TEZ10358Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014.Kaynakça (s. 80-89) var.xvii, 94 s. : tablo ; 29 cm.Bu araştırma, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocukların ilkokula hazır bulunuşlukları ile duygu bilgisi arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Korelasyonel araştırma yöntemi ile yürütülen bu çalışmanın evrenini Adana il merkezinde yer alan okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 60-78 aylık çocuklar, onların ebeveynleri ve öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise uygun örnekleme yolu ile belirlenen Adana ili merkez ilçelerinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı anaokullarında 2013-2014 eğitim öğretim yılında eğitim almakta olan 60-78 ay aralığındaki 303 çocuk (160 kız, 143 erkek), onların ebeveynleri ve öğretmenleri oluşturmaktadır. Çalışmaya katılan çocukların ve ailelerinin demografik özelliklerine ilişkin veriler araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu aracılığıyla toplanmıştır. Çocukların ilkokula hazır bulunuşluğu Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği ile belirlenmiş ve duygu bilgisi Denham Duygu Anlama Testi ile ölçülmüştür. Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği’nin Uygulama Formu çocuklara birebir uygulanırken, Gelişim Formu çocukların öğretmenleri tarafından doldurulmuştur. Denham Duygu Anlama Testi’nin ebeveyn formu çocukların aileleri tarafından doldurulduktan sonra buna bağlı olarak test, çocuklara kuklalar aracılığıyla uygulanmıştır. Denham Duygu Anlama Testi’nin Türkçeye uyarlama çalışmaları araştırmacı tarafından gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak, araştırmaya katılan çocuklar Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği ile elde edilen verilere göre ilkokula hazır olarak değerlendirilmiştir. Bunun yanı sıra, Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeğinin Uygulama ve Gelişim formu puanlarının yaşa göre anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Altı yaş grubunda er alan çocuklar, beş ve beş buçuk yaş grubunda yer alan çocuklardan anlamlı şekilde daha fazla hazır oluş puanı elde etmişlerdir. Denham Duygu Anlama Testi’nden elde edilen sonuçlara göre araştırmaya katılan çocukların çoğunun mutlu, üzgün, kızgın ve korkmuş duygularını, bu duyguyu ortaya çıkarabilecek durumlarla karşılaştıklarında ayırt edebildikleri belirlenmiştir. Denham Duygu Anlama Testi puanlarının yaşa göre anlamlı bir şekilde farklılaşmadığı saptanırken, çocukların elde ettikleri puan ortalamaları dikkate alındığında yaş arttıkça çocukların aldığı duygu anlama puanlarının arttığı gözlenmiştir. Çocukların Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği Uygulama Formu puanları ile Denham Duygu Bilgisi Testi’nden elde ettikleri puanlar arasında ve Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği Gelişim Formu puanları ile Denham Duygu Bilgisi Testi’nden elde ettikleri puanlar arasında orta düzeyde pozitif yönlü anlamlı ilişkilerin bulunduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, çocukların Marmara İlköğretime Hazır Oluş Ölçeği Uygulama Formu ve Gelişim Formu puanlarının duygu bilgisi düzeylerine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Yapılan çoklu karşılaştırma testlerinin sonucunda “yüksek” düzeyde duygu bilgisine sahip olan çocukların “orta” ve “düşük” düzeyde duygu bilgisine sahip olan çocuklardan daha fazla Uygulama ve Gelişim Formu puanına sahip olduğu; “orta” düzeyde duygu bilgisine sahip olan çocukların ise “düşük” düzeyde duygu bilgisine sahip olan çocuklardan daha fazla Uygulama ve Gelişim Formu puanına sahip olduğu belirlenmiştir.This study was conducted to investigate the relationship between the school readiness of children who attended early childhood education and their emotion knowledge. The population of this correlational study was children between 60-78 month of age who attended early childhood education in the central districts of Adana and their parents and teachers. The sample of the study occured from 303 children (160 female, 143 male) who received preschool education in the central districts of Adana at 2013- 2014 school year and their parents and teachers. The data related to the demographic information of the participant children and their parents gathered via Personal Information Form which prepared by the researcher. Children’s school readiness were assessed with Marmara Primary Education Readiness Scale and their emotion knowledge was measured with Denham Affective Knowledge Test. Application Form of Marmara Primary Education Readiness Scale was applied to children individually whereas its Development Form was filled by their teachers. After the parent questionnaire of Denham Affective Knowlegde Test was answered by the parents, depending on the answers of them test was applied with puppets to children. The adaptation study of Denham Affective Knowledge Test was conducted by the researcher. As a result, according to the data obtained from Marmara Primary Education Readiness Scale, participant children were determined as ready for primary school. In addition, there was a significant difference in Marmara Primary Education Readiness scores in terms of age. Six-year-old children have more readiness scores than five and five-and-a-half-year-old children. According to the results of Denham Affective Knowledge T st, it was detected that most of the participant children can discriminate happy, sad, anger and scared when they faced with the situation eliciting these emotions. There is no significant difference in emotion knowledge scores in terms of age. However, when the mean of emotion knowledge scores was taken into consideration, it was observed that emotion knowledge scores were increasing with age of children. It was found that there are positive moderate significant relationships between both children’s Marmara Primary Education Readiness Scale Application Form scores and Denham Affective Knowledge Test scores; and Marmara Primary Education Readiness Scale Development Form scores and Denham Affective Knowledge Test scores. Moreover, there is a significant difference between children’s Marmara Primary Education Readiness Scale Application and Development Form scores according to the level of Denham Affective Knowledge Test scores. In the result of posthoc analysis, it was found that children who have ‘high’ level of emotion knowledge scores have more Application and Development Form scores than the children who have ‘moderate’ and ‘low’ level of emotion knowledge while children who have ‘moderate’ level of emotion knowledge have more Application and Development Form scores than the children who have ‘low’ level of emotion knowledge.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: SYL2014-2566
