"Mimo iż badania nad historią języka mają bardzo długą tradycję, przed
lingwistami pragnącymi zgłębiać tajemnice zmian języka naturalnego wciąż
pojawiają się nowe problemy i zadania. Kongres historyków języka pokazał najbardziej
dowodnie, że studia nad przeszłością polszczyzny rozwijają się dynamicznie
i wielokierunkowo. Trudno nie dostrzec, że niewiele prac poświęca się
wyłącznie metodologii, nie zauważyć miażdżącej przewagi prac materiałowych;
wydaje się ona naturalna dla naszej dziedziny. Jednak pracom materiałowym –
niestety – rzadko towarzyszy refleksja metodologiczna, nawet elementarna (jak
zdefiniowanie stosowanych terminów i narzędzi badawczych), a tym bardziej
prowadzona na poziomie najogólniejszym: pytań o tożsamość dziedziny, o jej
cel główny, perspektywy." [...] (fragm.
