The Organisation of Floor in Meetings and the Relation with Speaker Addressee Patterns

We present a procedure for conversational floor annotation and discuss floor types and floor switches in face-to-face meetings and the relation with addressing behavior. It seems that for understanding interactions in meetings an agent needs a layered floor model and that turn and floor changes are constrained by the activities and the roles that the agent and his conversational partners play in these activities. We present statistics about the addressee of the speaker and his role in the ongoing activity and a simple method that predicts the addressee using speaker role and floor state. The results support the expectation that information about the activity and the speaker's role will improve detection and interpretation of social signals from speaker addressee patterns in meetings

Interpersonal stance in police interviews: content analysis

A serious game for learning the social skills required for effective police interviewing is a challenging idea. Building artificial conversational characters that play the role of a suspect in a police interrogation game requires computational models of police interviews as well as of the internal psychological mechanisms that determine the behaviour of suspects in this special type of dialogues. Leary's interactional circumplex is used in police interview training as a theoretical framework to understand how suspects take stance during an interview and how this is related to the stance and the strategy that the interviewer takes. Interactional stance is a fuzzy notion. The question that we consider here is whether different observers of police nterviews agree on the type of stance that suspect and policemen take and express in a face-to-face interview. We analyzed police interviews and report about a stance annotation exercise. We conclude that although inter-annotator agreement on stance labeling on the level of speech segments is low, a majority voting meta-annotator" is able to reveal the important dynamics in stance taking in a police interview. Then we explore the relation between the stance taken by the suspect and turn-taking behaviour, overlaps, interruptions, pauses and silences. Our findings contribute to building computational models of non-player characters that allow more natural turn-taking behaviour in serious games\ud instead of the one-at-a-time regime in interview training games

The Organisation of Floor in Meetings and the Relation with Speaker Addressee Patterns

We present a procedure for conversational floor annotation and discuss floor types and floor switches in face-to-face meetings and the relation with addressing behavior. It seems that for understanding interactions in meetings an agent needs a layered floor model and that turn and floor changes are constrained by the activities and the roles that the agent and his conversational partners play in these activities. We present statistics about the addressee of the speaker and his role in the ongoing activity and a simple method that predicts the addressee using speaker role and floor state. The results support the expectation that information about the activity and the speaker's role will improve detection and interpretation of social signals from speaker addressee patterns in meetings

MINE OR THINE? THE STRUCTURE OF TURN-TAKING PROCESS IN TEAMS WITH CONSENSUS-MAKING TASK

Istniejące prace dotyczące procesu zabierania głosu (turn-taking) w dyskusji grupowej pokazują, że ma on uporządkowanie sekwencyjne, które istotnie odchyla się od uporządkowania losowego. Szczególnie często występującą sekwencją jest wzorzec ABA, w której ten sam rozmówca powtarza się w kroku t+2. Dynamika zabierania głosu jest stosunkowo dobrze opisana jako osobny system, jednak mało wiadomo na temat roli tego zjawiska w interakcji, jego determinantów oraz skutków na poziomie jednostki, całego zespołu, czy kontekstu sytuacyjnego pracy grupy. Praca przedstawia model roli wzorca naprzemiennego zabierania głosu ABA oraz jego związku z procesami związanymi z podejmowaniem decyzji grupowej. W rozumieniu modelu natężenie komunikacji typu ABA jest parametrem porządku kolektywnego procesu przetwarzania informacji w obliczu sprzeczności i niejasności informacyjnej. Uproszczenie dynamiki formalnej do serii następujących naprzemiennie rekurencji mówców sprzęga się z mechanizmem eskalacji sporu na poziomie semantycznym, co ma efekt zarówno dla relacji pomiędzy jednostkami, jak i grupy jako całości. W części empirycznej przedstawiono 3 badania dynamiki interakcji grupowej, której celem było ustalenie konsensusu grupowego. Ich wyniki pokazują, że wzorce ABA zawierają wypowiedzi, których treść sygnalizuje zaistnienie sporu pomiędzy dyskutantami (Badanie 1 i 2), pośredniczą w wymianie sprzecznych argumentów na temat kontrowersyjnej kwestii (Badanie 1) i są charakterystyczne dla fazy podejmowania decyzji polegającej na przetwarzaniu informacji dotyczących opcji decyzyjnych (Badanie 2). Tendencja do organizowania się procesu zabierania głosu we wzorce ABA zwiększa się, gdy grupa dyskutuje na tematy kontrowersyjne i angażujące emocjonalnie (porównanie pomiędzy Badaniami 1 i 2, Badanie 3). Naprzemienna komunikacja znajduje również swoje odzwierciedlenie w końcowych ocenach dotyczących jakości interakcji i w socjogramowych ocenach współrozmówców (Badanie 1 i 2). Powyższy model procesu zabierania głosu zostanie przedstawiony w kontekście szerszego zjawiska – emergencji zjawisk grupowych z dynamicznie toczącego się procesu interakcji, którego proponowanym mechanizmem jest tendencja do utrwalania się charakterystycznych, powtarzalnych wzorców w jego strukturze sekwencyjnej. The existing literature on turn-taking process in group discussion demonstrates that its sequential organization deviates significantly from random. The most frequent sequence is the ABA pattern in which the same speaker contributes in turn t and t+2. Turn-taking dynamics has been well understood as an independent system, yet less is known about the role of this phenomenon in interaction, its inputs and outcomes at the level of individuals, whole team or situational context. In the dissertation a model of the role of reciprocal ABA pattern in group decision making is proposed, which assumes that reciprocal communication is an order parameter of collective information processing in teams facing information ambiguity and incongruity. Reduction of complexity of turn-taking sequence, coupled with escalation of conflict at semantic level, affects both relationships between individual team members, and team as a whole. In the empirical section 3 studies on group consensus-making dynamics are presented. Their results show that ABA patterns mediate group conflict (Study 1, 2, 3), exchange of contrary arguments on controversial issue (Study 1), and are characteristic for information processing group decision-making phase (Study 2). The frequency and intensity of ABA communication is higher when the subject of the discussion is controversial and important (comparison between Study 1 & 2, Study 3). In result of the reciprocal communication individuals shape their interaction satisfaction assessments and peer-to-peer ratings (Study 1 & 2). The model of the turn-taking process will be presented in the context of a broader issue – emergence of collective social phenomena from dynamic interaction process, for which the proposed mechanism is temporal patterning of the sequential structure of group interaction process