Południe

„Południe” to z jednej strony klasyczna książka drogi, opowiadająca o trwającej rok samotnej wyprawie, której zwieńczeniem jest zaplanowane dotarcie do pustyni. To symboliczne miejsce bez historii, pełni tutaj rolę widzialnego serca człowieka, źródła jego samowiedzy. Z drugiej strony, podróż geograficzna stanowi tylko metaforę doświadczenia o charakterze introspekcji, które jest udziałem głównego bohatera. Żeby je mieć, nie musi nawet ruszać z miejsca, chyba że dzięki samym myślom. Oglądane przez niego zmiany pejzażu przedstawiają kolejne sekwencje przekształceń jego samoświadomości i samookreślenia. Obietnica ukonstytuowania siebie, kończy się jednak pozostawieniem człowieka bez odpowiedzi. Relacja między nim i pustynią jest alegoryczną rozmową jednostki z Bogiem, który jest małomówny. Odpowiada On pielgrzymowi, że ten jest ziarnkiem piasku, które o własnych siłach odnosi siebie na miejsce. Jest jeszcze coś – i to najważniejszego – dla samej filozofii. „Południe” wyraża większość zrealizowanych postulatów, jakie największa hiszpańska myślicielka, Maria Zambrano (1904–1991), postawiła tej dziedzinie, mającej przyjąć ostatecznie postać literatury, zwłaszcza powieści. Antropologia Zambrano polega na tym, żeby człowiek stał się osobą w czasie, który wykradnie temu, co historyczne”. Tak pozyskany moment jest okresem prywatnym, wiecznością, która całą inspirację czerpie z tego, co się danej jednostce przyśni. Bohater „Południa”, tuż przed swoją śmiercią, we śnie ogląda życie, które zawsze pragnął mieć. Podróżuje, a po dotarciu do celu, dokonuje żywota, stając się osobą, która zdążyła cofnąć zegary przybliżające ją do końca jej historii, w której człowiek miał pozostać nienazwany. Książka podejmuje tematykę wolności, samostanowienia, roli sztuki i kultury w dostarczaniu treści wypełniających prawdziwe ludzkie życie. Napisana jest w wymaganym przez metodę Zambrano języku rozumu poetyckiego

Stosunki państwa i Kościoła katolickiego w konstytucyjnym porządku III Rzeczypospolitej Polskiej

