Jaki proces poznawczy mierzy zadanie flankerów? Badanie potencjałów związanych ze zdarzeniem.

Abstract

Początkowo uważano, że procesem poznawczym zaangażowanym w rozwiązywanie konfliktu w zadaniu flankerów jest uwaga selektywna. Jednak doniesienia te opierały się przede wszystkim na pomiarach behawioralnych. Użycie nowej miary – potencjałów związanych ze zdarzeniem – doprowadziło do zmiany poglądu na ten temat. Obecnie komponent N2 występujący w przebiegu potencjału zdarzeniowego związanego z prezentacją bodźców w zadaniu flankerów jest interpretowany w kategoriach neuronalnego korelatu hamowania reakcji, jako procesu odpowiedzialnego za rozwiązywanie konfliktu w tym zadaniu. Jednakże z dokonanego przeglądu literatury wynika, że sposób analizowania N2 w kanonicznej wersji zadania może budzić wątpliwości.W celu sprawdzenia, jaki proces poznawczy jest zaangażowany w rozwiązywanie konfliktu w zadaniu flankerów, przeprowadzono badanie podłużne z pomiarem EEG na próbie 58 osób (trzy sesje badawcze w ciągu dwóch lat), wykorzystując kanoniczną wersję zadania flankerów.Na poziomie behawioralnym, odnotowano istotnie dłuższe czasy reakcji w warunku niespójnym, a efekt flankera okazał się większy w pierwszej sesji badawczej w porównaniu do drugiej i trzeciej. Pomimo powszechnie panującej zgody na analizowanie komponentu N2 w zadaniu flankerów, nie ujawnił się on w przebiegu potencjału zdarzeniowego w niniejszym badaniu. Zamiast N2, zaobserwowano czołową pozytywizację, większą w warunku niespójnym, po której następował komponent P3b, o krótszej latencji w warunku spójnym i dłuższej w niespójnym. Czołowa pozytywizacja została zinterpretowana jako komponent P2. Wyniki niniejszego badania sugerują, że proces poznawczy odpowiedzialny za rozwiązanie konfliktu w warunku niespójnym nie musi być związany z hamowaniem wpływu dystraktorów. Czołowa pozytywizacja może świadczyć o intensyfikowaniu uwagi na bodźcu celowym. Wyniki badania zostały omówione w kontekście wzajemnych relacji pomiędzy uwagą selektywną i procesami hamowania oraz ich roli w rozwiązywaniu konfliktu poznawczego w zadaniu flankerów.Initial studies of the Flanker task had focused on selective attention as a cognitive process underlying conflict resolution in this paradigm, however, they were mostly based on behavioral measures. The use of a new measure – the event-related potentials – had led to the shift in views on the nature of the cognitive process engaged in conflict resolution in the Flanker task. In the Flanker ERP studies, the N2 component is reported as an index of response inhibition. However, a review of the Flanker task literature reveals striking diversity in the reported component, undermining its labeling as the “N2”. The aim of the present study was to contribute to the debate about cognitive processes underlying conflict resolution in the Flanker task. To this aim, a large-sample EEG longitudinal study (N=58) using the canonical Flanker task was conducted (three test waves across a two year period). The behavioral data showed a significant flanker effect more prominent in the first test wave, compared to the others. Despite the general consensus on the N2 in the Flanker task, there was no sign of the N2. Instead, there was a frontal positivity for incongruent trials in the 200-320 ms, followed by the P3b, separately for congruent and incongruent conditions. The frontal positivity presumably corresponds to the P2. The results suggest that a conflict resolution process in the canonical Flanker task is not inhibitory in nature, but relates more to increased attention to the target stimulus. The data are discussed in the light of the interplay between selective attention and response inhibition processes in the conflict resolution