Mikobakteriyel hastalıklara mendel duyarlılığı hastalarının genetik ve klinik profili; tek merkez deneyimi

Objective: Mendelian susceptibility to mycobacterial disease (MSMD) is a subgroup of primary immunodeficiencies which develops with the Bacille Calmette–Guérin (BCG) vaccine or non-tuberculous mycobacterial infections. The clinical symptoms have a broad spectrum, from localized to disseminated infections. Materials and Methods: Herein, we performed whole-exome sequencing (WES) on 13 patients with MSMD phenotype. All variants were confirmed by Sanger sequencing. The mean age was 8.41 years (min 3 – max 14 years), and the mean age of symptom onset was 4.6 years in our cohort. Results: We found previously identified IFNGR1 (n=1), IFNGR2 (n=1), TYK2 (n=1), IL12RB1 (n=1), and CYBB (n=1) gene variants in nine patients. Our patients mostly suffered from lymphadenitis (61.5%), osteomyelitis (38%), and miliary tuberculosis (31%). All patients except one had had the BCG vaccination. Two patients developed BCGitis after vaccination. Three patients suffered from disseminated BCG infection (BCGosis). Conclusion: Our findings show the importance of molecular diagnosis in patients with severe infections as an approach for understanding the genetic basis of infectious diseases and deciding on treatment options. The deficiency of IFN-mediated immunity genes plays a crucial role in the pathogenesis of MSMD and must be considered in pediatric patients with BCGitis.Amaç: Mikobakteriyel hastalığa (MSMD) Mendel duyarlılığı, Bacille Calmette-Guérin (BCG) aşısı veya tüberküloz dışı mikobakteriyel enfeksiyonlarla gelişen primer immün yetmezliklerin bir alt grubudur. Klinik semptomlar, lokalize enfeksiyondan yayılmış enfeksiyona kadar geniş bir spektruma sahiptir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada; MSMD fenotipli 13 hastada tüm ekzom dizileme (WES) yaptık. Tüm varyantlar Sanger dizileme ile doğrulandı. Bizim kohortumuzda ortalama yaş 8.41 yıl (en az 3 – en fazla 14 yıl) ve ortalama semptom başlangıç yaşı 4.6 idi. Bulgular: Dokuz hastada; IFNGR1 (n=2), IFNGR2 (n=1), TYK2 (n=1), IL12RB1 (n=1) ve CYBB (n=1) gen varyantları bulduk. Hastalarımızda en çok lenfadenit (%61,5), osteomiyelit (%38) ve miliyer tüberküloz (%31) mevcuttu. Biri hariç tüm hastalara BCG aşısı yapıldı. İki hastada aşılamadan sonra BCGitis gelişti. Üç hasta, yayılmış BCG enfeksiyonundan (BCGosis) muzdaripti. Sonuç: Bulgularımız, enfeksiyon hastalıklarının genetik temelinin anlaşılmasında ve tedavi seçeneklerine karar verilmesinde bir yaklaşım olarak ağır enfeksiyonlu hastalarda moleküler tanının önemini göstermektedir. IFN aracılı bağışıklık genlerinin eksikliği, MSMD’nin patogenezinde çok önemli bir rol oynar ve BCGitis’li pediatrik hastalarda düşünülmelidir