Concentration limit for ZZS in waste- update 2023

Nederland streeft naar een circulaire economie waarin we afval als grondstof inzetten. Met wetten en regels wordt voorkomen dat er in de materialen of producten die hiervan worden gemaakt, stoffen zitten die schadelijk zijn voor mens en milieu. Voor afval waar zeer zorgwekkende stoffen (ZZS(Zeer Zorgwekkende Stoffen )) in zitten, gelden extra strenge regels. Op basis daarvan bepalen bedrijven en overheden of het afval geschikt is om te recyclen of moet worden vernietigd. Een deel van deze regels staan in het Circulair Materialenplan (CMP), dat Rijkswaterstaat nu voor de overheid aan het maken is. Voor dit plan heeft het RIVM uitgezocht bij welke concentratie aan ZZS een extra beoordeling nodig is om te bepalen of recycling veilig is. Het RIVM adviseert hiervoor een algemene grenswaarde voor de concentratie van ZZS in afval te gebruiken. Dit is 1 gram ZZS per kilogram afval (0,1 gewichtsprocent). Deze regel geldt tenzij er voor een stof een strengere concentratiegrenswaarde bestaat. Onder de 0,1 procent is geen extra risicoanalyse verplicht om het afval te kunnen gebruiken. Dit advies is hetzelfde als het RIVM in 2017 gaf en is nu met meer kennis onderbouwd. Met het advies sluit Nederland aan op verschillende Europese wetten over het veilig omgaan met schadelijke stoffen. Met een algemene grenswaarde worden ingewikkelde en tijdrovende procedures voorkomen. Ook voor het product waar het gerecyclede materiaal in wordt gebruikt, gelden grenswaarden voor ZZS. Voor speelgoed en cosmetica gelden bijvoorbeeld strenge productnormen. Dan zijn maar kleine hoeveelheden ZZS toegestaan of ze zijn helemaal verboden. Het kan zijn dat deze normen strenger zijn dan de voorgestelde algemene grenswaarde. Tot slot adviseert het RIVM de algemene concentratiegrenswaarde ook te gebruiken voor slecht afbreekbare stoffen. Dit geldt ook voor mengsels van meerdere ZZS in afvalstromen.The Netherlands is committed to achieving a circular economy, in which waste is utilised as a resource. There are laws and regulations to ensure that materials or products derived from this waste do not contain harmful substances that pose risks to human health and the environment. Stringent rules apply to waste that contains Dutch Substances of Very High Concern (ZZS). These rules serve as the basis for businesses and public-sector bodies to determine whether waste can be recycled safely or should be disposed of. Several of these rules are outlined within the Circular Materials Plan (CMP), which is currently being developed by the Directorate-General for Public Works and Water Management (Rijkswaterstaat) on behalf of the government. To support this plan, RIVM has conducted an investigation to determine the concentration level of ZZS in waste that warrants an additional evaluation to ensure the safety of recycling. RIVM recommends establishing a general concentration limit for ZZS in waste, set at 1 g of ZZS per kg of waste (0.1 per cent by weight) This rule applies unless a stricter concentration limit exists for a specific substance. If the concentration falls below 0.1 per cent, there is no need for an additional risk assessment to use the waste. This recommendation is consistent with the one RIVM issued in 2017, but now substantiated with further knowledge. Following this recommendation would bring the Netherlands into line with various European regulations pertaining to the safe management of hazardous substances. The introduction of a general concentration limit eliminates complexity and time-consuming procedures. ZZS concentration limits also extend to products that incorporate recycled materials. For example, stringent product standards apply particularly in the cases of toys and cosmetics, where only very limited quantities of ZZS are permissible, or they may be banned. These standards can be more stringent than the proposed general concentration limit. Lastly, the RIVM recommends that the general concentration limit is also used for substances that are challenging to degrade, including mixtures of multiple ZZS within waste flows

Chronic toxicity of core-shell SiC/TiO2 (nano)-particles to Daphnia magna under environmentally relevant food rations in the presence of humic acid

To date, research on the toxicity and potential environmental impacts of nanomaterials has predominantly focused on relatively simple and single-component materials, whilst more complex nanomaterials are currently entering commercial stages. The current study aimed to assess the long-term and size-dependent (60 and 500 nm) toxicity of a novel core-shell nanostructure consisting of a SiC core and TiO2 shell (SiC/TiO2, 5, 25, and 50 mg L-1) to the common model organism Daphnia magna. These novel core-shell nanostructures can be categorized as advanced materials. Experiments were conducted under environmentally realistic feeding rations and in the presence of a range of concentrations of humic acid (0.5, 2, 5, and 10 mg L-1 TOC). The findings show that although effect concentrations of SiC/TiO2 were several orders of magnitude lower than the current reported environmental concentrations of more abundantly used nanomaterials, humic acid can exacerbate the toxicity of SiC/TiO2 by reducing aggregation and sedimentation rates. The EC50 values (mean ± standard error) based on nominal SiC/TiO2 concentrations for the 60 nm particles were 28.0 ± 11.5 mg L-1 (TOC 0.5 mg L-1), 21.1 ± 3.7 mg L-1 (TOC 2 mg L-1), 18.3 ± 5.4 mg L-1 (TOC 5 mg L-1), and 17.8 ± 2.4 mg L-1 (TOC 10 mg L-1). For the 500 nm particles, the EC50 values were 34.9 ± 16.5 mg L-1 (TOC 0.5 mg L-1), 24.8 ± 5.6 mg L-1 (TOC 2 mg L-1), 28.0 ± 10.0 mg L-1 (TOC 5 mg L-1), and 23.2 ± 4.1 mg L-1 (TOC 10 mg L-1). We argue that fate-driven phenomena are often neglected in effect assessments, whilst environmental factors such as the presence of humic acid may significantly influence the toxicity of nanomaterials

Tailoring Type II Diabetes Treatment: Investigating the Effect of 5-HTT Polymorphisms on HbA1c Levels after Metformin Initiation.

