Ciało czy mięso, można zapytać, określając materię ludzkiego bytu. Dawno minął już czas pogardy, jaka okrywała niegdyś' ludzkie ciało. Słowa „ciało”, „cielesność” brzmią dziś' dumnie, i w duchu wiary D. H. Lawrence’a (dla którego ciało właśnie było „dobrą nowiną”, bo tylko w ciele i poprzez ciało mogło się dokonać zbawienie człowieka), uprawiamy dziś kult ciała, w nim przede wszystkim szukając źródeł siły i energii. Jednakże, pozostając w ciele, człowiek jest również i „mięsem”: nosi przecież w sobie śmierć, ciało właśnie jest jej zapowiedzią. Wypieranie doświadczenia „mięsności” bytu jest równoznaczne z wyparciem myśli o śmierci, wymazaniem jej obecności z karnawału, jakim staje się wówczas życie (Fragment tekstu)