The relationship between the state and the Catholic Church remains one of the most important elements of public debate in Poland after 1989. This fact should not be surprising, due to specific social and political circumstances, the Catholic Church occupies a unique place in the history of Polish statehood. Over the years, those mutual relations have evolved, depending on a number of legal and extra-legal factors. In the case of the Third Republic of Poland, both specific legal regulations (including, above all, relevant constitutional regulations) and specific customs have an impact on these relations as a whole. In the public discourse devoted to that issue the allegations are often raised regarding discrepancies between the practices of the above-mentioned relations, and the principles resulting from legal regulations, which often take the form of violations of Polish law. This publication – including the presentation of the relationship between the state and church communities on three levels – individual rights and freedoms related to broadly understood religious and ideological activity, the possibility of the Catholic Church operating as a religious association in the territory of the Third Polish Republic and the relations between representatives of the authorities of both of the communities – is an attempt to provide a comprehensive answer to the allegations. The basis of the considerations is the analysis of relevant legal regulations and then comparing them with examples of activity of representatives of church and secular authorities. This type of approach allows for the identification of levels and types of abuse in the mutual relations of the am. entities and presenting proposals for changes aimed at ensuring compliance with constitutional standards.Jednym z najdonioślejszych elementów debaty publicznej w Polsce po 1989 roku nieprzerwanie pozostają stosunki na linii państwo – Kościół katolicki. Fakt ten nie powinien zaskakiwać, ze względu na konkretne okoliczności o charakterze społecznym i politycznym, Kościół katolicki zajmuje wyjątkowe miejsce w historii polskiej państwowości. Przez lata relacje wzajemne ww. wspólnot ewoluowały, zależnie od szeregu czynników natury prawnej i pozaprawnej. W przypadku III Rzeczpospolitej Polskiej, wpływ na całokształt tychże stosunków mają zarówno określone regulacje prawne (w tym przede wszystkim właściwe regulacje konstytucyjne), jak i konkretny zwyczaj. W dyskursie publicznym poświęconym ww. zagadnieniu często pojawiają się zarzuty dotyczące rozbieżności pomiędzy praktyką ww. relacji, a zasadami wynikającymi z regulacji prawnej, które nierzadko przyjmują postać naruszeń prawa polskiego. Niniejsza publikacja stanowi próbę kompleksowej odpowiedzi na ww. zarzuty, obejmującej przedstawienie całokształtu relacji pomiędzy wspólnotą państwową oraz kościelnych na trzech płaszczyznach – praw i wolności jednostki związanych w zakresie szeroko pojętej aktywności religijnej i światopoglądowej, możliwości działania Kościoła katolickiego jako związku wyznaniowego na terytorium III RP oraz relacji pomiędzy przedstawicielami władz obu ww. wspólnot. Fundamentem rozważań jest analiza właściwych regulacji prawnych, a następnie porównanie tychże z przykładami aktywności przedstawicieli władz kościelnych i świeckich. Tego rodzaju podejście pozwala na zidentyfikowanie płaszczyzn oraz rodzajów nadużyć w zakresie relacji wzajemnych ww. wspólnot oraz przedstawienie propozycji zmian mających na celu zagwarantowanie przestrzegania konstytucyjnych standardów

Sztuczna inteligencja dla rodziców i dzieci: 30 pomysłów na odkrywanie SI

Od wymyślania zabawnych tekstów piosenek po rozwiązywanie zagadek i planowanie poszukiwań skarbów – ten praktyczny poradnik pokaże Ci, jak sprawić, by sztuczna inteligencja (SI) stała się bezpieczną i edukacyjną częścią życia Twojej rodziny. Nie musisz być ekspertem od technologii. Wystarczy ciekawość i chęć przeżycia przygody. Niezależnie od tego, czy jesteś rodzicem, który z technologią jest za pan brat, czy wciąż uczysz się, jak włączyć mikrofon podczas wideokonferencji, w tej książce odkryjesz: zabawy bez ekranu, które dzięki SI rozbudzą kreatywność i chęć nauki; proste sposoby, by nauczyć dzieci krytycznego myślenia o SI; rzetelne informacje dotyczące bezpieczeństwa i etyki w świecie SI. Nie pozwól, by SI stała się źródłem stresu. Zamień ją w narzędzie zabawy, nauki i budowania więzi. Twoja rodzinna przygoda z SI zaczyna się właśnie teraz

II Ogólnopolska Konferencja Studencka CHeMoLuBNi: Książka abstraktów

II Ogólnopolska Konferencja Studencka CHeMoLuBNi jest wydarzeniem skierowanym  do studentów studiów I oraz II stopnia z całej Polski, reprezentujących dyscyplinę nauk  chemicznych. Konferencja jest otwarta dla wszystkich młodych naukowców, którzy prowadzą  badania podszas studiów, m. in. w ramach prac licencjackich i magisterskich, realizują granty  badawcze, Indywidualny Program Studiów lub odbywają praktyki.  Konferencja CHeMoLuBNi obejmuje różnorodne tematy, które odzwierciedlają szeroki zakres  zainteresowań badawczych w dziedzinie chemii. Uczestnicy mają możliwość zaprezentowania  swoich prac badawczych lub popularno-naukowych w ramach sesji posterowej oraz  wysłuchania wykładów plenarnych poprowadzonych przez doświadczonych naukowców.  Dla wielu uczestników konferencja CHeMoLuBNi jest pierwszym krokiem w kierunku rozwoju  naukowego. Stanowi ona doskonałą okazję do zdobycia doświadczenia w prezentowaniu  wyników badań własnych czy popularno-naukowych, wymiany wiedzy i doświadczeń między  młodymi naukowcami z całej Polski, a także do nawiązania cennych kontaktów naukowych.  Spotkanie tego rodzaju umożliwia również nawiązanie nowych znajomości i przyjaźni.  To dla nas ogromna satysfakcja, że Ogólnopolska Konferencja Studencka CHeMoLuBNi jako  wydarzenie cykliczne wpisała się na stałe w kalendarz konferencji naukowych skierowanych  dla wszystkich studentów reprezentujących dyscyplinę nauk chemicznych w Polsce.  Komitet Organizacyjny II Ogólnopolskiej Konferencji Studenckiej CHEMoLuBN

