçların azaltılmasında önemli rol oynamaktadır. Preoperatif psikolojik hazırlıkta birçok teknik kullanılmakla bir- likte son zamanlarda öne çıkan girişimler modelleme ve başa çık- ma teknikleridir. Bilgisayar programlarının bu alanda kullanılması önemli kazanımlar ortaya koyabilir ve yapılacak olan yeni çalışma- larla desteklenme ihtiyacı göstermektedirSurgery and anaesthesia are significant sources of anxiety for children. In the preoperative period, reducing anxiety helps in preventing the negative consequences that may occur after surgery. The predetermined high-risk children in terms of the development of anxiety play an important role in reducing the negative consequences. Recently featured approaches are modelling and coping techniques, although many techniques are used in the preoperative psychological preparation. The use of computer programs in this area may facilitate important achievements, and it needs to support new studies to be performed

Preliminary Experience with Dexmedetomidine in Neonatal Anesthesia

Background: In paediatric patients dexmedetomidine has been reported to be effective in various clinical settings including provision of sedation during mechanical ventilation, prevention of emergence delirium after general anaesthesia, sedation during non invasive radiological procedures. However very few data of its use in newborn is available. Patients & Methods: Sixteen new born patients of age 2-28 days were studied. Anaesthesia was induced with 1 mgkg -1 ketamine intravenously. Dexmedetomicline 1 μgkg -1 was infused within ten minutres. Maintenance infusion was started as 0.5-0.8 μg kg -1 h -1 until the end of surgery ortrcheel intubation was done all patients were mechanical ventelated with O2+H2O safberane 0.1-0.2%. Non invasive systolic & chastake blood pressure, heart rate, SPO2 , DETCO2 , inhated & end trial sevophrame conc and body temperature were monitored. Results: No significant difference was observed in the measured values of haemodynamic parameter at different intervals and the base line values. No patient had hypotension bradycardia hypertension hypoxia or respiratory depression. Patients had mild hypothermia during post-operative period. Conclusion: Dexmedetomidine 1 μgkg -1 followed by maintenance dose of 0.5 μg kg -1 h -1 as an adjacent to sevoflurane anaesthesia in new born undergoing laparatomy provides haemodynamic stability during heightened surgical stimulate

Archives Medical Review Journal

İnme, beyin kan akımının bozulmasıyla meydana gelen önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. İnmede nöral hasar iki aşamada oluşur; akımın bozulmasıyla primer nöral hasar meydana gelirken, saatler ya da günler sonra gelişen metabolik süreçlerle de ilk aşamada zedelenmeyen dokuda sekonder nöral hasar oluşur. Dolayısıyla primer hasarın önlenmesi ve tedavisi kadar, sekonder nöral hasarın önlenmesi ve tedavisi de önemlidir. Bu derlemede, inme sonrası gelişen patofizyolojik değişiklikler ile terapötik hipoterminin etki mekanizmaları, uygulama yöntemleri, etkinliğini belirleyen faktörler, yan etkileri ve komplikasyonları incelenmiştir.Stroke is significant cause of morbidity and mortality caused by disruption of blood flow. Neural injury occurs with two stage; while primary neural injury occurs with disruption of blood flow, after days and hours with metabolic processes secondary injury develops in tissues which is non injured in the first stage. Therefore it is important to prevent and treat the secondary injury as much as preventing and treating the primary neural injury. In this article developing pathophysiological changes after stroke, mechanisms of therapeutic hypothermia, application methods, the factors that determine the effectiveness, side effects and complications were reviewed

The relationship between preoperative and postoperative anxiety, and patient satisfaction in preparation for elective surgery

