Ψηφιακή Πολιτιστική Κληρονομιά και Πνευματική Ιδιοκτησία

Το όραμα της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ένας ψηφιακά τροφοδοτούμενος τομέας πολιτιστικής κληρονομιάς σε μια Ευρώπη που τροφοδοτείται από τον πολιτισμό,  είναι πιο σημαντικό από ποτέ. Στο παρόν άρθρο, αφού καταγραφεί το εννοιολογικό υπόβαθρο, ακολουθεί η επισκόπηση των νομικών προεκτάσεων της πνευματικής ιδιοκτησίας  σε όλα τα στάδια της διαδικασίας της ψηφιοποίησης. Η πνευματική ιδιοκτησία αποτρέπει την παρέμβαση στα προς ψηφιοποίηση έργα, υπαγορεύει τους τρόπους εκμετάλλευσης των ψηφιοποιημένων έργων και  θέτει  τα όρια για την περαιτέρω διάδοσή τους. Η επισκόπηση των διατάξεων της Οδηγίας  2019/790/ΕΕ εισάγει ένα νομικό πλαίσιο για την ενδυνάμωση  των ιδρυμάτων πολιτιστικής κληρονομιάς στην επιτάχυνση του ψηφιακού τους μετασχηματισμού και στην πραγματοποίηση έργων μαζικής ψηφιοποίησης στην Ευρώπη. Ως ειδικό ζήτημα αναδεικνύεται  η αναμόρφωση του νομικού πλαισίου για τα εκτός εμπορίου έργα, η οποία καθιστά εφικτή τη διασυνοριακή διάδοσή τους.