W skład rozprawy wchodzą trzy anglojęzyczne artykuły opublikowane w czasopismach naukowych, wymienionych w wykazie A i B czasopism, ogłaszanym przez ministra właściwego do spraw nauki: 1) Fiłoc M., Kupryjanowicz M., Drzymulska D. 2014. Late Glacial and Holocene vegetation changes in the Wigry National Park, NE Poland – new pollen data from three small
dystrophic lakes. Studia Quaternaria 31(1): 5-16, https://doi.org/10.2478/squa-2014-0001. 2) Fiłoc M., Kupryjanowicz M., Rzodkiewicz M., Suchora M. 2016. Response of terrestrial and
lake environments in NE Poland to Preboreal cold oscillations (PBO). Quaternary International, http://dx.doi.org/10.1016/j.quaint.2016.02.052. 3) Fiłoc M., Kupryjanowicz M., Szeroczyńska K., Suchora M., Rzodkiewicz M. 2017. Environmental changes related to the 8.2 ka event and other climate fluctuations during the Middle Holocene evidence from two dystrophic lakes in NE Poland. The Holocene, DOI: 10.1177/0959683617702233.On a typical interglacial Holocene climate change trend overlapped quite regular sudden and short (ca. 150-50 years) cooling periods, which they form a series of climatic events repeated at every ca. 1470±500 years. The aim of the palaeoecological research carried out in Wigry National Park was to determine potential records of this abrupt mid-Holocene climate oscillations in this region and the impact of these oscillations on the postglacial development of vegetation. The high-resolution reconstruction of the postglacial vegetation development in the study area relied on pollen analysis allowed to document the response of vegetation to sudden climate cooling, i.e. Bond cycles. Thus, new data on the global nature of these climate oscillations has been provided. It has been shown that only coolings dated at ca. 10.3 ka and 8.2 ka could have caused a temporary re-modelling of vegetation in the investigated area, while other cold events caused only periodic reduction in pollen production by trees and shrubs. This clearly shows that the cold events had no significant effect on the pattern of vegetational succession. Nevertheless, the reported cold events are important for the chronostratigraphic correlation of various records of environmental changes that took place in Europe.Na typowy dla interglacjału trend zmian klimatu holocenu nałożyły się pojawiające się dość regularnie nagłe, krótkotrwałe (ok. 150-50 lat) ochłodzenia, które tworzą serię epizodów klimatycznych powtarzających się z cyklicznością co ok. 1470±500 lat. Celem badań paleoekologicznych podjętych na terenie Wigierskiego Parku Narodowego było ustalenie, czy uwidoczniły się w tym rejonie te nagłe, śródholoceńskie oscylacje klimatu i czy miały one wpływ na postglacjalny rozwój roślinności. Wysokiej rozdzielczości rekonstrukcja postglacjalnego rozwoju roślinności badanego rejonu oparta na analizie pyłkowej pozwoliła udokumentować reakcję roślinności na krótkotrwałe ochłodzenia klimatu mi. cykle Bonda. Tym samym dostarczono nowych danych o globalnym charakterze tych oscylacji klimatycznych. Wykazano, że jedynie ochłodzenia datowane na ok. 10,3 ka i 8,2 ka mogły spowodować tymczasową przebudowę szaty roślinnej na badanym terenie. Natomiast, na pozostałe ochłodzenia klimatu drzewa i krzewy reagowały jedynie okresowym spadkiem intensywności pylenia. Jednoznacznie pokazuje to, że nie przyczyniły się one w istotny sposób do zmian w przebiegu sukcesji roślinności. Nie mniej jednak, mają one ważne znaczenie dla korelacji chronostratygraficznej różnych zapisów zmian środowiska, jakie miały miejsce w Europie.Wydział Biologiczno-Chemiczny. Instytut Biologi