Amaç: Anesteziyoloji araştırmalarında anestezinin kalitesini belirlemek için anket araştırmalarını kullanmak yeni değildir, buna rağmen anestezide lıasla memnuniyetini değerlendiren az sayıda çalışma vardır ve çoğu günübirlik hasta çalışmaları ile sınırlandırılmıştır. Bu çalışmada; elektif cerrahi planlanan hastalarda anestezi ile ilgili endişe nedenlerini belirlemek, preoperalif ve postoperatif anksiyete düzeylerini ölçmek ve anksiyetenin hasla memnuniyeti ile ilişkisini incelemek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, Nisan 2007-Temmuz 2007 tarihleri arasında eleklif cerrahi nedeniyle başvuran yaşları 14 ile 65 arasımla değişen 120 hasta alınmıştır. Çalışma verileri; durumlulıık-süreklilik kaygı ölçeği (STAI= Slate-Trail Anxiety Inventory), anestezi ile ilgili endişe nedenlerini belirlemeye yönelik hazırlanan 12 soruluk bir anket ve ameliyat sonrası iyileşme kalitesini ölçen QoR-40 anketi kullanılarak toplanmıştır. Preoperalif ve postoperatif dönemde hastalarla görüşülmüş ve anket formlarını doldurmaları istenmiştir. Bulgular: Preoperalif kaygı düzeyi açısından, kadın hastaların erkek hastalara göre daha kaygılı oldukları bulunmuştur (p< 0,05). Preoperalif dönemde en fazla endişeye neden olan düşünce ameliyat sonrası uyanmamak (%42.5), ameliyat sonrası ağrı (%26,7), yoğun bakımda kalmak (%26.7) olarak saptanmıştır. QoR-40 memnuniyet ölçeği puanları ile preoperalif STA1-I ve S-TAl'll arasında negatif yönde düşük düzeyde bir ilişki (r= .-32, p< 0,001 ve r= .-27, p< 0,001). postoperatif STAI-l puanları arasında ise. negatif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu bulundu (r- .-57, p< 0,001). Sonuç: Kadınların preoperalif anksiyete düzeylerinin erkeklere göre daha yüksek olduğu, anestezi ile ilgili en sık endişe nedenlerinin ameliyat sonrası uyanmamak, ameliyat sonrası ağrı, yoğun bakımda kalmak olduğu ve preoperalif anksiyetenin postoperatif hasra memnuniyeti ve ağrı kontrolü ile ilişkili olduğu belirlenmiştir.Background and Objectives: Using the questionnaire investigations for determining the quality of anesthesia is not a new method in anesthesiology investigations. In spite of that, there are a few studies evaluating patient satisfaction related to anesthesia, and most of them are limited with daily studies. In this study, we aimed at reducing the reasons for the anxiety of anesthesia, measuring the preoperative and postoperative anxiety levels and investigating the relationship between patient satisfaction and anxiety of the patients who undergo elective surgery. Material and Methods: In the study, 120 patients of 14-65 years, who applied for elective surgery between April 2007–July 2007 were included. In this study, data was collected by using the state-trait anxiety inventory (STAI), and a questionnaire composed of 12 questions whose purpose was to determine the reasons about anxiety of anesthesia, and QoR-40 questionnaire which quantifies the quality of postoperative recuperation. The patients were seen during the preoperative and postoperative periods and were asked to fill in the questionnaire forms. Results: Preoperative anxiety levels were found to be higher in women compared to men (<0.05). The reasons which caused the highest anxiety were not to awake after surgery (42.5%), postoperative pain (26.7%) and staying at intensive care unit (26.7%). It was identified that QoR- 40 satisfaction scores, and STAI-I and STAI-II points had a negative low correlation (r= .-32, p < 0.001 and r= .-27, <0.001), whereas QoR- 40 satisfaction scores, and postoperative STAI-I had a negative medium level correlation (r= .-57, <0.001), respectively. Conclusions: It was concluded that the preoperative anxiety levels were higher in women than men, and the most frequently reasons of anesthesia anxiety were not to awaken, postoperative pain and staying at intensive care unit. In addition, preoperative anxiety was found to have relationship with postoperative patient satisfaction and pain control

