Maanen, J., van

Dutch

van Maanen, J.

NARCIS 

Rapport over het onderzoek in 1964 van de verbeterde pakkenklem en afschuiver van de in 1963 beproefde K.G.-voorlader met toebehoren

Wageningen Yield 

INSTITUUT V««t UIMOUmUH El 
• "T' '» < > » ! 
RATIONALISATIE 
RAPPORT OVER IIET ONDERZOEK IN 1964 VAN DE 
VERBETERDE PAKKENKLEM EN AFSCHUIVER VAN DE IN 1963 
BEPROEFDE K.G. - VOORLADER J.1ET TOEBEHOREN 
door 
J. van Maanen 
1918 
30 
Dr .  S .  L .  MANSHOLTLAAN 12  -  WAGENINGEN -  TELEFOON 0  83  70 -3041  
RAPPORT OVER HET ONDERZOEK IN 1964 VAN DE VERBETERDE 
PAKKENKLEM EN AFSCHUIVER VAN DE IN 1963 BEPROEFDE K.G.-
VOORLADER MET TOEBEHOREN. 
door 
J. v. Maanen 
In de zomer van 1964 werd op de Oostwaardhoeve, het proefbe­
drijf van het I.L.R., de verbeterde pakkenklera en afschuiver van Kver-
neland Globus N.V. te Voorschoten aan een nader onderzoek onderworpen. 
Beschri.jving van de pakkenklein (model 1963) 
De klein wordt bevestigd aan de hefarmen van de voorlader. 
Door parallelstangen, welke zijn verbonden met het vaste raamwerk op de 
trekker, wordt de klem in een horizontale stand gehouden. Het hoofdframe 
van ie klem bestaat uit twee horizontaal boven elkaar liggende dikke 
buizen. In het uiteinde van elke buis schuiven kleinere buizen. Aan deze 
kleinere buizen zijn de klemmende delen bevestigd. Tussen deze buizen 
zijn in de hoofdbuizen drukveren aanwezig die dienen om de klemmen naar 
buiten te drukken. Het naar binnentrekken van de klemmende delen ge­
schiedt door één enkelwerkende hydraulische cilinder. Deze cilinder is 
aan beide uiteinden in drie standen te monteren aan de zijdelings be­
weegbare delen van de klemmen. De klemmende delen bestaan uit twee boven 
elkaar liggende hoekijzer balken, welke zijn verbonden aan de kleinere 
buizen. Zowel op het vaste raam als op de beide klemmende delen is een 
hekje geplaatst. 
Onvolkomenheden model 1963 
De veren, die zich tussen de uitschuifbare buizen bevonden, 
waren te zwak. Het openen van de klein ging hierdoor te langzaam. De 
uitslag was te beperkt waardoor het meestal moeilijkheden opleverde om 
een stapel pakken te omvatten of dat de klemming niet voldoende was. 
De verticale stangen aan de voorkant van de zijhekken leverden moeilijk­
heden op. Deze stangen drukten of trokken vrij gemakkelijk een stapel 
pakken uit verband. De zijftekken waren( niet veerkrachtig. Door ver­
buiging werden de bovenste pakken niet meer vastgehouden. 
St. 326-10-22/6-1965 
2 -
• n:PM H h of 
- 2 -
Veranderingen model 1964 
De verticale delen, waaraan de klemmende balken waren be­
vestigd, zijn vervangen door stukken basisbuizen net vier gaten. De klem­
mende delen bestaan nu uit de normaal gebruikte 110 cm lange tanden van 
de verschillende vorken. Op dez tanden is een hekwerkje gemonteerd voor 
het bij elkaar houden van de bovenste drie lagen pakken. In het hekwerkje 
komen ook aan de voorkant verticale stangen voor. 
De drukveren, welke zich in de horizontaal liggende buizen bevinden en 
dienen voor het openen van de klem, zijn vervangen door zwaardere druk­
veren. 
Voorbereidend onderzoek 
De voorlader was gemonteerd op een John Deere Lanz trekker, 
type 500. Aan de hefinrichting van de trekker was een contra-gewicht van 
400 kg bevestigd. De werking van de balkenklem was door de veranderingen 
weinig verbeterd. De verticale stangen van de zijhekjes drukten bij het 
opnemen zeer gemakkelijk een pak uit een stapel. Na het wegzetten van 
een stapel gebeurde het ook herhsalde malen, dat de stapel uit zijn ver­
band werd getrokken. 
De drukveren werkten wel wat sneller, maar omdat de lengte van de inge­
drukte drukveren groter was door de grotere draaddikte kon de cilinder 
niet nauwer dan op twee na de nauwste stand aan de uitschuifbare delen 
worden bevestigd. De cilinder werd daarom dan ook aan de beide uitschuif­
bare delen in het middelste gat bevestigd. Dit gaf bij enkele stapels -
wanneer er een los pak in de onderste laag van de stapel voorkwam - een 
