بررسی رابطه اشتیاق تحصیلی با انگیزه پیشرفت تحصیلی در محصلان پوهنتون کابل

Abstract

This research investigates the relationship between academic engagement and achievement motivation among students of Kabul University in the academic year 1403. The present study was conducted using a descriptive-correlational method. The study\u27s statistical population includes 9,102 students of Kabul University; the sample size was selected as 373 students and stratified random sampling. The primary data collection tools were two standardized questionnaires: the Academic Engagement Questionnaire by Fredericks (2004) and the Achievement Motivation Questionnaire by Hermans, revised by Hooman and Askari (1379). The data analysis results show that the overall level of academic engagement is high (M = 3.72). Additionally, the average level of achievement motivation was reported to be relatively high (M = 3.65). Regression analysis results indicate a relatively weak relationship between academic engagement and achievement motivation. The ANOVA test results showed that the academic year significantly impacts students\u27 achievement motivation. The findings reveal that the level of academic engagement is high, and the overall level of students\u27 achievement motivation is moderately high. Emotional and cognitive engagement have a significant effect on achievement motivation. However, behavioral engagement did not show a significant effect on achievement motivation.هدف این تحقیق بررسی رابطه بین اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در محصلان پوهنتون کابل در سال تحصیلی ۱۴۰۳ است. تحقیق حاضر به روش توصیفی-همبستگی و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل ۹۱۰۲ نفر از محصلین پوهنتون کابل بخش روزانه می‌باشد و حجم نمونه به تعداد ۳۷۳ نفر انتخاب شده است، ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه استاندارد اشتیاق تحصیلی فریدریکز(۲۰۰۴) و انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس تجدید نظر شده توسط هومن و عسکری (۱۳۷۹) است. نتایج تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که میزان اشتیاق تحصیلی به‌طور کلی در سطح بالایی قرار دارد (میانگین = ۳.۷۲ از ۵). همچنین، انگیزه پیشرفت تحصیلی نیز در سطح نسبتاً بالاست (میانگین = ۳.۶۵ از ۵). تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که رابطه بین اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی نسبتاً ضعیف است. نتایج آزمون انوا نشان داد که سال تحصیلی تأثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دارد. به‌طور کلی اشتیاق عاطفی و شناختی تأثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دارند. با این حال اشتیاق رفتاری تأثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی نشان نداده است.هدف این تحقیق بررسی رابطه بین اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در محصلان پوهنتون کابل در سال تحصیلی ۱۴۰۳ است. تحقیق حاضر به روش توصیفی-همبستگی و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل ۹۱۰۲ نفر از محصلین پوهنتون کابل بخش روزانه می‌باشد و حجم نمونه به تعداد ۳۷۳ نفر انتخاب شده است، ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها شامل دو پرسشنامه استاندارد اشتیاق تحصیلی فریدریکز(۲۰۰۴) و انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس تجدید نظر شده توسط هومن و عسکری (۱۳۷۹) است. نتایج تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که میزان اشتیاق تحصیلی به‌طور کلی در سطح بالایی قرار دارد (میانگین = ۳.۷۲ از ۵). همچنین، انگیزه پیشرفت تحصیلی نیز در سطح نسبتاً بالاست (میانگین = ۳.۶۵ از ۵). تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که رابطه بین اشتیاق تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی نسبتاً ضعیف است. نتایج آزمون انوا نشان داد که سال تحصیلی تأثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دارد. به‌طور کلی اشتیاق عاطفی و شناختی تأثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی دارند. با این حال اشتیاق رفتاری تأثیر معناداری بر انگیزه پیشرفت تحصیلی نشان نداده است