Araştırma, 1992-1994 yıllarında dört elma, dört şeftali, iki nektarin ve beş kayısı çeşitleriyle yürütülmüştür. Denemede, ele alınan meyve tür ve çeşitlerinin düşük sıcaklıklara dayanıklıkları araştırılmış ve bu amaçla canlılık testleri yapılarak soğuklara dayanıklılık ile çeşitlerin karbonhidrat ve bitki besin madde içerikleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, don testlerinde canlılığını en yüksek düzeyde koruyan elma türü ve bu tür içerisinde de özellikle Granny Smith ve Starkrimson çeşitleri, şeftali çeşitlerinden J.H. Hale ve Monroe çeşitleri, nektarinlerden Maygrand çeşidi ve kaysılardan Precoce de Colomer ve Canino çeşitleri bulunmuştur. Bu çeşitlerin canlılıklarını en fazla ocak ayında korudukları ve bu ayda özellikle elmaların toplam şeker içerikleri ile azot, fosfor ve potasyum gibi makro element düzeylerinin yüksek olduğu saptanmıştır. Ancak, şeftali, nektarin ve kaysılarda dona dayanıklılıkla azot içeriği arasında doğrudan bir ilişki saptanamamıştır.The research was carried out on apple, peach, nectarine and apricot cuitivars during 1992-1994. In this work, the cold hardiness of apple, peach, nectarine and apricot cuitivars were investigated. For this purpose, the relationship between the car-bonhydrates or plant nutrient elements and the cold hardiness of the cuitivars were investigated by viability tests. According to the results, apples and among them Granny Smith and Starkrimson cuitivars, J.H. Hale and Monroe peach cuitivars among the peaches, Maygrand among the nectarines and Precoce de Colomer and Canino apricot cuitivars among the apricots were found as the most cold resistant cuitivars. This cuitivars were found to be more resistant in January and the highest amount of total sugar and macro element contents such as nitrogen, phosphorus and potassium were determined especially in apple cuitivars but no direct relationship was found between the cold hardiness and nitrogen content of peach, nectarine and apricots