Participatory urban adaptation to climate change: A guide for the effective collaboration of local governments and city residents

Participatory urban adaptation to climate change, as was shown in the Guide, is a complex endeavour whose success relies on openness to change, and the cooperation of many entities, both in developing an attitude toward adapting cities to climate change and using deliberative techniques for this purpose. In this process, it is equally important to exchange experiences and share knowledge on successes and challenges in using participatory techniques, along with their potential and limitations. As the authors, we hope that the Guide will draw you to participatory urban adaptation to climate change and encourage and motivate you to implement the techniques and methods presented for creating an urban climate policy. This, in turn, will make it possible to master this process in practice, modify and update it, and implement new solutions. At this point, we would like to extend our heartfelt acknowledgements and gratitude to the local governments and members of the Town Halls in Poland, Hungary and Slovakia, members of non-governmental organisations and academic centres in Banská Bystrica, Trnava, Miskolc and Budapest for their time, valuable comments, suggestions and endless discussions on how to better solve their cities’ problems by engaging the potential of their residents

Jerzego Giedroycia przygoda z rewizjonizmem

Seria JERZY GIEDROIC I… to wspólne przedsięwzięcie Stowarzyszenia Instytut Literacki Kultura oraz Uniwersytetu Łódzkiego. Publikacje mają udostępniać i przybliżać historię oraz dorobek Instytutu Literackiego w Paryżu. Proponujemy Czytelnikom indywidualne i zbiorowe monografie naukowe; naukowe edycje archiwaliów i korespondencji z zasobów Archiwum Instytutu Literackiego oraz problemowe antologie tekstów z „Kultury” i „Zeszytów Historycznych”, a także reedycje wybranych książek opublikowanych w ramach Biblioteki „Kultury”. Książka jest po pierwsze, próbą odpowiedzi na pytanie – jakie miejsce w myśli politycznej „Kultury” zajmowała stawka na rewizjonizm? Po drugie, w daleko mniejszym stopniu jest to praca dotycząca relacji tej części emigracji, którą reprezentowało środowisko „Kultury” z krajem, ze środowiskiem lewicowej inteligencji, w mniejszym lub większym stopniu zaangażowanej w działanie zmierzające do reformy systemu politycznego w PRL. Po trzecie, w jakimś sensie jest to także studium o recepcji marksizmu, czy częściej marksizmu-leninizmu w Polsce i na emigracji, ze szczególnym uwzględnieniem środowiska „Kultury”. Rewizjonizm, w różnych swoich formach – politycznej, ideologicznej, filozoficznej, co najmniej od czasów Eduarda Bernsteina, był integralną częścią historii marksizmu. Podsumowując, można zaryzykować tezę, że książka poświęcona jest historii pewnego projektu w znaczeniu ideowym i politycznym, za pomocą którego Redaktor i jego współpracownicy starali się współtworzyć rzeczywistość w Polsce

Instytucje prawa finansowego a wartości konstytucyjne: Księga dedykowana Profesor Teresie Dębowskiej-Romanowskiej

