Symptomatic Remission Determines Functional Improvement and Quality of Life in Schizophrenia

Introduction: Schizophrenia is a chronic illness that negatively affects the quality of life and psychosocial functions. Defined criteria to assess remission in schizophrenia are considered to be useful in the longterm follow-up of patients and in discriminating diagnostic factors. This study investigated the quality of life and functionality in schizophrenia patients in symptomatic remission (R-Sch) and not in remission (Non-R-Sch). Methods: Sociodemographic data were collected for 40 R-Sch and 40 Non-R-Sch patients, and the following scales were administered: the Clinical Global Impression-Severity (CGI-S) Scale; Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), World Health Organization Quality of Life Questionnaire-Short Form, Turkish Version (WHOQOL-BREF-TR), Quality of Life Scale for Schizophrenia Patients (QLS), and Global Assessment of Functioning Scale (GAF). Results: The total and all subscale scores of PANSS and the CGI-S score were significantly lower in the R-Sch group than in the Non-R-Sch group, whereas the GAF scores and all subscales of QLS and WHOQOL-BREF-TR were significantly higher. Conclusion: This study demonstrates that improvement in symptoms in schizophrenia patients improves quality and functionality in all areas of life, suggesting that an improvement in symptoms is the most important determinant of functional recovery in the treatment of schizophrenia

Türkiye'nin doğusunda üniversite öğrencilerinde depresif belirti sıklığı ve risk faktörleri

Amaç: Bu çalışmanın amacı Kars, Artvin, Ardahan ve Iğdır illerindeki üniversite öğrencilerinde depresif belirti sıklığını ve ilişkili faktörleri belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Kesitsel olan çalışma 2118 öğrenci üzerinde uygulandı. Veriler anket yöntemiyle toplandı, depresyon düzeyini saptamak için Beck Depresyon Ölçeği kullanıldı. Bulgular: 646 (%30.5) öğrencinin Beck Depresyon Ölçeğinin kesme noktası olan 17 ve üzerinde puan aldığı görüldü. Üniversite bölümü, lokalizasyonu ve süresi depresyon açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yaratmaktadır. Doğduğu mevsim, öğretim türü ve cinsiyet anlamlı farklılık yaratmamaktadır. Tartışma: Öğrencilerde depresif belirtiler yaygındır. Depresif belirti sıklığı ile okulun türü, yeri ve süresi arasında ilişki vardır.Aim: The study aimed at investigating the prevalence of depressive symptoms and factors related to depression in Kars, Artvin, Iğdır ve Ardahan university students. Material and Method: An cross-sectional study was conducted 2118 undergraduate students. The datas were obtained by a selfreported student questionnaire and the Beck Depression Envantory is used to determine the depression level. Results: 646 students (30.5%) scored on and above the cut-off point on the Beck Depression Inventory (BDI). There were statistical significant differentiations of the depression prevalence regarding division, localization and duration of the university . Although there weren't significant differentiation regarding type of teaching, gender and season birth. Discussion: Depressive symptoms are common among students. There is a significant relationship between depression and place, duration and kind of school

