Z wprowadzenia: "Pierwsze ćwierćwiecze XXI wieku obfituje w dyskusje na temat wagi i znaczenia wyzwań
międzynarodowych. Również niemieccy politycy prezentują strategie i programy
osiągania przez Niemcy celów i interesów na arenie międzynarodowej. Ocena
realizacji niemieckiej polityki bezpieczeństwa oraz poziomu współpracy międzynarodowej
wymaga uwzględnienia wielu czynników o charakterze podmiotowym i przedmiotowym.
Minister obrony Ursula von der Leyen proponowała „przywództwo
z centrum”, a prezydent Joachim Gauck postulował zwiększenie „odpowiedzialności
międzynarodowej” Niemiec. Podczas gdy minister spraw zagranicznych Guido Westerwelle
opowiedział się za trwaniem przy „kulturze wstrzemięźliwości”, socjaldemokraci
Sigmar Gabriel i Frank-Walter Steinmeier optowali za polityką zaangażowania
Niemiec. Kanclerz Angela Merkel odnosząc się do dyskusji dotyczących rozbrojenia
podkreślała, że odstraszanie stanowi istotny element stabilizacji środowiska międzynarodowego
i postulowała realistyczne podejście do problematyki zbrojeń."(...
