Şairler, şiir tasvirlerini oluşturmak ve şiirlerindeki konuları beyan etmek için renklerden yararlanırlar. Fakat renklerin işleniş tarzı, ölçüsü, renklere yöneliş biçimleri her şairde birbirinden farklıdır. Eleştirmenler ve söz ustaları kendi araştırmalarında da edebi eserde rengin önemini pek dikkate almamışlardır. Oysaki edebi eserlerde renklerin işlevinin araştırılması şairlerin tarz ve usullerini açıklamada araştırmacılara yarar sağlayabilir. Bu makalede, “Fars Edebiyatında Kullanılan Renklerin Araştırılması” adlı doktora tezinden istifade edilmiştir. Renklerden yararlanmada Hâfız’a has tarzlardan bazıları tanıtılmaya çalışılmış ve Hâfız’ın renklere karışmış şiirini diğer şiirlerden ayıran üslup özelliklerine dikkat çekilmiştir. Bu makalede incelenen beyit örnekleri Hâfız’ın birkaç kelimeyi yan yana getirerek doğrudan adı telaffuz edilmemiş bir rengi okuyanın gözünde nasıl canlandırdığını, iham ya da kinaye yoluyla veya çağrışımlar yardımıyla kendi şiirsel tasvirlerini nasıl renklendirdiğini göstermektedir. Makalenin sonunda Hâfız ile diğer şairler arasında şiirleri renklendirme hususunda söz konusu yöntemlerin kullanılmasıyla ortaya çıkan temel farklar gösterilmiştir.Poets use colours to create their depictions and to introduce the topics in their poems. However, the modus operandi of the colours, its extent and the style of orientations to colour are different in each poet. Critics and such literary masters have paid little attention to the importance of colours in their own research work. However, examining the function of colours in literary works may be beneficial to the researchers in explain ing the method and style of poets. This article benefşts from the doctoral thesis titled ‘Investigation of the colours used in Persian literature’ Some of Hâfız own style in the use of colours has been introduced and his poem mixed with the colours and the stylistic features that distinguish it from other poems are pointed out. The couplets examples examined in this article show that how Hâfız colours his own poetic depictions by using iham or allusion or connotation bringing a few words together to portray a colour whose name isn’t pronouced in the reader’s eye. At the end of the article, the basic differences between Hafız and other poets emerging from the use of mentioned methods in terms of coloring poems are shown
