Podstawowym celem artykułu było wprowadzenie spostrzeżeń i refleksji Davida Toopa, jak również proponowanych przez niego podejść analitycznych, do polskich badań kulturoznawczych oraz literaturoznawczych; mimo iż Toop i jego prace są jednym z głównych punktów odniesienia dla sound studies, jego twórczość pozostaje w dużej mierze nieopisana w polskiej literaturze akademickiej. Niniejszy artykuł przedstawia zarys charakteru dzieł i rozważań Toopa, ze szczególnym uwzględnieniem jego najważniejszych książek, jak również demonstruje zastosowanie jego refleksji i narzędzi analitycznych w kontekście literaturoznawczym, a konkretnie w kontekście badań nad fantastyką grozy