Depression and neglect of a girl child due to baby boy pressure of the society

Bu çalışmada; üç tane kız çocuğu olduğu için, toplum ve akrabaları tarafından duygusal baskı gören ve major depresyon gelişen; bu nedenle bilerek kız çocuklarını ihmal eden bir annenin sunulması planlanmıştır. Olgumuz 28 yaşında, ortaokul mezunu ev hanımıdır. Hayattan zevk alamama, halsizlik, isteksizlik, ağlama ve özkıyım düşünceleri nedeniyle polikliniğe başvuran hasta özellikle özkıyım planları ve motor retardasyonun belirgin olması nedeniyle major depresyon tanısı konularak psikiyatri servisine yatırılmıştır. Öyküsünde son depresyon atağının 2 yıl önce gebeyken kontrol için gittiği kadın doğum uzmanın, çocuğunun cinsiyetinin kız olduğunu söylemesi ile başladığı anlaşılmıştır. Eşinin ailesi erkek çocuk istediklerini, bunu başaramadığı için de kendini suçladığını ve o zamandan sonra çocukları ile ilgilenmemeye başladığını söylemiştir. Hamile olduğu dönem ve daha sonraları çocuklarına karşı ilgisinin azaldığını, hasta olsunlar diye soğuk havalarda daha ince giydirdiğini, gece çocuklarının üstünü kasıtlı olarak örtmediğini, hasta olduklarında ilaçlarını bazen hiç vermediğini ve "Keşke kızlarım ölse de ben de erkek çocuk doğursam" şeklinde ifadeler kullanmıştır. Cinsiyet ayrımcılığı, kız çocuklarına gösterilmesi gereken ilgiyi azaltmaktadır. Olgumuz da bu ayrımcılık nedeniyle çocuklarının zarar görmesini istemiş ve erkek bir çocuk doğurma ümidi nedeniyle çocuklarını ihmal etmiştir.In the present study, a condition of a major depressed mother who had three daughters and evidently neglect her daughters because of the pressure by the society and her relatives is presented. Our case is a 28-years old housewife with secondary school degree. She was admitted to our clinic with the symptoms of anhedonia, fatigue, unwillingness, crying and suicidal thoughts. She was hospitalized to psychiatric service with diagnosis of major depression because of the obvious symptoms of suicidal plans and motor retardation. It was understood that the last depression episode was experienced by her two years ago when she learned her child's sex form the gynecologist during her pregnancy. She stated that her husband's family wanted baby boy and blamed herself because she had failed to do so. Then, she started to neglect her girls after that time. She also stated that her care was reduced during her pregnancy and even she started to dress her children finer at cold weather and did not cover them at cold nights and did not give their medications to make them more and more ill. Also, said "I wish my daughters die and I have a baby boy". Sex discrimination reduces the care that should be shown to girls. Our case wanted to harm her children because of the sex discrimination and ignored her daughters with the hope of having a baby boy

Amotivational syndrome : less known and diagnosed as a clinical

Amotivasyonel sendrom (AS) süreğen esrar kullananlarda tanımlanmış geniş anlamıyla ilgisizlik, vurdumduymazlık ve asosyal davranışı içermektedir. Bu etkilerin bir kısmı genel olarak diğer santral sinir sistemi baskılayıcılarında da görülmektedir, bundan dolayı bu sendromu esrar kullanımına özgülemenin ne kadar doğru olduğu hala tartışılmaktadır. AS genellikle ergenlik çağında ve erkek- lerde görülmektedir. Farklı çalışmalarda AS görülme sıklığı olarak düzenli esrar kullananlarda %16 ve %21 gibi oranlar bildirilmiştir. Patofizyolojisinde rol oynayan nedenler hala tartışmalı olmakla birlikte etiyolojide en sık suçlanan etmen esrardır. Nörobiyolojisinde noradrenerjik ve dopaminerjik sistemleri içeren limbik yolakta meydana gelen değişiklikler suçlanmaktadır. Tanısı öznel yakınmalara dayanır, tanı klinik belirtiler ve Apati Değerlendirme Ölçeği (ADÖ) kullanılarak konmaktadır. AS tedavisi konusunda günümüzde çok az deneysel veriler mevcuttur ve klinik deneyim de oldukça azdır. Aralık 2013’te seçilen ‘amotivational syndrome, cannabis and amotivational syndrome, cannabis and motivation’ anahtar sözcükleriyle yapılan PUBMED taraması sonucunda 1960’dan beri yayınlanan, esrar ve AS ilişkisini inceleyen çalışmalar gözden geçirilmiştir. Bu yöntem sonunda 76 tanesi direkt AS ile ilişki olmak üzere 536 makaleye ulaşılmıştır. İngilizce olmayan makaleler değerlendirme dışı bırakılmıştır.Amotivational syndrome (AS) is a disorder that includes apathy, callousness and antisocial behavior in chronic cannabis users. Some of these effects may generally be seen in other central nervous system depressants as well. Therefore, to make these effects specific for this syndrome is still debated. AS is usually seen among men during puberty. In different studies, the incidence of AS in regular cannabis users has been reported as between 16 to 21%. Although the causes accused in pathophysiology is still controversial, cannabis is the most commonly accused factor in the etiology. In neurobiology of the disease, noradrenergic and dopaminergic systems containing changes in limbic road have been blamed. The diagnosis is based on subjective complaints, and scored by clinical signs and Apathy Evaluation Scale (AES). There are very few experimental data available in treatment of AS, and clinical experience is very limited. By PubMed searching the keywords of ‘amotivational syndrome, cannabis and amotivational syndrome, cannabis and motivation’ from 1960 to December 2013, the published studies examining the relationship between marijuana and AS have been reviewed. We have reached 536 articles, of which 76 include direct relationship with AS, by the end of this search. Non-English articles were excluded from the study

