Prezentowane uwagi na temat losów Serbii Czarnogóry jako państwa-efemerydy, stanowiącego dla Serbii i Czarnogóry, w sytuacji kryzysu ich stosunków dwustronnych i narastających czarnogórskich dążeń niepodległościowych, jedynie „przystanek” przed ostatecznym demontażem tego, co pozostało z dawnej państwowości jugosłowiańskiej w postaci ostatniej, od 1992 r. wyłącznie już dwuczłonowej, federacji, stanowią próbę nieco luźniejszego scharakteryzowania serbsko-czarnogórskiego „pożegnania z Jugosławią”. W podejmowanych rozważaniach wskazane zostaną: czynniki odpowiadające w latach 2003–2006 za integrowanie się oraz dezintegrację Serbii i Czarnogóry, determinanty koordynowania niektórych przedsięwzięć przez obydwa sfederowane podmioty oraz faktory doprowadzające do rozprzęgania się ich więzi, aż po praktyczny paraliż prac wspólnotowych, coraz częściej już tylko z nazwy, ciał.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00
