Amaç: Konjenital kitleler artmış perinatal komplikasyon ve ölüm riski ile ilişkilidir. Bu nedenle doğum öncesi görüntüleme çalışmaları, optimum doğum sonrası müdahaleleri belirlemek için esastır. Biz bu yazıda; konjenital kitlelerin belirlenmesinde prenatal ultrasonografinin yararlılığını değerlendirdik. Yöntem : Kitlesi olan 19 yenidoğan bebek bu retrospektif çalışmaya alındı. Ultrasonografik tanı, tanı anındaki gebelik yaşı, hayatta kalma ve hastalığın histolojik doğrulama verileri incelendi. Bulgular: Kitlesi olan bu 19 yenidoğan bebeğin (8 erkek ve 11 kız), 13ünde (%68) tanı prenatal dönemde konuldu. Kitleler abdominal (n: 12), göğüs (n: 6) ve kranial (n: 1) yerleşimli idi. Abdominal ve torakal kitlelerin prenatal tanı oranları sırasıyla, 10/12 (%83), 3/6 (%50) idi. Intrakranial kitle ise prenatal dönemde tespit edilemedi. Pre natal saptanan kitlelerin kesin tanıları, 4 hastada; teratom, 2 hastada; over kistadenomu, 2 hastada; Wilms tümörü, 1 hastada; nöroblastom ve 1 hastada da; rabdomiyom idi. Kalan 3 hastada ise çeşitli (mezenter kisti, gastroenterik kist, lenfanjioma) kitlel er vardı. Sonuç : Bizim veriler abdominal ve kistik kitlelerin prenatal dönemde ultrasonografik inceleme ile daha kolay tespit edildiğini göstermektedir.Objective : Congenital masses are associated with an increased risk for perinatal complications and death; therefore prenatal imagining studies are fundamental to determine the optimal postnatal interventions. Herein we evaluate the usefulness of the prenatal ultrasonography in determination of congenital masses. Method : Nineteen newborn babies with mass were enrolled in this retrospective study. Data of the ultrasonographic diagnosis, gestational age at diagnosis, survival, and histological confirmation of the disease were reviewed. Results : Of the 19 newborn babies (8 male and 11 female) with mass, 13 p atients were diagnosed prenatally (68%). The location of the masses were abdominal (n: 12), thoracic (n: 6) and cranial (n: 1). The ratio of prenatal diagnosis of abdominal, and thoracic mass was established as 10/12 (83%), 3/6 (50%), respectively. The intracranial mass could not be detected in the prenatal period. Definitive diagnosis of the prenatally detected masses were teratoma in 4 patients, ovary cystadenoma in 2 patients, Wilms tumor in 2 patients, neuroblastoma in 1 patient, and rhabdomyoma in 1 pa tient. The remaining 3 patients had variety of masses (mesenteric cyst, gastroenteric cyst, lymphangioma). Conclusion : Our data shows that abdominal and cystic masses are more easily detected during prenatal periods by ultrasonographic examination