Yerel halk ve Suriyeli mültecilerin stresle ilişkili dermatolojik ve psikiyatrik hastalık prevalansları: Güneydoğu Anadolu'da kesitsel bir çalışma

Objective: Although a large number of Syrian refugees have been living in Turkey, the studies demonstrating dermatological problems of Syrian refugees are scarce. We sought to investigate stress-related dermatological diseases and psychiatric disorders of Syrian refugees and local people in the dermatology clinic on the border of Syria. Material and Method: A cross-sectional study was conducted on 48 Syrian refugees and 118 local people diagnosed as acne vulgaris, alopecia areata, psoriasis, pruritus, seborrheic dermatitis and urticaria between May and August 2013. Socio-demographic and clinical characteristics of the participants were recorded. All patients were examined by a single psychiatrist. Results: Of 166 participants, 72 had acne vulgaris, 27 had psoriasis, 24 had pruritus, 18 had seborrheic dermatitis, 14 had alopecia areata, and 11 had urticaria. Of them, 47% had at least one psychiatric disorder; 31.3% had anxiety disorder, 7.2% had mood disorder, and 8.4% had both of anxiety and mood disorders. Whereas the prevalence of general psychiatric disorders and major depression was not significantly different between refugees and local people, the prevalence of post-traumatic stress disorder was significantly higher in refugees. Conclusion: The frequency of psychiatric disorders and skin diseases related to stress were quite high in refugees and local people.Amaç: Çok sayıda Suriye'li mülteci Türkiye'de yaşamasına rağmen bu mültecilerin dermatolojik sorunlarını gösteren çalışmalar az sayıdadır. Bu çalışma ile Suriye sınırındaki d ermatoloji kliniğinde Suriye'li mülteciler ve yerel halkın, stres ile ilişkili dermatolojik ve psikiyatrik hastalıklarının incelemesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Mayıs ve Ağustos 2013 tarihleri arasında akne vulgaris, alopesi areata, psoriasis, pruritus, seboreik dermatit ve ürtiker tanısı konulan 48 Suriyeli mülteci ve 118 yerel halk üzerinde kesitsel bir çalışma yürütüldü. Katılımcıların sosyo-demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. Bütün hastalar tek bir psikiyatrist tarafından muayene edildi. Bulgular: Yüz on altı katılımcının 72'sinde akne vulgaris, 27'sinde psoriasis, 24'ünde pruritus, 18'inde seboreik dermatit, 14'ünde alopesi areata ve 11'inde ürtiker mevcuttu. Bu hastaların %47'sinde en az bir psikiyatrik bozukluk mevcut olup %31.3'ünde anksiyete bozukluğu, %7.2'sinde duygu durum bozukluğu ve %8.4'ünde anksiyete duygu durum bozukluğunun ikisi de bulunmaktaydı. Mülteciler ve yerel halk arasında genel psikiyatrik bozukluklar ve major depresyon prevalansı anlamlı olarak farklı değil iken, post travmatik stres bozukluğu mültecilerde anlamlı olarak yüksek saptandı. Sonuç: Psikiyatrik bozukluklar ve deri hastalıkları hem mülteci hem de yerel halkta oldukça yüksek olmakla beraber post travmatik stres bozukluğu mültecilerde daha fazla gözükmekteydi