te geringe klemming. Vanuit deze nauwste stand werd de klem bij het openen 
maar 34 cm ruimer. Deze uitslag was over het algemeen te gering. Bij een 
ruimere bevestiging van de cilinder aan de klemmen is de uitslag nog ge­
ringer. 
Tijdens het onderzoek werden de zijhekjes boven de tanden 
verwijderd. Op de verticale basisbuizen werden basisbuizen van elf gaten 
gelast. De opgelaste buizen stonden ten opzichte van de onderste + 7 cm 
uit het lood. Het was voldoende geweest wanneer ze recht op de onderste 
buizen waren gelast. Dan zou de klem boven + 4 cm ruimer zijn dan onder. 
De basisbuizen zijn zodanig aan de schuifbare buizen gelast, dat de ruimte 
tussen de tanden van de beide klemmende delen voor 9 cm nauwer is dan 
achter. 
- 3 -
- 3 -
Prakt ij konderzoek 
Ten behoeve van het onderzoek werd er + 5 ha haverstro in 
stapels van 17 pakken volgens onderstaand schema gezet. 
Schema van de opbouw van een stapel stropakken net 
daarnaast de basisbuizen waarin tanden gemonteerd zijn. 
ï?s. 'wi/ ~ .• , . \ \ . >, \ V 
Getallen duiden aan 
in welke gaten er 
Xj£'|l2 tanden zijn geplaatst. 
In de gaten 1 en 2 werd de vlakke kant van de tanden horizontaal gesteld. 
Het gemiddelde gewicht van de pakken bedroeg 18 kg. De pakken waren vrij 
vast en kantig. 
In de onderste laag van een stapel werden vijf pakken met de kortste zijde 
op de grond gelegd. Dit heeft twee voordelen, nl. dat de langste zijde van 
de pakken tegen elkaar liggen, hetgeen een beter steunvlak geeft voor de 
pakken. Het uitzakken van een stapel uit de klem v/ordt hierdoor in belang­
rijke mate tegengsgimn. Het andere meer praktische voordeel is, dat de 
touwtjes niet op de grond liggen. Het touw zal dan minder gauw verzwakken 
wanneer het stro vanwege minder gunstige weersomstandigheden langer buiten 
moet staan. 
- 4 -
- 4 -
Een gedeelte van het haverstro werd met behulp van de kien op vrachtauto's 
gebracht. De rest van het stro werd geheel als éénmansmethode met behulp 
van een wagen op een klamp op het land gezet. Door het neerklappen van de 
zijhekken en het achterhek werd de laadvloer van de 5-tons spijkstaal wa­
gen vergroot tot 424 x 274 cm. De hoogte van de voor- en achteroogsthekken 
werd van 194 cm hoogte vergroot tot 264 cm boven de laadvloer. Dit was 
noodzakelijk voor het horizontaal vastbinden van de bovenste laag pakken van 
de vracht stro. 
De werkwijze was als volgt: 
De stropakken waren door een onbemande pakkenslede achter een New Holland 08 
pers in dwarszaden op het land gelegd. De pakken werden met de hand op de 
eerder geschetste manier gestapeld. De wagen werd geplaatst in het midden 
van 12 stapels stro, waarvan de buitenste stapels ongeveer 50 m uit elkaar 
stonden. 
Laden 
Op de wagen werden 12 stapels gezet, t.w. 3 in de breedte, 2 
in de lengte en 2 in de hoogte. Voor het plaatsen van de tweede laag in het 
midden moet één buitenkant nog heienaal vrij zijn, want het is niet mogelijk 
om over de buitenste eerste laag de tweede laag in het midden te plaatsen. 
De totale tijd voor het laden van 12 stapels (=204 pakken) bedroeg gemiddeld 
21 min. Voor het spannen van een touw langs de bovenste laag pakken was een 
tijd nodig van 1,40 min. 
Bij de originele stand van de parallelstangen is een stapel 
pakken in de klem over het algemeen los van het achterhek. Tijdens het rijden 
met een gevulde klem hebben de pakken de neiging om naar voren uit te zakken. 
Wordt dit te erg dan valt de gehele stapel uit de klem. Door nu de parallel­
stangen aan het frame op de trekker cm lager te bevestigen, komt de klem 
tijdens het heffen wat meer achterover en de stapel pakken blijft veel 
vaster in de klem. Door deze verstelling kont de klem, bij een hefhoogte van 
3 m, 15° achterover. Hierdoor was het mogelijk met een gevulde klem met 
een snelheid van ongeveer 4j km/u dwars over de sporen te rijden, zonder 
dat de pakken uit do klem vielen. 
- 5 -
- 5 -
Met de beladen wagen, waar alleen naar om de bovenste laag pakken hori­
zontaal een touw was gespannen, kon over het land in lengterichting van 