W monografii podjęto zagadnienia z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego. Przedmiotem zainteresowania autorów jest przede wszystkim identyfikacja cech niezbędnych instytucji prawa finansowego, zaś zasadniczym punktem odniesienia w prowadzonych rozważaniach uczyniono normy i wartości wynikające z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Publikacja to jednocześnie zbiór opracowań przygotowanych na podstawie referatów wygłoszonych podczas konferencji naukowej „Finanse publiczne a Konstytucja” zorganizowanej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego przez Katedrę Prawa Finansowego. Patronat honorowy nad tą konferencją objął Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego. Była ona wydarzeniem towarzyszącym uroczystości odnowienia doktoratu prof. dr hab. Teresy Dębowskiej-Romanowskiej. Uroczystość ta stanowi wyraz uhonorowania przez najwybitniejszych przedstawicieli nauki Uniwersytetu Łódzkiego. Promotorem odnowienia doktoratu był prof. dr hab. Witold Kulesza. Tom otwierają wystąpienia poświęcone działalności naukowej i służbie sędziowskiej prof. dr hab. Teresy Dębowskiej-Romanowskiej w Naczelnym Sądzie Administracyjnym i Trybunale Konstytucyjnym. Teksty tworzące zasadniczą części monografii zostały usystematyzowane w czterech blokach tematycznych poświęconych zagadnieniom ogólnym prawa finansowego w świetle norm konstytucyjnych, wydatkom publicznym i stabilności finansowej jako wartości konstytucyjnej, teorii i praktyce danin publicznych oraz instytucjom prawa budżetowego

Instytucje prawa finansowego a wartości konstytucyjne: Księga dedykowana Profesor Teresie Dębowskiej-Romanowskiej

W monografii podjęto zagadnienia z zakresu szeroko rozumianego prawa finansowego. Przedmiotem zainteresowania autorów jest przede wszystkim identyfikacja cech niezbędnych instytucji prawa finansowego, zaś zasadniczym punktem odniesienia w prowadzonych rozważaniach uczyniono normy i wartości wynikające z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Publikacja to jednocześnie zbiór opracowań przygotowanych na podstawie referatów wygłoszonych podczas konferencji naukowej „Finanse publiczne a Konstytucja” zorganizowanej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego przez Katedrę Prawa Finansowego. Patronat honorowy nad tą konferencją objął Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego. Była ona wydarzeniem towarzyszącym uroczystości odnowienia doktoratu prof. dr hab. Teresy Dębowskiej-Romanowskiej. Uroczystość ta stanowi wyraz uhonorowania przez najwybitniejszych przedstawicieli nauki Uniwersytetu Łódzkiego. Promotorem odnowienia doktoratu był prof. dr hab. Witold Kulesza. Tom otwierają wystąpienia poświęcone działalności naukowej i służbie sędziowskiej prof. dr hab. Teresy Dębowskiej-Romanowskiej w Naczelnym Sądzie Administracyjnym i Trybunale Konstytucyjnym. Teksty tworzące zasadniczą części monografii zostały usystematyzowane w czterech blokach tematycznych poświęconych zagadnieniom ogólnym prawa finansowego w świetle norm konstytucyjnych, wydatkom publicznym i stabilności finansowej jako wartości konstytucyjnej, teorii i praktyce danin publicznych oraz instytucjom prawa budżetowego