Prevalence of Demodex spp among alcohol-dependent patients

Amaç: Demodex folliculorum ve Demodex brevis insanda en sık rastlanan ektoparazitlerden olup, başta yüz bölgesi kıl folikülleri olmak üzere, kıl diplerinde ve derinin yağ bezlerinde yerleşirler. Kronik alkol kullanımı, bağışıklık sistemini seyretmesine neden olabilmektedir. Alkol bağımlılarında immun sistem kısmen baskılanabileceği ve özbakımın azalması nedeniyle hastalarda Demodex'in daha yaygın olabileceği düşünülmüştür. Bu çalışmada polikliniğe başvuran alkol bağımlılığı tanısı konmuş hastalarda Demodex ektoparazitinin yaygınlığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, Alkol bağımlığı tanısı almış 24 hasta ile benzer yaşta ve cinsiyette herhangi bir psikiyatrik ve dermatolojik hastalığı bulunmayan 24 kişilik kontrol grubunun yüzünde standart yüzeyel deri biyopsisi tekniği ile Demodex spp araştırılmıştır. Bulgular: Alkol bağımlıların %37.5'inde kontrol grubunun ise %4.1'inde Demodex spp pozitif bulunmuştur. Demodex spp görülme sıklığı açısından alkol bağımlıları ile kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır. Sonuç: Alkol bağımlılığı hastalarında immun sistemin zayıflaması, sosyal davranışların sıklıkla bozulmuş olması ve özbakımın azalması nedeniyle Demodex spp daha sık görülmektedir. Bu gibi hastalarda özellikle yüzdeki cilt lezyonlarında Demodex parazitleri akılda tutulmalı ve gerekli durumlarda tedavi edilmelidir.Purpose: Demodex folliculorum and Demodex brevis are common ectoparasites found in humans and live on the pilosebaceous glands and hair follicles especially on the facial region. Chronic alcohol consumption can weaken immune system and cause more severe infections. Demodex spp is assumed to be more common in alcoholdependent patients due to partial suppression of immune system and lack of good self-care. The present study aims to investigate the prevalence of Demodex spp. ectoparasite in alcohol-dependent patients. Material and Methods: In the study, 24 patients with a diagnosis of alcohol dependence and 24 healthy control subjects were subjected to standard superficial skin biopsy technique to determine Demodex spp. Results: In 37.5% of alcohol-dependent patients and 4.1% of control subjects Demodex spp. were found positive. Considering the prevalence of Demodex spp, a significant difference was found between alcoholdependent patients and control subjects. Conclusion: Demodex spp. are more common in alcoholdependent patients due conditions of reduced self-care and immunosuppression. Demodex parasites should be considered in alcohol-dependent patients with skin lesions, especially on the face, and should to be treated if needed

A case of psychosis who amputated his finger

Self-harm behavior is defined as the person’s intentional,direct injuring of some body tissue or the whole body mostoften done without suicidal intentions. Mild types of selfmutilationis seen frequently however more severe onesare rarely seen. Severe self-mutilation is generally a signof a serious psychiatric disorder and it can result in organand/or organ functionality loss. In this study we aimed topresent a schizophrenic patient with repetitive self-mutilation.As a conclusion, practicing clinicians should takeinto consideration the possibility of self-harm behavior inschizophrenia patients especially if they have high riskproperties.Key words: Schizophrenia, self-mutilation, amputatio

Symptomatic Remission Determines Functional Improvement and Quality of Life in Schizophrenia

Sonuç: Bu çalışma, şizofrenide belirtilerdeki düzelmenin hastanın ha- yatının tüm alanlarında işlevselliğini ve hayat kalitesini yükselttiğini gös- termiştir ki bu bulgu şizofreni tedavisinde amaçlanan fonksiyonel dü- zelmeyi belirleyen en önemli etkenin belirtilerdeki düzelme olduğunu düşündürmektedirTR), Quality of Life Scale for Schizophrenia Patients (QLS), and Global Assessment of Functioning Scale (GAF). Results: The total and all subscale scores of PANSS and the CGI-S score were significantly lower in the R-Sch group than in the NonR-Sch group, whereas the GAF scores and all subscales of QLS and WHOQOL-BREF-TR were significantly higher. Conclusion: This study demonstrates that improvement in symptoms in schizophrenia patients improves quality and functionality in all areas of life, suggesting that an improvement in symptoms is the most important determinant of functional recovery in the treatment of schizophreni

