Tıpta Uzmanlık TeziBu çalışmada pioglitazonun böbrek iskemi reperfüzyon hasarındaki etkileri, antioksidan enzim değerleri ve ışık mikroskopu altında histopatolojik incelemeler ile değerlendirilmiştir. Bu çalışmadaki amacımız, pioglitazonun koruyucu etkilerini ve etkinliğini araştırmaktır. Bu çalışmada çalışma dizaynı şu şekilde yapılmıştır: 1- Grup 1: kontrol grubu 2- Grup 2: pioglitazon grubu 3- Grup 3: iskemi reperfüzyon grubu 4- Grup 4: iskemi reperfüzyon ve pioglitazon grubu Yedi gün boyunca ve iskemiden yirmi dört saat önce pioglitazon 4 mg/kg dozunda grup 2 ve grup 4’e uygulanmıştır. Altmış dakika iskemi yapıldıktan sonra klemp açılmıştır. İdrar toplanmıştır ve reperfüzyondan yirmi dört saat sonra böbrek dokuları alınmıştır. Kreatin değerleri plazmada çalışılmıştır. Glomerüler filtrasyon hızı yirmi dört saatlik idrar toplandıktan sonra ölçülmüştür. Böbrek dokusunda malondialdehit enzimatik aktivitesi çalışılmıştır. Gruplar arasında herhangi bir fark olup olmadığını değerlendirmek için istatistiksel olarak Kruskal-Wallis testi ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. glomerüler filtrasyon hızı düzeyleri grup 1’de grup 3 ve grup 4 ile karşılaştırıldığında belirgin olarak yüksek olarak bulunmuştur. Aynı zamanda glomerüler filtrasyon hızı düzeyleri grup 2’de grup 3 ile karşılaştırıldığında belirgin olarak yüksek olarak bulunmuştur. Grupların malondialdehit değerleri arasında istatistiksel olarak belirgin bir fark gözlenmemiştir. 34 Grup 4’de nekroz ve kast formasyonu gibi histopatolojik değişikliklerin grup 3 ile karşılaştırıldığında daha az olduğu saptanmıştır. Ancak bu değişiklikler istatistiksel olarak anlamlı düzeye erişmemiştir. Sonuç olarak, pioglitazonun böbrek sıcak iskemisi üzerine olumlu antioksidan etkileri bulunmaktadır. Bu etkinliğini gösterebilmenin bir yolu ışık mikroskopisi olup, özellikle böbrek iskemi reperfüzyon hasarını göstermede yararlı etkileri olan glomerüler filtrasyon hızı çalışılmıştır.AbstractIn this study, effect of pioglitazone on kidney’s ischemia-reperfusion injury, antioxidant enzymatic values and histopathologic examination were evaluated via light microscopy. Our aim was to examine the effectiveness and protective effects of pioglitazone. In this study, the procedure was conducted as following: 1- Group 1: Control group. 2- Group 2: Pioglitazone group. 3- Group 3: Ischemia-reperfusion group. 4- Group 4: Ischemia-reperfusion and pioglitazone group. For seven days and twentyfour hours before ischemia, pioglitazone (4 mg/kg) was consequently administered to group 2 and group 4. The clamp was removed at the 60th minute of ischemia. Urine was collected. Kidney tissues were extracted after 24 hours after reperfusion. The level creatinin were examined in the plasma. Glomerular filtration rate was measured after collecting urine 24 hours. The enzymatic activity of malonedialdehide was examined in the kidney tissue. Also, histopathological changes were studied. The Kruskal-Wallis test was employed to statistically analysis of the data to evaluate whether there was any difference between the groups; and the Mann Whitney U test was used to assess the significance degree of the difference between the two groups. Glomeruler filtration rate levels in group 1 was significantly high compared to group 3 and group 4. Also, glomeruler filtration rate levels in group 2 was significantly high compared to group 3. No significant difference was detected between malonedialdehide values of group 1, group 2, group 3 and group 4. n group 4 histopathological changes like necrosis and cast formation were observed less when compared to group 3 but these changes did not reached statistically significant values. As a conclusion, pioglitazone was effective to reverse hot ischemia of kidney by its antioxidant effects. While the light microscopy was a brief method to show its effectiveness, to show the changes in glomeruler filtration rate was particularly beneficial to observe kidney’s ischemia-reperfusion injur