Kształtowanie moralności ludzkiej: Wolności obywatelskie i moralność publiczna

W prezentowanej książce czytelnik otrzyma argumenty, które stanowią przeciwwagę dla liberalnego poglądu, że moralność nie może być narzucana przez prawodawstwo. Według Roberta P. George’a społeczeństwo powinno dążyć do kształtowania moralności jednostek, o ile tylko wyrażane odczucia moralne są uzasadnione. Ich zasadność, oparta na fundamencie prawa naturalnego, jest niezwykle istotna, ponieważ wyznacza granicę tego, jak daleko prawo może posunąć się w ingerencji w autonomię człowieka. Autor skupia się na krytycznej analizie poglądów niektórych filozofów, takich jak Ronald Dworkin, John Rawls i Joseph Raz, a także na współczesnych odniesieniach do sporu między Herbertem L. A. Hartem i Patrickiem Devlinem. Publikacja zawiera wszechstronny i przystępny przegląd prób ustalenia wpływu i granic stosowania prawa w kształtowaniu moralnego społeczeństwa

Formy stadialne przestępstwa

The presented study contains an analysis of the provisions of the Polish Penal Code regulating liability for the stages of crime on the theoretical, constitutional and normative levels. Theoretical considerations focus on the problem of the relationship of attempt and preparation to commit in connection with emerging views questioning the non-self-existence of the stages of crime. On the theoretical level, there were also considerations devoted to justifying the criminality of stages forms based on the category of danger as a preliminary condition for criminalization. This condition - derived from the constitutional principle of proportionality - means that criminalization is unacceptable in a democratic state ruled by law in the absence of the social harmfulness of the act, which is questioned in relation to an ineffective attempt and attempted crimes resulting from an abstract exposure to danger. The conclusions drawn from the analysis of the theoretical foundations of responsibility for the stages of crime also constituted a point of reference for the normative\u27s analysis on attempts and preparation. The work assumes that since the stages do not exist independently, the illegality of the acts included in them must result from a violation of the same sanctioned norm that we read from the provision typifying the act. The presented study contains a diagnosis of the current legal status, which indicates a very wide scope of liability, not only for violating, but also for exposing to danger of legal good. However, this state of affairs should be changed primarily through legislative action and therefore the study constitutes a voice in the discussion on limiting the scope of liability before committing a prohibited act.Przedstawione opracowanie zawiera analizę przepisów polskiego kodeksu karnego regulujących odpowiedzialność za formy stadialne przestępstwa na płaszczyźnie teoretycznej, konstytucyjnej i normatywnej. Rozważania teoretyczne koncentrują się wokół problemu relacji usiłowania i przygotowania do dokonania w związku z pojawiającymi się poglądami kwestionującymi niesamoistność postaci stadialnych przestępstwa. Na płaszczyźnie teoretycznej znalazły się też rozważania poświęcone uzasadnieniu karygodności form stadialnych w oparciu o kategorię niebezpieczeństwa jako wstępnego warunku kryminalizacji. Warunek ten - wywodzony z konstytucyjnej zasady proporcjonalności – oznacza, że kryminalizacja jest niedopuszczalna w demokratycznym państwie prawnym w razie braku społecznej szkodliwości czynu, która jest kwestionowana w odniesieniu do usiłowania nieudolnego oraz usiłowania przestępstw z abstrakcyjnego narażenia na niebezpieczeństwo. Wnioski płynące z analizy teoretycznych podstaw odpowiedzialności za formy stadialne przestępstwa stanowiły także punkt odniesienia dla analiz normatywnych przepisów o usiłowaniu i przygotowaniu. W pracy przyjęto, że skoro formy stadialne nie istnieją samodzielnie, to bezprawność mieszczących się w ich ramach czynów musi wynikać z naruszenia tej samej normy sankcjonowanej, którą odczytujemy z przepisu typizującego dokonanie. Przedstawione opracowanie zawiera diagnozę obecnego stanu prawnego, która wskazuje na bardzo szeroki zakres odpowiedzialności na przedpolu nie tylko naruszenia dobra, ale także narażenia go na niebezpieczeństwo. Zmiana tego stanu rzeczy powinna jednak nastąpić przede wszystkim w drodze działań legislacyjnych i dlatego stanowi ono głos w dyskusji nad ograniczeniem zakresu odpowiedzialności na przedpolu dokonania czynu zabronionego