Θεραπευτικές προσεγγίσεις βασισμένες στην ανίχνευση γονιδίων στόχων

Abstract

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες η γονιδιακή θεραπεία έχει κατορθώσει αξιοσημείωτα βήματα κλινικών επιτυχιών και εμπορικού ενδιαφέροντος. Η κατανόηση της παθολογίας των ασθενειών και της τεχνολογίας μεταφοράς γονιδίων οδήγησαν σε καινοτόμες θεραπείες. Ειδικά σχετικά με τις θεραπείες που στηρίζονται στην ανίχνευση γονιδίων-στόχων, διερευνώνται διάφορες μέθοδοι για την αποτελεσματικότερη μεταφορά γονιδίων. Οι πιο διαδεδομένοι φορείς γενετικού υλικού είναι τα πλασμίδια, η χρήση γυμνού DNA, οι μη ιικοί φορείς (μικρά μόρια, λιπιδικά νανοσωματίδια, συνδέτης GalNAc) και οι ιικοί φορείς (αδενοϊοί, ρετροϊοί, λεντοϊοί, ανασυνδιασμένοι αδενο-σχετιζόμενοι ιοί, ιός του απλού έρπητα κ.α.), ενώ σημαντικές εξελίξεις έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια και στον τομέα της κυτταροδιαμεσολαβούμενης γονιδιακής θεραπείας (αυτόλογη και αλλογενής κυτταροθεραπεία). Καθεμία από τις παραπάνω μεθόδους έχει τα δικά της προτερήματα και περιορισμούς και όλες βρίσκουν εφαρμογή στην ανάπτυξη γονιδιακών θεραπειών που αποτελούν την αιχμή της τεχνολογίας στην θεραπεία σοβαρών και απειλητικών για τη ζωή νοσημάτων. Οι συνεχείς εξελίξεις στη βιολογία των ασθενειών, την τεχνολογία μεταφοράς γονιδίων και τις διαδικασίες παραγωγής θα ανοίξουν πιθανότατα το δρόμο για περισσότερες κανονιστικές εγκρίσεις και την ανάπτυξη νέων θεραπειών. Στην παρούσα ανασκόπηση εξετάζουμε τις εγκεκριμένες θεραπείες που στηρίζονται σε συστήματα γονιδιακής στόχευσης, τους μηχανισμούς δράσης, καθώς και τις ενδείξεις κάθε προσέγγισης.In the last three decades, gene therapy has achieved remarkable strides in clinical success and commercial interest. Understanding of disease pathology and gene delivery technology has led to innovative therapies. In particular with regard to therapies based on target gene detection, various methods for more efficient gene transfer are being explored. The most widespread carriers of genetic material are plasmids, naked DNA, non-viral vectors (small molecules, lipid nanoparticles, GalNAc ligand) and viral vectors (adenoviruses, retroviruses, lentiviruses, recombinant adeno-associated viruses, herpes simplex virus, etc.). a.), while important developments have also been made in recent years in the field of cell-mediated gene therapy (autologous and allogeneic cytotherapy). Each of the above methods has its own strengths and limitations and all are being applied in the development of gene therapies that represent the state-of-the-art in the treatment of serious and life-threatening diseases. Continued advances in disease biology, gene delivery technology and manufacturing processes will likely pave the way for more regulatory approvals and the development of new therapies. In this review, we examine the approved therapies based on gene targeting systems, their mechanisms of action, and the indications for each approach