Διερεύνηση των απόψεων και εμπειριών εκπαιδευτικών αναφορικά με τη χρήση της Υποστηρικτικής τεχνολογίας σε μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία στα πλαίσια γενικής και ειδικής εκπαίδευσης

Οι σύγχρονες κοινωνίες καταβάλλουν προσπάθειες για την ένταξη ατόμων με αναπηρία σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής δίνοντας έμφαση στον τομέα της εκπαίδευσής τους. Μάλιστα η εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία αποδεικνύεται ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες κοινωνίες στοχεύοντας στην ενεργητική συμμετοχή τους στην ζωή της κοινότητας (Ζώνιου-Σιδέρη & Ντεροπούλου-Ντέρου, 2012). Σε αυτή την προσπάθεια καταλυτικής σημασίας είναι η Υποστηρικτική τεχνολογία για την εκπαίδευση των ανάπηρων μαθητών/τριών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι Zhou et al. (2011) για τα άτομα με οπτική αναπηρία η Υποστηρικτική τεχνολογία ωφελεί την εκπαίδευση, την απασχόληση και την καθημερινότητά τους. Παρά όμως τις επισημάνσεις μέσα από πλήθος ερευνών και τη διαρκή εξέλιξη σε είδη Υποστηρικτικής τεχνολογίας φαίνεται πως οι μαθητές/τριες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ποικίλες προκλήσεις αναφορικά με την εφαρμογή Υποστηρικτικής τεχνολογίας κατά τη μαθησιακή διαδικασία με κυρίαρχους παράγοντες την εκπαιδευτική πολιτική και τις απόψεις των ίδιων των εκπαιδευτικών. Η παρούσα έρευνα στοχεύει στη διερεύνηση των απόψεων και των εμπειριών δέκα εκπαιδευτικών για την εφαρμογή της Υποστηρικτικής τεχνολογίας από μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία στα πλαίσια της γενικής και της ειδικής εκπαίδευσης και ειδικότερα στην ανάδειξη των τρόπων χρήσης της Υποστηρικτικής τεχνολογίας από τους/τις εκπαιδευτικούς και των σχέσεων που έχουν οι μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία με την Υποστηρικτική τεχνολογία. Η έρευνα επιχειρεί να αναδείξει τις προκλήσεις και τις προοπτικές βελτίωσης σχετικά με τη χρήση της Υποστηρικτικής τεχνολογίας από μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία κατά την εκπαιδευτική διαδικασία έτσι ώστε μέσω των ευρημάτων της να καταστεί εφικτή η ανεμπόδιστη πρόσβαση σε κάθε είδους διαδικασία μέσα στο σχολικό περιβάλλον από την πλευρά των μαθητών/τριών με οπτική αναπηρία, η βελτίωση των παρεχόμενων ειδών Υποστηρικτικής τεχνολογίας και η ορθή χρήση τους από εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες. Ως θεωρητικό πλαίσιο για την παρούσα έρευνα χρησιμοποιήθηκε σχετική διεθνή βιβλιογραφία που περιλάμβανε τόσο ανασκοπήσεις όσο και έρευνες για τη χρήση της Υποστηρικτικής τεχνολογίας από μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία. Για την παρούσα εργασία επιλέχθηκε η ποιοτική μέθοδος καθώς μέσω αυτής αναδεικνύονται οι απόψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τη χρήση της Υποστηρικτικής τεχνολογίας ενώ ως μέσο συλλογής των ποιοτικών δεδομένων το εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν η ημιδομημένη συνέντευξη. Για την ανάλυση των ποιοτικών δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ως καταλληλότερη μέθοδος η ανάλυση περιεχομένου. Το δείγμα αποτέλεσαν δέκα εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που εργάζονται με μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία και επιλέχθηκε με τη μέθοδο της χιονοστιβάδας. Τα βασικά ευρήματα που προέκυψαν κατόπιν της διεξαγωγής της παρούσας έρευνας είναι η επιβεβαίωση ευρημάτων προηγούμενων ερευνών που επισημαίνουν τη σημασία χρήσης της υποστηρικτικής τεχνολογίας για την πρόσβαση των μαθητών/τριών με οπτική αναπηρία στη μαθησιακή διαδικασία. Οι εκπαιδευτικοί υπογραμμίζουν πως οι μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία έχουν καλή σχέση με την Υποστηρικτική τεχνολογία αυξάνοντας έτσι τη λειτουργικότητά τους και βελτιώνοντας τους τομείς της εκπαίδευσης και καθημερινής τους διαβίωσης. Οι εκπαιδευτικοί θεωρούν αναγκαία την εφαρμογή Υποστηρικτικής τεχνολογίας καθώς είναι μέσο για την πρόσβαση στην