rozdział z: Dysfunkcje i patologie w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, t. 4, red. Z. Janowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2011Celem opracowania jest identyfikacja różnorodnych relacji pomiędzy dysfunkcjami
organizacyjnymi a sytuacjami kryzysowymi oraz określenie możliwości ich
kształtowania przez kadrę kierowniczą.
Dysfunkcje organizacyjne mogą przejawiać się w różnych obszarach działalności
przedsiębiorstwa, na przykład w sferze produkcyjnej, finansowej czy kadrowej.
Kumulacja różnorodnych dysfunkcji prowadzi z reguły do sytuacji kryzysowej.
Występowanie takich dysfunkcji może więc stanowić zapowiedź kryzysu
w przedsiębiorstwie. Stąd też ważna jest ich analiza oraz likwidacja poprzez różnorodne
systemy wczesnego ostrzegania i działania antykryzysowe.
Badania przeprowadzone w grupie 70 kierowników średniego i wyższego szczebla
zarządzania w przedsiębiorstwach z różnych sektorów pokazują jak ważne są te systemy
wczesnego ostrzegania i procedury antykryzysowe. Z drugiej strony wynika z nich jak
duże są jeszcze zaniedbania w tej sferze w badanych przedsiębiorstwach. Jest to problem
tym bardziej istotny, że prawie połowa badanych menedżerów wskazała na występowanie w ich firmach głębokich sytuacji kryzysowych i problemów finansowych,
a dodatkowo 20% respondentów dostrzega przejściowe kłopoty.
Brak odpowiednich diagnoz symptomów sytuacji kryzysowych prowadzi często do
opóźnionych reakcji i do drastycznych działań, jak na przykład do zaprzestania
inwestycji oraz znaczących redukcji liczby zatrudnionych.The aim of this paper is to identify the various relationships between organizational dysfunctions and crises and to define possibilities of their formation by managers. Organizational dysfunctions may appear in different areas of business, for example, in production, finance and human resources. Accumulation of various dysfunctions usually leads to a critical situation. The occurrence of such dysfunctions can be an announcement of the crisis in the enterprise. Therefore, the analysis of these dysfunctions and their liquidation by the varied systems of early warning and anti-crises activities are very important.
Research focused on a group of 70 middle and top managers in companies from different sectors show how important these early warning systems and anti-crises procedures are. On the other hand, they also show how large neglects in this area in studied companies are. This is the more essential problem, because almost half researched managers indicated, that there were deep critical situations and financial problems in their companies, and additionally 20% respondents perceived transitory problems.
The lack of the appropriate diagnoses of the crisis’s symptoms run often to delayed reactions and radical actions, such as: the cessation of the investment and the significant reduction of the employees' number
