Demir eksikliği anemisi hem bebek hem de anne üzerinde olumsuz etkilere neden olur. Prevalansı geniş bir dağılım gösterse de, sadece hemoglobin üzerinden değerlendirme yapıldığında ferritin de değerlendirildiği zamanlardakinden daha sık gözlenir. İntravenöz demir tedavisi, her ne kadar teratojeniteden dolayı ilk trimesterde kullanılmasa da, derin anemide veya hızlı artışın arzulandığı zamanlarda serum demir ve hemoglobin seviyesini hızlı bir şekilde yükseltir. diğer yandan intravenöz demir tedavisi üçüncü trimesterde veya postpartum dönemde ilk seçenek olarak karşımıza çıkar. Piyasadaki tüm demir preparatları birbirine benzer, sadece moleküler ağırlıkları ve kompleksiteleri hazırlanış şekillerinden dolayı farklıdır. Tümü etkindir ve göreceli olarak güvenilirdir, ancak yüksek moleküler ağırlıklı demir dekstran daha sık yan etkilere yol açar. bu nedenle ferrik glukonat kullanımı ile ilgili şüpheler mevcuttur. Oyle görülmektedir ki, deneyim, uzmanlık ve uygun protokollere bağlı kalmak, demir preparatlarının etkin ve güvenli bir şekilde kullanılmasına olanak sağlar.Iron deficiency anemia in pregnancy can have serious deleterious effects for both mother and fetus. Estimates of prevalence vary widely, but those based on hemoglobin determinations are always considerably higher than those based on ferritin, emphasizing the need for a full hematological work-up in diagnosis. Intravenous therapy usually results in a more rapid increase in hemoglobin and iron stores, but unresolved concerns of possible teratogenicity mean that it should not be used in the first trimester, while cost considerations make it a second choice to oral treatment in the second trimester where this is feasible and effective, except in severe anemia where a more rapid response is desirable. On the other hand, intravenous administration is the first choice treatment in the third trimester and postpartum. All the available intravenous iron preparations are similar in molecular composition, but the exact nature of the complex determines the molecular weight and particle size, which to a large extent determine the properties of the preparation. All are effective and relatively safe, but the higher molecular weight iron dextrans are associated with a greater number of adverse events, and there are concerns about iron toxicity with ferric gluconate. It seems that a degree of expertise and experience and rigorous adherence to protocols and precautions may be required for their safe and effective use