Anesthesia for rigid bronchoscopy in children: single center experience

Amaç: Rijit bronkoskopi, çocuklarda başta yabancı cisim çıkarılması olmak üzere havayolunun incelenmesi ve örnek alınması için genel anestezi ile uygulanan cerrahi bir girişimdir. Retrospektif yapılan bu çalışmada rijit bronkoskopi uygulanan çocuklarda anestezi yönetimi ve perioperatif komplikasyonlar değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Ocak 2015 - Mart 2017 tarihleri arasında rijit bronkoskopi için alınan 74 olgu değerlendirmeye alındı. Olgulara ait bilgiler, Nükleus Medikal Bilgi Sistemi ve anestezi kayıt formlarından elde edildi. Bu kayıtlardan, hastaneye başvuru nedenleri, preoperatif özellikleri, anestezi yönetimi, komplikasyonlar ve yatış süreleri değerlendirildi. Bulgular: Olguların yaş ortancası 24 (3-156) ay, 41’i (%55.4) erkek, 33’ü (%44.6) kız olarak tespit edildi. Olgular yabancı cisim şüphesi (%40.5) ve öksürük (%31.1) şikayetleri nedeniyle hastaneye getirilmişlerdi. Olguların %52.7’sinin akciğer dinleme bulgusunda ve %67.6’sının akciğer grafisinde bir özellik olmadığı belirlendi. Anestezi indüksiyonunda intravenöz ajanlar (%91.8) ve non-depolarizan kas gevşeticilerin (%100) kullanıldığı ve manuel kontrollü ventilasyonun uygulandığı saptandı. Olguların %58.1’inden yabancı cisim çıkarıldığı belirlendi. Nöromusküler blok antagonizması için olguların %46’sında sugammadeks kullanılmıştı. Bir olguda pnömotoraks gelişirken, 5 olgu entübe olarak yoğun bakıma çıkarılmış ve mekanik ventilasyon uygulanmıştır. Sonuç: Rijit bronkoskopi, çocuklarda iyi planlanmış anestezi yöntemi ile güvenle uygulanabilir. Preoperatif değerlendirmenin iyi yapılması, intra- ve postoperatif dönemlerdeki yakın takip, olası komplikasyonların önlenmesinde etkilidir.Purpose: Rigid bronchoscopy is performed by general anesthesia because of inspection, taking sample and extraction of foreign body in airway. In this study, anesthesia methods, perioperative complication and hospitalization time of children performed rigid bronchoscopy was retrospectively noted. Materials and Methods: Seventy-four children performed rigid bronchoscopy were included to the study in between Jan/2015- Mar/2017. The data of patients were acquired from Nucleus Medical Information System and anesthesia registration forms. Major complaint, perioperative features, anesthesia managements, and hospitalization time were evaluated. Results: Median age was 24 (3-156) months. Forty-one (55.4%) were male and 33 (44.6%) were female. The patients were received for complaint of foreign body aspiration suspicion (40.5%) and cough (31.1%). 52.7% of patients’ lung auscultation and 67.6% of their lung x-ray were found to be normal. Intravenous agents (91.8%) and non-depolarizing neuromuscular blockers (100%) for anesthesia induction and manual controlled ventilation were used. Foreign bodies were found and extracted in 58.1% of the patients. Sugammadex was used for neuromuscular block antagonism in 46% of the patients. There was one pneumothorax, and 5 patients were received to intensive care unit by intubated and supported by mechanical ventilation. Conclusion: Rigid bronchoscopy is safely performed by good managed anesthesia. Meticulous evaluation of patients preoperatively and intense follow up of patients intra- and postoperatively are very important for the prevention of potential complications

Bilateral laparoskopik adrenalektomi yapılan çocukta anestezik yaklaşım

Feokromasitoma, çocukluk çağında nadir görülen ve katekolamin salgılayan nöroendokrin bir tümördür. Erişkinde genellikle tek taraflı yerleşim gösterirken çocuklarda sıklıkla çift taraflıdır. Salgıladığı katekolamin miktarına bağlı olarak semptomlar değişkenlik gösterir. En sık görülen semptomlar; hipertansiyon, taşikardi ve baş ağrısıdır. Beta bloker kullanımı, alkol tüketimi, contrast madde enjeksiyonu ve cerrahi girişim atakları tetikleyebilir. Tedavisi cerrahidir ve son yıllarda laparoskopik yaklaşım daha fazla tercih edilmektedir. Bu olgularda hemodinamik değişiklikler nedeniyle anestezi yönetimi oldukça önemlidir. Özellikle laparoskopik adrenalektomi sırasında ani hemodinamik değişiklikler gözlenebilir. Olgumuzda, feokromasitoma adrenalektomi planlanan 14 yaşında erkek çocukta cerrahi sırasında gelişen hemodinamik değişikliklerin esmolol ve norepinefrin infüzyonu ile kontrolü tartışılmıştır.Pheochromocytoma is a rare catecholamine secreting neuroendocrine tumor in children. It is usually localized unilaterally in adults but often bilaterally in children. The symptoms are variable related to the level of secreted catecholamine. The most common symptoms are hypertension, tachycardia and headache. Beta blockers, alcohol consumption, injection of contrast substance and surgical procedures may lead to attacks. The most effective treatment is surgical resection. In recent years, laparoscopic surgery has been more preferred. Anesthetic management is very important in this cases. Especially, sudden hemodynamic changes may be observed during laparoscopic adrenalectomy. In our case, the control of hemodynamic changes with esmolol and norepinephrine infusion were discussed during bilaterally laparoscopic adrenalectomy pheochromocytoma