Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) mogą najskuteczniej docierać do populacjizagrożonej osteoporozą, rozpoznawać chorobę oraz rozpoczynać i/lub kontynuowaćjej terapię. W wielu przypadkach pacjenci nie są poddani leczeniu przeciwosteoporotycznemumimo obecności czynników ryzyka złamania, obniżonej mineralnej masy kostnej,a nawet wystąpienia osteoporotycznego złamania.Celem wytycznych jest przedstawienie jednoznacznych reguł postępowania skierowanychdo lekarzy rodzinnych, z uwzględnieniem kompetencji diagnostycznych tej grupyzawodowej. Podstawą decyzji terapeutycznych i wyboru leku są wyniki badań klinicznychz randomizacją kontrolowanych placebo, oceniających wpływ badanej interwencjina ryzyko złamań oraz wskazania rejestracyjne poszczególnych preparatów farmaceutycznych.Lekarze POZ zaangażowani w akcje profilaktyczne oraz podejmujący stosownedziałania mają szansę na dobrą współpracę z chorymi, co jest warunkiem uzyskaniapozytywnego rezultatu terapii.W niniejszym opracowaniu przedstawiono zalecenia dotyczące profilaktyki, diagnostykioraz strategii leczenia osteoporozy dla lekarzy POZ na podstawie najnowszych danychz piśmiennictwa oraz stanowiska Polskich Towarzystw Naukowych
