Amaç; İnme, kardiyovasküler ölümler için en sık ikinci, nörolojik ölümcül olaylar için de en sık nedendir. Karotis endarterektomi (KEA) ameliyatlarında değişen teknikler, erken ve uzun dönem takiplerde tekrar müdahale ihtiyacını da belirlemektedir. Bu çalışmada derin servikal blokaj ile yapılan KEA ameliyatlarının erken ve orta dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmada lokorejyonel anestezi altında longitudinal arteriotomi ile KEA uygulanan 12 hasta (4 kadın, 8 erkek; ort. yaş 67.5; dağılım 52-78) retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi özellikleri ile perioperatif olaylar; birinci hafta, birinci ay, altıncı ay ve 12. ay kontrolleri kaydedildi. Üçüncü ve 6.ay takipleri ile hastalarda rezidüel darlık, yeniden darlık oluşumu, tıkanma ve yalancı anevrizma gibi bulgular araştırıldı. Ortalama izlem süresi 4.3 ay (dağılım 3-12 ay) idi. Bulgular: Hastalarda en sık görülen tablo geçici iskemik atak ve tek taraflı %70den fazla darlık idi. 6 hastada (%50) koroner arter hastalığı saptandı; ayrıca, 3 hastada (%25) da periferik arteryel obstrüktif hastalık bulundu. bir hastada (%8.3) şant kullanıldı. Karotis arteri klempleme süresi ortalama 9.41.9 dakika idi. Perioperatif olarak bir olguda sol üst ekstremitede geçici güç kaybı görüldü. Hiçbir hastada ölüm görülmedi. İzlem süresi içinde olumsuz nörolojik olay, rezidüel darlık, yeniden darlık oluşumu, tıkanma veya yalancı anevrizma saptanmadı. Sonuç: Karotis endarterektomi, lokorejyonel anestezi eşliğinde kolay, etkili ve çabuk bir tekniktir. Çoğu olguda yeterli cerrahi alan sağlandığı gibi, erken ve orta dönem sonuçlar kabul edilebilir sınırlardadır. Özellikle bilateral ciddi stenozu olan hastalarda kros klemp esnasında serebral perfüzyon takibinde hasta ile konuşarak bilinç ve motor durum takibi açısından lokal anestezinin daha konforlu olduğunu düşünmekteyizAim: Stroke is most second reason in cardiovascular deaths and most common reason of deaths in neurologic accidents. Changing techniques in carotis endarterectomy operations defines operation necessities early and mid term fallow up. We evaluated the early and mid term results of carotis endarterectomy under deep cervical blockage in our study. Study plan: We examine the 12 patients (4 female, 8 male; mean age 67,5(52-78)) whom carotis endarterectomy was performed with longitudinal arteriotomy under locoregional anesthesia. Patients perioperative properties and postoperative accident was noted as fist week, first month, 6th month and one year control. We searched residual and new stenosis, occlusion and false aneurysms at 3rd and 6th month Doppler ultrasonography follow up. Mean fallow up time was 4.3 months (3-12) Findings: The most clinical findings at patients were transient ischemic attack and unilateral stenosis more than 70%. 6 patients (50%) had coronary artery stenosis and 3 patients (25%) had peripheric arterial obstruction disease. Shunt was used for one patient. Mean carotid artery clamping time was 9.4±1.9 minutes. Perioperative transient left upper extremity paralyse seen at one patient. There was no death. During the fallowing time new neurologic accident, residual or new stenosis, occlusion and false aneurysm were not discovered. Results: Carotis endarterectomy is an easy, fast and effective technique under locoregional anesthesia. In most cases enough surgical area was supplied and early and mid term results of the surgery is in acceptable limits. Especially, during clamping carotid artery with bilateral severe carotis stenosis local anesthesia is comfortable for fallowing up cerebral perfusion by conscious and motor activity speaking with the patient
