Engelli bireyler, toplum içerisinde yaşayan dezavantajlı gruplar arasında yer almaktadır.
Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından bireyin sosyal hayata katılmasını engelleyen,
bireyin eylem ve faaliyetlerini kısıtlayan zihinsel veya bedensel kısıtlılık şeklinde tanımlanan
engellilik, günümüzün devam eden önemli sorunları arasında kabul edilmektedir. Özellikle
erişebilirlik kavramı bağlamında insan haklarına erişim, fiziksel mekânların kullanımı ve
toplumsal imkânlara ulaşım konusunda engelli bireyler büyük sorunlarla karşılaşmaktadır.
Nitekim söz konusu sorunla mücadele konusunda hem uluslararası hukukta hem de ulusal
mevzuatta alınan yasal düzenlemelerle başta engelli bireyin kendi yaşam çevresi olmak
üzere toplumdaki tüm hizmet ve alanlara erişebilmesine imkân tanınmaya çalışılmıştır. Bu
kapsamda belediyeler de eğitimden sağlığa istihdamdan ulaşıma kadar engelliler için gerekli
olan tüm gereksinimlerin karşılanmasında önemli görev ve sorumluluklar yüklenen kurumlar
arasında bulunmaktadır. Erişebilirlik ölçütüne göre engelli bireylerin hizmet ve imkânlardan
yararlanması konusunda avantajlı bir durumda olan belediyeler, fiziki mekânların erişebilir
hale getirilmesinden, engellilerin istihdamına kadar üstlendiği çeşitli görevler ile yürüttüğü
hizmetler bakımından günümüzde daha fazla önemli bir hale gelmiştir. Dolayısıyla çalışmada
engelli bireylerin kamusal hizmetlere ulaşımı ile mekânlara erişebilmesinde belediyelerin
sunduğu sosyal hizmetler ele alınarak erişilebilirlik konusunda yürütülen politika ve
uygulamalara katkı verilmesi amaçlanmıştır