Participants of PROVALID (PROspective cohort study in patients with type 2 diabetes mellitus for VALidation of biomarkers) within the GIANTT (Groningen Initiative to ANalyse Type 2 Diabetes Treatment) cohort who initiated metformin were genotyped for combined 5-HTTLPR/rs25531 (L∗L∗, L∗S∗, and S∗S∗) and 5-HTT VNTR (STin 2.12, 12/-, and 10/-) polymorphisms, respectively. Multiple linear regression was applied to determine the change in HbA1c level from baseline date to six months across 5-HTTLPR/VNTR genotype groups, adjusted for baseline HbA1c, age, gender, triglyceride level, low-density lipoprotein level, and serum creatinine

Meetresultaten bij branden. Analyse van meetgegevens van de MOD in de periode 2008–2021

Fires produce many substances that are harmful if people inhale them or come into contact with them. These substances can spread in the surrounding area. The type and amount of substances that are produced and how they spread depends on the materials that burn, the weather conditions and how the fire develops. Some hazardous substances, such as soot and particulate matter, are produced by all fires. Other substances are only produced when certain materials burn. Examples include dioxins (from certain plastics) and metals (from sources like scrap fires). Between 2008 and 2021, RIVM’s Environmental Incident Service (Milieuongevallen Dienst, MOD) measured whether hazardous substances were released into the air during 132 fires. These samples were mainly gathered within 300 metre of a fire. RIVM has rarely detected substances at harmful concentrations more than a kilometre away from a fire. This is because substances dissipate as they spread through the air. The health risks in this case are very small. It is enough to advise residents to stay at home, close all windows and doors and keep out of the smoke. Additional measurements by RIVM are therefore not always necessary. The above conclusions have also been tentatively formulated in the 2007 RIVM report "Emissions from fires" and have now been confirmed by a new extensive systematic analysis. In certain situations, RIVM recommends to continue examining the hazardous substances. This concerns fires that last for a long time, take a long time to fully extinguish, produce a great deal of smoke, or produce smoke that lingers and does not rise much. This is especially true for fires at industrial sites used for waste processing, demolition and recycling, and fires in warehouses and large buildings. Measurements can also be useful in the event of social unrest or if requested by emergency response teams or a relevant competent authority. Furthermore, the MOD will continue to develop their measuring strategy in case of a fire to keep up with innovation and be prepared to measure new substances.Bij branden ontstaan veel stoffen die schadelijk zijn als mensen ze inademen of ermee in contact komen. Deze stoffen kunnen zich verspreiden in de omgeving. Het hangt af van de materialen die verbranden, de weersomstandigheden en hoe de brand zich ontwikkelt welke stoffen ontstaan, hoeveel en hoe ze zich verspreiden. Sommige schadelijke stoffen ontstaan bij elke brand, zoals roet en fijnstof. Andere stoffen ontstaan uit de verbranding van bepaalde materialen. Voorbeelden zijn dioxinen (uit bepaalde kunststoffen) en metalen (onder andere bij schrootbranden). De Milieuongevallen Dienst (MOD(Milieuongevallen Dienst )) van het RIVM mat tussen 2008 en 2021 bij 132 branden of er schadelijke stoffen in de lucht zaten. Dat is vooral het geval op minder dan 300 meter van de brand. Op meer dan 1 kilometer van de brand meet het RIVM ze bijna nooit. Dat komt omdat de stoffen zich in de lucht verspreiden en verdunnen. De gezondheidsrisico’s zijn hierbij heel klein. Het is dan genoeg dat bewoners het advies krijgen om thuis te blijven, ramen en deuren dicht te doen en uit de rook te blijven. Extra metingen van het RIVM zijn niet altijd nodig. Deze conclusies zijn in 2007 getrokken en worden nu bevestigd in een uitgebreide analyse van de metingen. Het RIVM wil in bepaalde situaties de schadelijke stoffen blijven onderzoeken. Het gaat om branden die lang duren, waarbij lang moet worden nageblust, met veel rookontwikkeling, of waarbij de rook blijft ‘hangen’ en weinig opstijgt. Dit geldt vooral voor branden bij bedrijven in de afvalverwerking, sloop en recycling en in opslagloodsen en grote gebouwen. Meten kan ook nuttig zijn bij maatschappelijke onrust of als hulpdiensten of bevoegd gezag erom vragen. Verder is het wenselijk dat de MOD stoffen gaat meten in de rook die nu nog niet bij branden worden gemeten