Cel badań. Czy rzeczywiście jest tak, że współczesna oferta wychowawczo-resocjalizacyjna skierowana do młodzieży zakładów poprawczych buduje u nich poczucie zrozumienia, zaradności i sensowności, tak potrzebne w dorosłym życiu. Odpowiedzi poszukiwano poprzez ocenę poziomu poczucia koherencji wśród młodzieży zakładów poprawczych. Materiał i metoda. Dla oceny poziomu poczucia koherencji wśród młodzieży zakładów poprawczych, badaniom poddano 40 młodych ludzi tych zakładów. Użyto Kwestionariusza Poczucia Koherencji [SOC – 29], a uzyskane wyniki badań porównano ze zdrowymi osobnikami grupy kontrolnej. Wyniki i wnioski. Stwierdzono, że poziom poczucia koherencji wśród młodzieży zakładów poprawczych daleko odbiega od średniej wartości testu SOC-29 zarejestrowanej przez innych autorów u zdrowych mężczyzn naszej populacji, co może być istotnym czynnikiem niepowodzeń tej młodzieży w „dorosłym życiu”. Działalność resocjalizacyjna prowadzona w zakładach poprawczych nie przynosi jednakowego skutku w zmianach poczucia koherencji. Przede wszystkim skutkuje wzrostem liczebności nieletnich w przedziale 100-120 punków, głównie kosztem obniżenia liczebności grupy o zakresie punktacji 60 – 80 punktów. Istnieje taka wartość punktowa [jest to 58 pkt.] testu SOC-29, poniżej której pomimo prowadzonej starannej resocjalizacji istnieje u małoletnich znamiennie statystycznie wysokie ryzyko braku uzyskania sukcesu terapeutycznego, w postaci braku wzrostu poczucia koherencjiThe objective of the research: Is it actually the case that the modern educational and rehabilitation offer for approved school youth builds a sense of coherence, resourcefulness and meaningfulness among them, as these are factors very much essential to the adult life? To find an answer to this question, the sense of coherence level was measured among approved school youths.
Material and method: In order to assess the approved school youth’s level of coherence, 40 of them were examined. The method used was The Sense of Coherence Questionnaire [SOC-29], and the results obtained were compared to those of the control group.
Results and conclusions: It was established that the sense of coher-ence level among the approved school youth is largely discrepant from the result of SOC-29 test as indicated by the research on healthy men of our population conducted by other authors, which may be a significant factor to the youths’ failures in their “adult lives”. The rehabilitation process controlled by approved schools is not effective as far as the sense of coherence level is concerned. Above all, it re-sults in the increase in the number of juveniles within the range of 100-120 points, predominantly at the expense of the decrease in number within 60-80 points. Moreover, it was shown that in those cases where the result of the SOC questionnaire is lower than 58 points, the statistical risk of failing to achieve the therapeutic success [no increase in the sense of coherence level] is significantly high despite the on-going rehabilitation, even carefully supervised
