Choć nie pozostawiła żadnego w duchu feministycznym manifestu, żadna dziedzina życia
kobiety nie została przez nią pominięta. Szczególnie kobiecie-matce przyznaje ważną rolę
wychowawczą. Stanowisko to znajduje swój literacki wyraz w roli wyznaczonej Oisille w Heptameronie lub najstarszej z kobiet w Dialogach, choć hierarchia może ulec odwróceniu,
gdy przekazicielką nauk moralnych staje się ośmioletnia bohaterka Dialogue en forme de vision
nocturne lub gdy problem jest przedmiotem dyskusji kilku kobiet. Zagadnienia wychowawcze
dotyczące kobiety wiążą się z trzema dziedzinami życia: miłości, moralności i religii. Dialogi
i np. nowele 4, 9 lub 10 w Heptameronie wprowadzają w centrum tej problematyki, ukazując
niebezpieczeństwa, jakie czyhają na kobietę w patriarchalnym społeczeństwie. Jeśli „dworne”
wychowanie zajmuje wiele miejsca w pedagogii Małgorzaty z Nawarry, jest ono zawsze
podporządkowane wychowaniu moralnemu, nie wypowiada się jednak Królowa na temat
kształcenia kobiet i ich walorów intelektualnych. Wiąże się to z jej krytycznym podejściem do
ludzkiej uczoności. W Prisons bohater jest świadkiem zniszczenia „więzienia nauk” i z całej
ludzkiej wiedzy zachowuje Pismo Święte. Rolą matki jest wpajać zasady pobożnego żywota
i przez lekturę Biblii przekazywać słowo Boże. Nie ideał społeczny jest więc w centrum uwagi
Królowej, ale ideał duchowy: nie feministyczne rewindykacje, ale poszukiwanie indywidualnej
doskonałości.Zadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej nauk
