Максім Багдановіч – паэт-міф, паэт-архетып

У артыкуле раскрываецца творчая асоба Максіма Багдановіча як паэт-міфа, паэт-архетыпа

Славянскі свет як цэнтр літаратурнага канона

У артыкуле даследуюцца актуальныя праблемы літаратуразнаўчай навукі

Esthetical-Axiological Potential of Literary Monuments in the Interpretation of Ancient Belarusian Literature Authors

Мэта работы – выявіць эстэтычна-аксіялагічныя крытэрыі ацэнкі помнікаў пісьменства аўтарамі даўняй беларускай літаратуры, прасачыць дынаміку функцыянавання эстэтычна-аксіялагічных крытэрыяў. = The article explores the features and criteria for assessing the monuments of writing by authors of ancient Belarusian literature. The aim of the research is to reveal aesthetical-axiological criteria for evaluating monuments by the authors of ancient Belarusian literature, to trace the dynamics of functioning of these criteria

РЭЛІГІЙНЫЯ І ПАЛІТЫЧНЫЯ СТРАТЭГІІ НА ЕЎРАПЕЙСКАЙ ПОЎНАЧЫХ–ХІІ СТАГОДДЗЯЎ

RELIGIOUS AND POLITICAL STRATEGIES IN NORTHERN EUROPE, X–XII CENTURIES / S. EMIALIANAUРазглядаецца сувязь рэлігійных працэсаў і палітычных фактараў у Балтыйска-Скандынаўскім рэгіёне Х–ХІІІ стагоддзяў. Аналізуюцца сімвалічныя перакрыжаванні паганскіх і хрысціянскіх вобразаў, якія палегчылі хрысціянізацыю. Увага акцэнтуецца на светапоглядзе чалавека Х–ХІ стагоддзяў, на логіцы палітычных матываў рэлігійнага выбару. Практычная арыентаванасць у пытаннях веры садзейнічала ў перыяд пасля Вялікай Схізмы захаванню цывілізацыйнага адзінства Еўропы

Роля перакладу ў тыпалагічным вывучэнні літаратур

У артыкуле даследуецца роля перакладу ў тыпалагічным вывучэнні літаратур

Сакралiзацыя княжацкай улады ва ўсходнеславянскiм грамадстве

SACRALIZATION OF THE PRINCELY POWER IN AN EAST SLAVIC SOCIETY / J. KEZHAУ артыкуле на падставе пісьмовых крыніц і былін, рэканструіруюцца ўяўленні аб княжацкай уладзе ў інтэлектуальным (кніжным) асяроддзі і ўяўленні простага насельніцтва старажытнарускіх зямель. У даследаванні прадстаўлены дзве традыцыі ўспрыняцця ўлады князя: дадзяржаўная традыцыя родавай эпохі і візантыйская спадчына, якая дамінавала ў ідэалагічнай сферы. Улада князя ў старажытных уяўленнях будавалася на асабістай сувязі паміж багамі і абшчынай. Князь выконваў ролю пасрэдніка (медыятара) у дачыненнях паміж чалавечым калектывам і мірам багоў. Адным з галоўных палажэнняў успрыняцця сакральнасці вярхоўнай улады была сакралізацыя княжацкага роду. Візантыйская традыцыя, асноўным правадніком якой з’яўляліся прадстаўнікі духавенства, бачыла князя як намесніка Бога і правадніка яго ўлады. Візантыйскія ідэі знайшлі сва? ўвасабленне ў перанясенні сталіцы хрысціянскага Свету згодна з ідэяй храма Святой Сафіі, што знайшло вса? адлюстраванне на землях Усходняй Еўропы

Літаратурная класіка ў параўнальным вывучэнні

Показаны типологические схождения между ними. Проиллюстрированы разные виды межлитературных связей. Сравнительный анализ дается на основе сопоставления как структурных компонентов произведений, так и основных явлений–понятий литературного процесса