Rodzina z pojedynczym rodzicem jest traktowana niejednorodnie. Jak twierdzą niektórzy badacze zjawiska, może generować zagrożenia dla pełnej realizacji ich funkcji wychowawczej. Współczesne metamorfozy życia rodzinnego przyniosły znaczny wzrost liczby dzieci wychowujących się z jednym rodzicem. Niniejszy artykuł powstał w oparciu o badania jakościowe. Stanowi próbę odpowiedzenia na pytanie o to, jakie czynniki sprawiają, że rodziny z jednym rodzicem wywiązują się z zadań wynikających z funkcji socjalizacyjno-wychowawczej, a jakie mogą zagrażać ich efektywnej realizacji. Tekst opisuje doświadczenia i jakość codziennego życia rodziców samodzielnie wychowujących dzieci. Na podstawie ich narracji dokonano próby opisu czynników warunkujących osiąganie satysfakcji z pełnienia roli matki/ojca i osiąganie statusu rodziny wydolnej, kreatywnej i wychowawczo sprawnej mimo/dzięki własnej monoparentalności