de sporen ongeveer een snelheid worden bereikt van km/u, zonder dat 
er pakken van de wagen vielen. 
Lossen 
De wagen werd met behulp van de pakkenklem gelost. Dit ging 
zonder moeilijkheden. Wanneer de stapels tegen elkaar staan, kan men er 
toch met de tanden van de klem goed tussen komen. 
De tijd voor het losmaken van de touwen bedroeg 1,50 min. Voor 
het lossen van de wagen en het wegzetten van de stapels op een klamp van 
twee stapels hoog vroeg 21,50 min. Met de pakkenklem was het mogelijk het 
stro 4,5 m hoog weg te zetten. 
Conclusie 
Uit de opgenomen tijden blijkt, dat het mogelijk is met de 
K.G.pakkenklem per uur 204 pakken stro te laden en te lossen op een klamp 
of in een schuur wanneer de transportafstand minder dan 1.000 m is. De 
maximale klamphoogte bedraagt 4,50 m. 
De wagens voor dit strotransport moeten een afmeting hebben van 
minstens 425 x 275 rn. Voor het binden is het noodzakelijk dat de oogst-
hekken een hoogte hebben van 265 cm boven de laadvloer. Deze hekken moeten 
vast met de wagen zijn verbonden. 
- 6 -
- 6 -
Punten van overweging 
le. De enkelwerkende hydraulische cilinder vervangen door een dubbelwerkende. 
Dit lost de moeilijkheden op van: 
a. het traag naar buiten gaan van de klemmende delen. 
b. de hele lengte van de cilinder wordt benut. Hierdoor is een grotere 
breedtevariatie van de stapels stropakken mogelijk. 
c. grotere aanpassing aan de verschillende pakkenmaten. 
Alle gaten in de uitschuifbare delen kunnen dan worden benut. 
2e. De tijdens het onderzoek aangebrachte veranderingen aan de klemmende 
delen handhaven. Dus de zijhekjes laten vervallen en hiervoor in de 
plaats standaard tanden aanbrengen. De basisbuizen dienen vijftien gaten 
te hebben. De tanden geven de volgende voordelen: 
a. De stapels worden lang niet zo gauw uit elkaar geduwd of getrokken. 
b. Door de gladde afwerking kan er beter en gemakkelijker worden gelost. 
c. De plaats van de tanden is aan de stapelwij ze of aan de pakkenvorra 
aan te passen. 
d. Er is gemakkelijker tussen de tegen elkaar gezakte stapels te komen. 
e. De tanden zijn en blijven veerkrachtig. 
f. Geen extra aanschaf van tanden wanneer er reeds een vork op het be­
drijf aanwezig is. 
3e. De bevestigingspunten van de parallelstangen dienen aan het frame op de 
trekker verstelbaar te zijn. 
Afschuiver 
Beschrijving 
De afschuiver wordt bevestigd aan de hefarmen van de voorlader. 
De hoek van de afschuiver ten opzichte van de hefarmen is verstelbaar. De 
vork bestaat uit een basisbuis, waarin negen tanden kunnen worden bevestigd. 
Het afschuifhek rust op de tanden. Het naar-boven-gaan wordt voorkomen door 
twee steunen, welke om de 4e en de Se tand schuiven. Het hek wordt naar voren 
gebracht door een enkelwerkende cilinder en wordt door twee trekveren terug­
getrokken. 
- 7 -
Onvolkomenheden (model 1963) 
Het afschuifhek werd door de veren niet ver en snel genoeg 
teruggetrokken. 
De opstaande armen, die het afschuifhek naar voren moeten 
drukken, bleken niet sterk genoeg te zijn. 
Tussen de tanden en het afschuifhek bleef een gedeelte van de lading hangen. 
Het afschuifhek kwam niet ver genoeg naar voren. 
Veranderingen model 1964 
De bevestiging van cilinder en trekveren is gewijzigd. In de 
opstaande armen zijn strippen gelast. De stand van het afschuifhek is ver­
stelbaar doordat het driehoekige raamwerk, dat verbinding geeft tussen af­
schuifhek en opstaanie armen, verstelbaar is. 
Voorbereidend onderzoek 
De cilinder was aan de schijf, waarop de as van de opstaande 
armen is bevestigd, in drie standen te bevestigen. Bij de max. uitslag van 
de cilinder bedroeg '."e afstand tot de punten van de 140 cm lange tanden in 
deze (drie) gevallen resp. 8,5 cm, 40 cm en 63 cm. In de gunstigste stand 
konden de veren het afschuifhek maar 20 cm terugtrekken. 
Door op de schijf twee stukjes strip van ongeveer 15 cm lengte zodanig te 
monteren dat het bevestigingspunt van de veren 8 cm buiten de schijf kwam, 