Symptomatic remission determines functional improvement and quality of life in schizophrenia

Sonuç: Bu çalışma, şizofrenide belirtilerdeki düzelmenin hastanın ha- yatının tüm alanlarında işlevselliğini ve hayat kalitesini yükselttiğini gös- termiştir ki bu bulgu şizofreni tedavisinde amaçlanan fonksiyonel dü- zelmeyi belirleyen en önemli etkenin belirtilerdeki düzelme olduğunu düşündürmektedirTR), Quality of Life Scale for Schizophrenia Patients (QLS), and Global Assessment of Functioning Scale (GAF). Results: The total and all subscale scores of PANSS and the CGI-S score were significantly lower in the R-Sch group than in the NonR-Sch group, whereas the GAF scores and all subscales of QLS and WHOQOL-BREF-TR were significantly higher. Conclusion: This study demonstrates that improvement in symptoms in schizophrenia patients improves quality and functionality in all areas of life, suggesting that an improvement in symptoms is the most important determinant of functional recovery in the treatment of schizophreni

Partner violence against women, childhood trauma, depression and quality of life : a population based- study

Amaç: Bu çalışmada eş şiddetinin yaygınlığını, çocukluk çağı travmaları, depresyon ve sosyodemografik etkenlerle ilişkisini, kadının yaşam kalitesi üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. Yöntem: Merkez ve köylerde yaşayan, rastgele seçilen 410 kişinin verileri değerlendirildi. Katılanlara sosyodemografik veri formu, Kısa Form 36 (SF- 36), Aile İçi Şiddet Ölçeği (AİŞÖ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ) uygulandı. Bulgular: Katılanların 366’sı (%89.3) en az bir kez şiddet görmüştü; 309’u (%75.4) duygusal, 306’sı (%74.6) cinsel, 285’ i (%69.5) sözel, 222’si (%54.1) fiziksel, 321’ i (%78.3) ekonomik şiddete uğramıştı. BDÖ, ÇÇTÖ, eşin öğrenim durumu, eşler arası yaş farkı ve eşler arası eğitim farkının eş mağdurluğunun yordayıcısı olduğu bulundu. Kadının yaşam kalitesini yordayan etkenler açısından depresyonun önemli olduğu bulundu. Sonuç: Aile içi şiddet mağdurluğu yaygındır. BDÖ ve ÇÇTÖ, eş şiddeti mağdurluğunun ve kadın yaşam kalitesinin yordayıcılarındandır. Depresyonun tanınıp tedavi edilmesinin kadının hem eş şiddeti mağdurluğunu azaltması, hem de yaşam kalitesini yükseltmesi açısından olumlu etkisi olabilir. (Anadolu Psikiyatri Derg 2015; 16(5):3 14-322)Objective: In this study our aim was to investigate the frequency of spousal violence, its relationship with childhood traumas, depression and sociodemographic factors and its effects on affected women’s life quality. Methods: Data of 410 randomly chosen people who live in the city center and nearby villages were evaluated. The sociodemographic data survey, Short Form 36 (SF- 36), Family Violence Survey (FVS), Beck Depression Scale (BDS), Childhood Trauma Scale (CTS) were applied. Results: Of the participants, 366 (89.3%) had experienced violence at least once in their lifetime. 309 (75.4%) of them were emotional, 306 (74.6%) of them were sexual, 285 (69.5%) of them were verbal, 222(54.1%) of them were physical, 321 (78.3%) of them were economical violence. Beck Depression Scale, Childhood Trauma Scale, husband’s educational level, disparity in age and education level between spouses were important for exposure to violence. Depression was an important effect on life quality of the affected women. Conclusion: Familial violence is frequent. BDS, CTS are the main predictors for spousal violence and life quality. Diagnosis and treatment of depression may help to prevent spousal violence and increase life quality. (Anatolian Journal of Psychiatry 2015; 16(5):314-3 22