AMAÇ: Bu çalışmada, sevofluran veya desflurarı anestezisinde remifentanil infüzyonunun, hemodinamik değişiklikler, derlenme ve psikomotor fonksiyonlar üzerine etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. GEREÇ ve YÖNTEM: Etik Kurul onayı alındıktan sonra, yaşları 15-65 yıl arasında değişen 40 hasta çalışma kapsamına alındı. Anestezi indüksiyonu 0.5 ug kg-1 (30-40 sn'de) remifentanil bolus ve propofol (1- 1.5 mg kg-1), idamesi Grup l'de (n=20) %0.5± 0.05 end tidal konsantrasyonda sevofluran -N20-02, Grup II'de (n=20) %1.5±0.15 end tidal konsantrasyonda desfluran- N20-02ile sağlandı. Anestezi indüksiyonunu takiben, her iki grupta da 0.25 ug kg-1 dk-1 remifentanil infüzyonu uygulandı. Hemodinamik değişikliklerden SAB, DAB ve KAH'ları kaydedildi. Operasyon sonunda ekstübasyon, göz açma, adını ve doğum tarihini söyleme zamanı değerlendirildi. Postanestetik Aldrett Derlenme Skoru (PADS), vizüel analog skala(VAS) ve Digit Symbol Substitution Test (DSST) 1.,5., 15.,30.,60. dakikalarda kaydedildi. BULGULAR: Her iki grupta da entübasyon sonrası SAB ile KAH değerlerinin kontrol değere oranla düşük olduğu saptandı (p0.05). Desfluran grubunda VAS ve PADS değerlerinin 1.dk, 5.dk,15.dk.'larda, DSST değerlerinin ise, 30 ve 60. dakikalarda daha yüksek seyrettiği saptandı(p<0.05). SONUÇ: Sevofluran-N20-remifentanil ve desfluran-N20-remifentanil anestezilerinin stabil bir hemodinami sağladıkları, psikomotor fonksiyonların ve anestezi sonrası derlenmenin, desfluranda sevoflurandan daha iyi olduğu kanısına varıldı.PURPOSE: In the current study, recovery characteristics, physchomotor functions and hemodynamic profiles were evaluated in patients who had remifentanil infusion during anesthesia either with sevoflurane or desflurane. MATERIAL and METHODS: After the local ethics' committee approval, forty patients aged between 15-65 years with ASA physical status I and II were included to the study. Anesthesia induction was performed with remifentanil 0.5 ug kg-1 and propofol 1-1.5 mg kg-1 intravenously. For the maintainence of the anesthesia either sevoflurane with an end-tidal concentration of 0.5+0.05% (group I) (n=20) or desflurane with an end-tidal concentration of 1.5±0.15% (group II) (n=20) in N20/02 were given. Following the anesthesia induction, remifentanil infusion with a rate of 0.25 ug kg-1 min-1 was started in both groups. Hemodynamic variables (SAP, DAP and HR) were recorded. At the end of the surgery, the time of extubation, eye opening, stating name and stating date of birth were assessed. Postanesthetic Aldrette Recovery Scores(PADS), Digit Symbol Substitution Test (DSST) and Visual Analogue Scale (VAS) values were also recorded at 1st, 5th, 15th, 30th, and 60th min postoperatively. RESULTS: SAP and HR following intubation were lower than the basal values in both groups(<0.05). DAP was statistically significantly lower than the preoperative values in desflurane group (<0.05). There was no statistically significant difference between both groups according to the recovery characteristics. VAS and PADS values at 1st, 5th and 15th min were found to be significantly higher in desflurane group when compared to the sevoflurane group(<0.05). DSST values at 30th and 60th min were significantly higher in desflurane group than the sevoflurane group (<0.05). CONCLUSION: In conclusion, both sevoflurane-N20-remifentanil and desflurane-N20- remifentanil provided stable hemodynamics conditions but physiÇomotor functions and postanesthesia recovery profiles were significantly better in desflurane group when compared to sevoflurane group
