Το παρόν άρθρο χρησιμοποιώντας ως μελέτη περίπτωσης την περιοχή της Νότιας Εύβοιας (γνωστή και ως Καρυστία) διερευνά εν συντομία τις έννοιες των κοινωνικά ορισμένων ορίων, την κατασκευή κοινωνικό-πολιτικών οντοτήτων, και τον καθορισμό συλλογικών και ατομικών ταυτοτήτων στο Προϊ- στορικό Αιγαίο. Αναμφίβολα, οι εγγενείς περιορισμοί που διέπουν το αρχαιολογικό αρχείο, καθιστούν συχνά δύσκολη την μελέτη αυτών των αντικειμένων. Ωστόσο, η προσπάθεια διερεύνησης αυτών των όψεων της κοινωνικής ζωής, όχι μόνο δεν ειναι αδύνατη, αλλά θα μπορούσε να είναι και εξαιρετι- κά εποικοδομητική, λόγω της βαρύνουσας επιρροής που ασκούν οι παραπάνω έννοιες, στον τρόπο που προσεγγίζουμε τα αρχαιολογικά δεδομένα και διαμορφώνουμε τις ερμηνείες του παρελθόντος. Αφετηρία του άρθρου αποτελεί ο προσδιορισμός και η ερμηνεία της Καρυστίας, για την οποία υπο- στηρίζω πως θα πρέπει να ιδωθεί αυτοδίκαια ως ‘νησί’ , τουλάχιστον σε ότι αφορά την ένταξη της στην ευρύτερη ζώνη των Κυκλάδων. Μετα την διεξοδική αναφορά στα κριτήρια νησιωτικότητας που χαρακτηρίζουν το παράδειγμα της Καρυστίας, το άρθρο συνεχίζει με την διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους η νησιωτικότητα και τα θαλάσσια δίκτυα επικοινωνίας διαμόρφωσαν τις ατομικές και συλλογικές ταυτότητες των προϊστορικών Καρυστίων και πως επηρέασαν την κοινωνικό-πολιτική ζωή και τους θεσμούς τους