πληροφορία, την ψυχαγωγία και την ενημέρωση για τα άτομα με αναπηρία αλλά εμφανίζοντας σε σύγχυση αναφορικά με την εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθείται σε σχέση με αυτή στην Ελλάδα. Επισημαίνουν ως ανασταλτικό παράγοντα για τη χρήση τους το υψηλό οικονομικό κόστος αλλά και την ακολουθούμενη εκπαιδευτική πολιτική. Τέλος συσχετίζουν την εφαρμογή και τη χρήση της Υποστηρικτικής τεχνολογίας από μαθητές/τριες με οπτική αναπηρία με τους εκπαιδευτικούς και τις γνώσεις τους αφού υπογραμμίζουν τις ελλείψεις στην κατάρτισή τους.Modern societies make efforts to intergrade people with disabilities in every area of social life with emphasis given in their education. Education of people with disabilities proves to be one of the biggest challenges that modern societies are facing, aiming at their active participation in the life of the community (Ζώνιου-Σιδέρη & Ντεροπούλου-Ντέρου, 2012). Assistive technology for the education of disabled students is crucial in this effort. As characteristically reported by Zhou et al. (2011) Assistive technology for visually repaired people benefits their education, employment and daily life. However, despite the highlights from numerous researches and the continuous development in types of Assistive technology, it seems that students still face various challenges regarding the application of Assistive technology during the learning process with educational policy and the opinions of the teachers themselves appearing to be the dominant factors. This research aims to investigate the opinions and experiences of ten teachers on the application of Assistive technology by students with visual impairment in the context of general and special education and in particular to highlight the ways in which Assistive technology is used by teachers and the relationship that visually impaired students have with Assistive technology. The research attempts to highlight the challenges and prospects of improvement regarding the use od Assistive technology by students with visual impairment during the educational process so that through its findings unhindered access to any kind of process within the school becomes possible for students with visual impairment, the improvement of provided items of Assistive technology and their proper use be teachers and students. The theoretical framework for this research was given by relevant international literature which included both reviews and researches on the use of Assistive technology by students with visual impairment. In order to achieve this the qualitative method was chosen so that the opinions of teachers are revealed while the semi-structured interview was used as a means of collective the qualitative data. For the analysis of qualitative data, content analysis was used as the most appropriate method. The sample consisted of ten primary and secondary teachers who work with visually impaired students and were selected through the snowball method. The main findings that emerged after the conduct of this research are the confirmation of previous research that point out the importance of using Assistive technology for the access of students with visual impairment in the learning process. Teachers emphasize that visually impaired students have a good relationship with Assistive technology, thus increasing their functionality and improving their education and daily life. Teachers consider the application of Assistive technology necessary as it is a means of accessing information, entertainment and updating for people with impairment but they appear confused regarding the educational policy in Greece. They point out the high financial cost as well as the educational policy followed in Greece as inhibiting factors gor its use. Finally, they relate the implementation and the use of Assistive technology by students with visual impairment to teachers and their knowledge after highlighting their lack of training