‘Eigenlijk is mijn hele vak daar gewoon voor.’ Een empirische studie naar motivatie van professionals in de ambulante GGZ om al dan niet aandacht te geven aan spiritualiteit/zingeving in hun zorg.

Mensen die worden geconfronteerd met een psychiatrische aandoening hebben vaak zingevingsvragen. In psychiatrische klinieken kunnen patiënten terecht bij geestelijk verzorgers voor begeleiding op het gebied van spiritualiteit/zingeving. Geestelijke gezondheidszorg (GGZ) wordt echter steeds vaker in de thuissituatie aangeboden. Omdat geestelijk verzorgers er niet voor alle thuiswonende patiënten kunnen zijn, is het belangrijk dat ook ambulante GGZ-professionals aandacht voor spiritualiteit/zingeving hebben. Inzicht in motivaties van ambulante GGZ-professionals om al dan niet aandacht aan spiritualiteit/zingeving te geven draagt bij aan deskundigheidsbevordering aan hen. Het gaat om zowel professionele als persoonlijke motivaties. De persoonlijke spiritualiteit/zingeving van de professionals speelt namelijk een rol. Daarnaast worden motivaties naast een competentieprofiel over spiritualiteit/zingeving gelegd. In dit onderzoek worden voor- en diepte-interviews met en observaties van ambulante professionals op kwalitatief-interpretatieve wijze geanalyseerd. Uit de resultaten blijkt dat aandacht voor spiritualiteit/zingeving volgens de onderzochte professionals een (heel) belangrijk onderdeel is van hun beroep. Wat professionals hieronder verstaan, hangt samen met hun persoonlijke spiritualiteit/zingeving. Naast competentie is er ook handelingsverlegenheid zichtbaar. Bevordering van structurele aandacht voor spiritualiteit/zingeving in de behandeling is nodig. Nu hangt het namelijk af van de persoonlijke affiniteit van de professional of spiritualiteit/zingeving in de volle breedte aan bod komt bij patiënten die psychiatrische zorg thuis ontvangen

Three decades of educational effectiveness research in Belgium and the Netherlands: Key studies, main research topics and findings

In this contribution we will provide an overview of the developments in educational effectiveness research conducted in Belgium and the Netherlands over the past three decades (1987–2018) and discuss a selection of (mostly large-scale, longitudinal) key studies, research topics and main findings. In particular, dominant issues in the educational effectiveness research area of the aforementioned countries will be addressed, and main findings will be discussed and illustrated with results of a selection of key studies. In particular, effects of teacher behaviour and what students experience in the classroom with regard to students’ cognitive and non-cognitive outcomes will be addressed. Attention will be paid to effects of learning environment characteristics such as instructional support and class climate (i.e. learning climate, teacher-student and student-student relations), as it is clear from educational effectiveness research in general – and in Belgium and the Netherlands in particular – that these characteristics are crucial for student learning and student outcomes. Besides, these characteristics are important sources of variation. In addition, effects of group composition (also in relation to what students experience in the classroom) will be addressed. Also, attention will be paid to effects of configurations of learning environments as a holistic way to look at effects of learning environments. Furthermore, school-level factors, the connection between school-level factors and learning environment (i.e. teacher/classroom) level factors, as well as generic versus differentiated educational effectiveness, will be discussed, as well as some school level characteristics

Persons With a Migration Background Caring for a Family Member with Dementia: Challenges to Shared Care

Background and Objectives: By shedding light on the reasons why persons with a migration background (PwM) may take up the role of family caregiver of a person with dementia, and how this relates to gender norms, we aim to elucidate cultural and social dynamics that impede care sharing. Research Design and Methods: A qualitative study of 12 PwM who provide care, or have recently provided care, for a family member with dementia was conducted through semi-structured interviews. Identified themes and patterns were analyzed with the help of Hochschild’s interpretive framework of framing and feeling rules. Findings: Our findings illuminate how motivations to provide care are framed through two moral framing rules, reciprocal love and filial responsibility, and how these framing rules are accompanied by the feeling rule of moral superiority over non-caregiving family members. We show how shared dementia care is impeded though these moral framing and feeling rules, and how gender norms impact on an unequal distribution of care-tasks. Implications: Healthcare practitioners should identify the moral dialectics of caregiving. This means that, on the one hand, they should be aware that moral framing rules may pressure women into exclusive caregiving, and that this can lead to health problems in the long term. On the other, healthcare practitioners should recognize that providing care can create a deep sense of pride and moral superiority. Therefore, showing acknowledgement of the caregiver contribution is a crucial step in creating trust between the caregiver and healthcare practitioner. Furthermore, asking for support should be normalized. Governmental advertisements on care–support can achieve this

Weg van de zaal: een empirisch zorgethisch onderzoek naar de belichaamde ervaringskennis van verpleegkundigen in hun zorgverlening aan patiënten op een eenpersoonskamerafdeling van het ziekenhuis

Inleiding: Steeds meer ziekenhuizen zien aanleiding om op de verpleegafdelingen eenpersoonskamers te creëren, wat invloed heeft op de verpleegkundige zorg. Hoewel er onderzoek wordt gedaan naar deze samenhang, blijft daarbinnen het verpleegkundig perspectief op goede zorg onderbelicht. Dit onderzoek is geschreven in het kader van de studie Zorgethiek en Beleid, waarbij het Meander Medisch Centrum als eenpersoonskamerziekenhuis, voor het empirische gedeelte van dit onderzoek medewerking heeft verleend. Hoofdvraag: Wat is de belichaamde ervaringskennis van verpleegkundigen in hun zorgverlening aan patiënten op een verpleegafdeling in het ziekenhuis die enkel bestaat uit eenpersoonskamers en wat betekent dit voor goede zorg vanuit zorgethisch perspectief? Methode: Er is fenomenologisch onderzoek volgens de methode van de ‘Reflectieve leefwereld benadering’ verricht. De theoretische concepten die daarbij centraal staat zijn relationaliteit en lichamelijkheid. Door verpleegkundigen die werkzaam zijn op een verpleegafdeling met eenpersoonskamers te schaduwen en te interviewen zijn empirische data verzameld. Bevindingen en conclusie: De eenpersoonskamer blijkt zowel voordelen als nadelen voor goede (verpleegkundige) zorg met zich mee te brengen, die zich het beste in de vorm van spanningsvelden laat omschrijven. Zo kan de verpleegkundige door de eenpersoonskamer meer persoonlijke aandacht aan de patiënt geven, maar brengt dat tegelijkertijd een belasting voor de verpleegkundige met zich mee omdat er voor meer dan één patiënt gezorgd moet worden. Ook kan door de eenpersoonskamer de familie meer betrokken worden en ondersteunen in het zorgproces, maar kan dit vermindering van de autonomie van de patiënt tot gevolg hebben. Verder heeft de patiënt meer privacy gekregen, maar is de mogelijkheid tot ontmoeting met anderen afgenomen. Voortvloeiend uit deze spanningsvelden is tot slot voor zowel de praktijk als voor vervolgonderzoek aanbevelingen voor goede zorg