werd bereikt, dat de veren over een grotere lengte werkten en meer voor­
spanning kregen. Het terugkomen van het afschuifbord kon hiermee redelijk 
worden opgelost. 
Prakt ij konderzoek 
In de tweede week van september 1964 is er net de afschuiver 
vrij lang voorgedroogd na gras uit zwaden opgenomen en op landbouwwagens 
geladen te hebben. 
Doordat het gras nogal taai was, wilde het moeilijk op de vork komen. Het 
uitnemen van enkele tanden gaf praktisch geen verbetering te zien. 
De glijsteranen, die het naar-boven-gaan van het afschuifhek moeten voor­
konen, zijn on de verkeerde tanden bevestigd. Wil nen er tanden uithalen 
en dezelfde breedte van de vork behouden, dan moeten de tanden 2, 4, 6 en S 
worden verwijderd. On de 4e en Qe tand schuiven echter de steunen van het 
afschuifhek. Deze tanden moeten dus blijven met als gevolg, dat de 3e, 5e 
en 7e tand er uit kunnen worden gehaald waardoor aan de buitenkanten twee 
tanden naast elkaar blijven zitten. De steunen moeten dus om de 3e en 7e 
tand schuiven. 
De inwendige ruinte van de glijsteunen is te groot. Er komt gras tussen 
tanden en afschuifhek. Een gedeelte van de af te schuiven lading blijft 
hangen aan de punten van de tanden. Dit verschijnsel wordt nog versterkt 
omdat de afschuiver niet ver genoeg over de punten van de tanden heen kont. 
De steunen lopen tijdens het bij elkaar schuiven van gras door de grond en 
dit geeft een extra beschadiging van de grasnat. 
Op de opstaande armen kunnen grote krachten komen. Deze grote 
druk komt neestal voor wanneer tijdens het opschuiven het afschuifhek niet 
helemaal naar achteren is gebracht. Dit is een gevolg van het feit, dat 
vooral het laatste stuk de verplaatsing van het hek bijzonder langzaam is. 
Tijdens het opschuiven van gras of hooi moet de diepte van de vork worden 
geregeld en dan staat de cilinder van het afschuifhek geblokkeerd, dus ook 
de opstaande armen. Door de dan optredende grote kracht verbuigen de op­
staande armen. 
Voor meerdere toepassingsmogelijkheden verdient het aanbe­
veling om de afschuiver ook net parallelstangen te kunnen laten werken. 
Het is beter wanneer de vork tijdens het heffen iets achterover kont, hier­
door komt het materiaal wat vaster op de vork te liggen. Dit kan worden 
bereikt door de bevestigingspunten van de parallelstangen aan het frane 
op de trekker lager te naken. 
- 9 -
Conclusie 
Door de veranderingen is de afschuiver weinig verbeterd, maar 
kan na verwezenlijking van onderstaande punten belangrijk beter zijn. 
Punten van overweging 
le. De enkelwerkende cilinder vervangen door een dubbelwerkende. 
2 Hierdoor worden de moeilijkheden van traag en niet ver genoeg terug­
konen van het afschuifhek ondervangen. 
Verbuigingen van opstaande armen zal minder gauw voorkomen. 
2e. Het afschuifhek moet zo ver mogelijk over de punten van de tanden 
konen. 
3e. De steunen van het afschuifhek moeten zo nauw mogelijk om de tanden 
sluiten. 
4e. De steunen moeten on de 3e en 7« tand sluiten. 
Wageningen, 12 mei 1965. 
« G « pakk enk lern met de basisbuizen welke verticaal 
aan de uitschuifbare delen gelast zijn. 
De hydraulische cilinder is aan beide zijde bevestigd 
in het middelste van de 3 gaten. 
Klem gesloten Klem geopend 
De plaats van de tanden kan aan de 
pakvorm of stapelwijze aangepast 
worden 
Door de parallelstangen te verplaatsen 
krijgt de klem bij een hoogteverandering 
een andere stand 
K.G. afschuiver 
Het afschuifraam in de voorste stand. 
Aan de tanden kan een gedeelte van de 
af te schuiven last blijven hangen 
De vertikale ruimte van de glijsteunen 
is veel te groot 
Het bevestigingspunt van de veren is verder omhoog gebracht 
(meer voorspanning) en verder naar buiten (8 cm) gebracht. 
De af te leggen weg wordt hierdoor vergroot. 



http://library.wur.nl/WebQuery/wurpubs/fulltext/507567

Rapport over het onderzoek in 1964 van de verbeterde pakkenklem en afschuiver van de in 1963 beproefde K.G.-voorlader met toebehoren

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

NARCIS

Wageningen Yield