Celem badania była ocena realizacji programu leczenia cukrzycy typu 2, z uwzględnieniem kompleksowego postępowania, obejmującego: edukację,
samokontrolę, wyrównanie glikemii i ciśnienia tętniczego. Badano także sposoby leczenia cukrzycy
typu 2 i zastosowaną farmakoterapię. Badania objęły 2636 pacjentów ocenionych w 293 gabinetach
lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, wylosowanych w całej Polsce. Stwierdzono, że edukacji poddano 59,48% osób, a samokontrolę realizuje 33,27%
chorych na cukrzycę typu 2. Większość (52,24%) chorych leczy się jednym lekiem doustnym, a najczęściej
stosowanym preparatem (58,95%) jest gliklazyd.
Średnia wartość hemoglobiny glikowanej (HbA1c) dla
całej Polski wyniosła 7,37%, a u 45,71% badanych
stwierdzono wartości HbA1c powyżej 7%. Wykazano jedynie niewielkie różnice na korzyść grupy edukowanej i grupy stosującej samokontrolę. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 56,7% badanych, a leczonych na nadciśnienie było 66,2%. Kryterium ciśnienia tętniczego poniżej 130/80 mm Hg spełniało
zaledwie 5,16% badanych. Spośród leków przeciwnadciśnieniowych najczęściej stosowano blokery enzymu konwertującego.
Należy podkreślić, że duży odsetek chorych nie spełnia kryteriów wyrównania cukrzycy. Na tle innych krajów wartości HbA1c nie przedstawiają się jednak niekorzystnie. Bardzo niepokojący jest natomiast mały
nacisk na leczenie nadciśnienia tętniczego. W podsumowaniu należy zwrócić uwagę na konieczność podejścia wieloczynnikowego w leczeniu cukrzycy typu
2 i uwzględnienie nie tylko parametrów kontroli gospodarki węglowodanowej, ale też gospodarki lipidowej i przede wszystkim ciśnienia tętniczego.The aim of the study was to evaluate the results of
complex treatment including education, self-control,
normalisation of glycemia and blood pressure in
patients with type 2 diabetes. We also analysed
modes of treatment and pharmacotherapy. The study population consisted of 2636 patients randomly
chosen in 293 offices of family physicians all over
Poland. Of them 59.48% underwent education whereas 33.27% implemented self-control. Most diabetic patients (52.24%) received one oral agent, which
was most frequently gliklazyd (58.95%). Mean HbA1c
for the whole country was 7.37%, and 45.71% of
patients had their HbA1c up to 7%. Slight differences favouring the educated and self-controlled group were seen only with respect to the level of HbA1c.
Arterial hypertension was found in 56.7% and 66.2%
received treatment lowering blood pressure. Only 5.16% had their arterial blood pressure below
130/80 mm Hg. Of antihypertensive agents ACE inhibitors were most frequently used.
Of note is a large proportion of patients who did
not fulfil the criteria of diabetes control. As for the
level of HbA1c the results in Poland are not bad as
compared with other countries. Of concern is a small
emphasis on hypertension treatment. Summing up,
it should be noted that not only multifactorial approach to treatment of type 2 diabetes is important,
but also it is necessary to take into account carbohydrate and lipid parameters, and first of all blood
pressure control
