Dyferencjacja, autonomia dorastających z perspektywy terapii rodzinnej

The paper starts from the premise that late and not always complete differentiation from the family of origin is a significant problem in our society. We intend to discuss this issue by referring to individual developmental and family therapy models. The paper provides an overview of how different schools of family therapy, especially the transgenerational school, treat the question of individual differentiation. The other model to be described is Erik Erikson’s model of the individual psychosocial development. In summary, we aim to provide insights into comprehending the questions and difficulties of differentiation, and suggest possible ways of how the parent – child relations can develop for the child to reach confident adulthood from the inherent immaturity of adolescence.Artykuł wychodzi z założenia, że późna i nie zawsze całkowita dyferencjacja z rodziny pochodzenia jest istotnym problemem w naszym społeczeństwie. Zamierzamy omówić tę kwestię, odnosząc się do modelu terapii indywidualnego rozwoju oraz modelu terapii rodzinnej. Praca ta przedstawia przegląd, jak różne szkoły terapii rodzinnej, szczególnie szkoła międzypokoleniowa, traktują kwestię indywidualnej dyferencjacji. Drugim modelem tu przedstawionym jest model Erika Eriksona, model indywidualnego psychospołecznego rozwoju. Podsumowując, staramy się zapewnić dogłębne zrozumienie problemów i trudności dyferencjacji oraz zasugerować możliwe sposoby, by relacje rodzice – dzieci mogły rozwijać się tak, by dziecko osiągnęło bezpieczną dorosłość z przyrodzonej niedojrzałości dorastania

Dyferencjacja, autonomia dorastających z perspektywy terapii rodzinnej

The paper starts from the premise that late and not always complete differentiation from the family of origin is a significant problem in our society. We intend to discuss this issue by referring to individual developmental and family therapy models. The paper provides an overview of how different schools of family therapy, especially the transgenerational school, treat the question of individual differentiation. The other model to be described is Erik Erikson’s model of the individual psychosocial development. In summary, we aim to provide insights into comprehending the questions and difficulties of differentiation, and suggest possible ways of how the parent – child relations can develop for the child to reach confident adulthood from the inherent immaturity of adolescence.Artykuł wychodzi z założenia, że późna i nie zawsze całkowita dyferencjacja z rodziny pochodzenia jest istotnym problemem w naszym społeczeństwie. Zamierzamy omówić tę kwestię, odnosząc się do modelu terapii indywidualnego rozwoju oraz modelu terapii rodzinnej. Praca ta przedstawia przegląd, jak różne szkoły terapii rodzinnej, szczególnie szkoła międzypokoleniowa, traktują kwestię indywidualnej dyferencjacji. Drugim modelem tu przedstawionym jest model Erika Eriksona, model indywidualnego psychospołecznego rozwoju. Podsumowując, staramy się zapewnić dogłębne zrozumienie problemów i trudności dyferencjacji oraz zasugerować możliwe sposoby, by relacje rodzice – dzieci mogły rozwijać się tak, by dziecko osiągnęło bezpieczną dorosłość z przyrodzonej niedojrzałości dorastania

Dyferencjacja, autonomia dorastających z perspektywy terapii rodzinnej

The paper starts from the premise that late and not always complete differentiation from the family of origin is a significant problem in our society. We intend to discuss this issue by referring to individual developmental and family therapy models. The paper provides an overview of how different schools of family therapy, especially the transgenerational school, treat the question of individual differentiation. The other model to be described is Erik Erikson’s model of the individual psychosocial development. In summary, we aim to provide insights into comprehending the questions and difficulties of differentiation, and suggest possible ways of how the parent – child relations can develop for the child to reach confident adulthood from the inherent immaturity of adolescence.Artykuł wychodzi z założenia, że późna i nie zawsze całkowita dyferencjacja z rodziny pochodzenia jest istotnym problemem w naszym społeczeństwie. Zamierzamy omówić tę kwestię, odnosząc się do modelu terapii indywidualnego rozwoju oraz modelu terapii rodzinnej. Praca ta przedstawia przegląd, jak różne szkoły terapii rodzinnej, szczególnie szkoła międzypokoleniowa, traktują kwestię indywidualnej dyferencjacji. Drugim modelem tu przedstawionym jest model Erika Eriksona, model indywidualnego psychospołecznego rozwoju. Podsumowując, staramy się zapewnić dogłębne zrozumienie problemów i trudności dyferencjacji oraz zasugerować możliwe sposoby, by relacje rodzice – dzieci mogły rozwijać się tak, by dziecko osiągnęło bezpieczną dorosłość z przyrodzonej niedojrzałości dorastania