Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenEnuresis is defined as uncontrolled voiding during day or night after normal control is expected. It is a common disorder, which can be divided into primary and secondary. We looked at the health files from children born between 1986-1988, written when they started school. There were 62 children which were said to have enuresis matched with 62 controls of same sex and from the same class. Questionnaires were sent to the parents of each child. That way five more children were found. A total of 101 took part in the study, 52 patients and 49 controls. The prevalence of enuresis was 9.8%, boys being almost two thirds. 69% had primary enuresis, 56% only/also at daytime. Over 44% of patients had a parent with history of enuresis and 48% other relatives too. 88% said that the disorder influenced their children's lives. Many parents worried and sought advice. Urinary infection was commoner among patients but not other diseases. Many children were evaluated and therapy attempted in 54%, mostly drugs and/or alarm device. Permanent results were disappointing. Our results are similar to other studies. Most of our patients still had enuresis when the study took place but 15-17% should spontaneously cure each year. A few still might have this problem in adulthood.Ósjálfráð þvaglát (enuresis) eru skilgreind sem þvagmissir að nóttu eða degi, eftir að börn hafa náð þeim aldri að þau eiga að hafa stjórn á þvaglátum. Þetta er nokkuð algengur kvilli sem ýmist hefur ávallt verið til staðar eða hætt um tíma og byrjað aftur. Tilgangur þessarar rannsóknar var að kanna tíðni kvillans meðal skólabarna á Akureyri, hugsanlega sjúkdóma sem að baki gætu legið og áhrif kvillans á líf barna og foreldra þeirra. Skoðaðar voru heilsufarsskrár barna í grunnskólum Akureyrar, sem fædd eru á árunum 1986-1988. Alls fundust 62 börn með þennan kvilla við upphaf skólagöngu. Til viðmiðunar voru fengin börn úr sama bekk og af sama kyni. Spurningalisti var sendur foreldrum og þannig fundust fimm börn til viðbótar. Alls tók 101 barn þátt í könnuninni, 52 sjúklingar og 49 börn í viðmiðunarhópi. Algengi reyndist 9,8%, drengir voru 64%. Alls höfðu 69% haft kvillann frá upphafi, 56% einnig eða eingöngu að degi til. Um 44% sjúklinga áttu foreldri með sögu um kvillann en alls 48% foreldra og/eða aðra ættingja. Þetta ástand var talið hafa haft áhrif á sálarlíf 88% barnanna. Margir foreldrar höfðu áhyggjur og leituðu ráða. Þvagfærasýking var algengari meðal sjúklinga, en ekki aðrir sjúkdómar. Mörg barnanna voru rannsökuð og meðferð reynd hjá 54%, aðallega lyf og/eða ýlutæki. Langtímaárangur var lélegur. Niðurstöður okkar eru sambærilegar við niðurstöður annarra rannsókna. Um 50% sjúklinganna misstu enn þvag er rannsóknin var gerð en talið er að 15-17% lagist sjálfkrafa á hverju ári. Kvillinn fylgir þó einstaka sjúklingum fram á fullorðinsár
