Opisano wpływ temperatury na mierzony wpoprzek błony potencjał bioelektryczny plazmalemmy (PD) komórek płatków rannika (Eranthis hyemalis). Nagłe ogrzanie nie uszkodzonych płatków powodowało niewielki, przejściowy wzrost PD, po którym następowała znaczna i długotrwała depolaryzacja. Efekt ten nazwano reakcją anomalną. Przy nagłym oziębieniu sytuacja była odwrotna: po niewielkiej, przejściowej depolaryzacji następowała znaczna hiperpolaryzacja. To również było traktowane jako reakcja anomalna. Efekty takie były silniej zaznaczone w skórce odosiowej płatka niż w skórce doosiowej. Wskazuje to na elektrofizjologiczną grzbictobrzuszność płatków. Reakcje anomalne były o wiele słabsze w komórkach izolowanych tkanek niż w komórkach nietkniętych płatków. Różnica ta nie wynika jednak ze zranienia lub bezpośredniego kontaktu tkanki z roztworem zewnętrznym, ponieważ w segmentach płatków pozbawionych jedynie odosiowej skórki, PD zmieniało się tak samo jak w nietkniętych płatkach. Zasugerowano, że pojawianie się reakcji anomalnych jest modulowane naprężeniami tkankowymi. Przedyskutowano też znaczenie reakcji anomalnych dla ruchów termonastycznych
