Krwiotwórcze komórki macierzyste (HSC) są szczególnym typem somatycznych komórek macierzystych.
Cechuje je zdolność do nieograniczonej liczby podziałów oraz różnicowania we wszystkie
typy komórek krwi. Pula HSC musi wystarczyć na cały okres życia organizmu. Wszystkie zmiany
genetyczne w komórce macierzystej zostają utrwalone w komórkach potomnych i mogą prowadzić
do zaburzeń hematopoezy. Istnieje wiele mechanizmów chroniących somatyczne HSC. Część HSC
pozostaje w stanie spoczynku, czyli fazie G0 cyklu komórkowego, co obniża ryzyko pojawienia się
mutacji. Komórki te cechują się podwyższoną ekspresją białek związanych z opornością na apoptozę,
naprawą uszkodzeń DNA oraz usuwaniem toksyn. Inne białka zapobiegają ich zniszczeniu
przez komórki swoistej i nieswoistej odpowiedzi immunologicznej. Mikrośrodowisko szpiku kostnego
zapewnia również ochronę HSC. Podobne mechanizmy wpływają na oporność tak zwanych
białaczkowych komórek macierzystych (LSC). Na oporność LSC wpływają również mutacje pojawiające
się w procesie nowotworzenia. Istnienie nowotworowych komórek macierzystych (CSC)
uważa się za jedną z głównych przyczyn niepowodzeń terapeutycznych - chemio- i radioterapia
zmniejszają liczbę komórek białaczkowych w organizmie, ale pozostające po zakończeniu leczenia
CSC powodują wznowę. Poznanie mechanizmów ochronnych HSC ma istotne znaczenie, gdyż
pozwala na zrozumienie podłoża niektórych chorób hematologicznych oraz poszukiwanie nowych
rozwiązań terapeutycznych
