Jmmün kompleks hastalıklarının prototipi olan SLE de klinik aktiviteyi tanımlamak için çeşitli otoantikorlar, kompleman ürünleri ve klinik aktivite indeksleri kullanılmıştır. Bu çalış-mada aktivite kriteri olarak, klinik bulgu ve belirtilerle beraber çift sarmallı anti-DNA anti-korları kullanılmak suretiyle lupuslu 50 aktif hasta (3 erkek, 47 kadın) ve bunlardan onunun inaktif dönemlerinde alınmış serumlarında C1q-bağlayan immün kompleksler araştırıldı. Kontrol grubu olarak 30 sağlıklı kişi (3 erkek, 27 kadın) kullanıldı. Hastaların yaş ortalaması 29.2, kontrollann 33.1 idi. C1q-bağlayan immün komplekslerin tayininde ELISA; ANA ve çift sarmallı anti-DNA antikorlarının tayininde indirekt floresan antikor yöntemi kullanıldı. Aktif ve inaktif lupuslu hastalarda C1q-bağlayan immün kompleks düzeyleri kontrol grubuna göre önemli miktarda artmıştır (p 0.05). Sonuç olarak, lupuslu hastalarda sağlıklı kontrollara göre önemli oranda artmış olmasına rağmen, serum C1q-bağlayan immün kompleks değerleri ile çift sarmallı anti-DNA antikorlarına göre tanımlanan klinik aktivite arasında ilişki bulunmamıştır. Avmün komplekslerin lupusun aktivitesi ile ilişkisini araştıran diğer çalışmalar da çelişkili sonuçlar vermiştir. Bunda kullanılan yöntemlerin farflılığı yanında, immün komplekslerin oluşmasında etkili olan fatörlerin çokluğu da etken olabilir
