Hładoń-Wiącek, Joanna

Nierzwicki, Krzysztof

Polish

Repository of Nicolaus Copernicus University

A K T U A L N O Ś C I R O Z M O W A  R O Z M A I T O Ś C I  K U L T U R A  N A U K A  W S P O M N I E N I A  F E L I E T O NOstatnia droga prof. Jana DomaniewskiegoŻycie jak gawęda o miłościW  przedostatn i dzień 2 0 0 9  roku Bydgoszcz pogrążyła się w  żałob ie , uroczyście żegnając sw ego w yb itn ego  i niezw ykle za ­s łużonego mieszkańca -  Profesora Jana D om aniew skiego.Nie sposób w ym ienić wszystkich przym iotów , za które tak  bardzo cenili go zaró w n o  ludzie nauki, przyjaciele, jak  i wszy­scy, z którym i Profesor m ia ł zaw sze św ietny kontakt. Uczestnicy pogrzebu, żegnający teg o  w ielk iego  człow ieka, jednogłośnie  określili go  jako niezw ykle życzliw ego, ciepłego, a zarazem  charyzm atycznego i zdecydow anego. Jak w spom inali: „Dla  każdego p o tra fił zdobyć się na uśm iech", nie tw o rząc  podzia ­łó w  na ludzi bardziej i m niej uprzyw ile jow anych. Zapam iętany  zostanie nie tylko jako  w yb itny  naukow iec, tw órca  bydgoskiej A kadem ii M edycznej, jej w ie lo le tn i rektor, ale przede wszystkim  jako  skrom ny i w y trw a ły  w  swym  dążeniu  uczestnik Powstania  W arszaw skiego -  ps. „W ilk".M im o  surowych w a ru n k ó w  atm osferycznych Rektora żegnał licznie zg rom adzony  tłu m  przyjaciół, w spó łp racow ników , lu­dzi, którzy m ieli przyjem ność obcow ania z tym  n iezłom nym  żo łn ierzem . W alczył do końca, w ierząc w  swoją misję, czując odpow iedzia lność za g łoszone prawdy. Uroczystą mszę w  ka­ted rze  bydgoskiej koncelebrow ali duchow ni pod przew odnic ­tw e m  biskupa ordynariusza diecezji bydgoskiej Jana Tyrawy. Obecni byli też  przedstaw iciele w ład z  w o je w ó d ztw a , m iasta. U niw ersytetu  M ikoła ja  Kopernika i C ollegium  M edicum .W zruszające w ystąpien ie  ks. Ryszarda Pruczkowskiego, ka­nonika grem ia lnego  bydgoskiej K apituły Katedralnej, poru ­szyło wszystkich zgrom adzonych do  głębi: „Panie Profesorze! Harcerzu Szarych Szeregów, hej na zb iórkę grają, a Ty do apelu  nie stajesz!"W  trakcie uroczystości w o jew o d a  kujaw sko-pom orski Rafał Bruski odczytał list od prem iera Donalda Tuska, a proboszcz katedry bydgoskiej ks. p ra ła t Zb ig n iew  M aruszew ski przesłanie  abp. Henryka Muszyńskiego, prymasa Polski. Ten ostatni w yra ­ził p o dziw  dla osoby Profesora za jeg o  w iedzę  i ku lturę ducho ­w ą  oraz godne w ypełn ian ie  p ow o łan ia  lekarza i nauczyciela.vW ” 'W' Hi  ̂ -wJF V ■ JaPięknymi s łow am i pożegnał Rektora prezydent Bydgoszczy Konstanty D om brow icz: „Ziem skie dzieło  Profesora dobieg ło  końca, ale trw a  to , czego d okona ł -  w o lna  Polska i szkoła m e­dyczna". Rektor U M K  prof. Andrzej Radzimiński podkreślił, jak  w ażny był „ślad, jaki pozostaw ił na Uniwersytecie" ten  n iestru­dzony działacz i zd e term in ow an y  tw órca  bydgoskiej Akadem ii M edycznej. W  nas także  pow sta ł n iep o w eto w any  żal i pustka, której n ikt nie potrafi ju ż  zastąpić.Prorektor ds. Collegium  M ed icum  prof. M a łgo rza ta  Tafil-Kla- w e, posługując się s łow am i W isław y Szymborskiej, przepięknie  nakreśliła sylw etkę sw ego nieżyjącego już przyjaciela: „Zycie Profesora D om aniew skiego to  gaw ęda o miłości do  ziem i o j­czystej. Dziękuję Ci, Janku, za to , że nie byłeś «w ypłoszonym  ptak iem »". N iezw ykle tra fn ie  ujęła przyszłą rolę tej w yb itnej postaci w  historii, czerpiąc z poezji W ładysław a Broniewskiego: „N ie o każdym  śpiew ają pieśni/ lecz to  im ię op iew ać b ędą/ ono  p otrafi się w znieść/ponad historię legendą".Po Mszy świętej kondukt ża łobny p row adzony  przez konną  kaw alerię  ruszył, aby pożegnać ju ż na zaw sze Profesora na C m entarzu  N ow ofarnym , przem ierzając najw ażniejsze ulice m iasta, z którym  do końca id en ty fikow ał się jeg o  w ielki O by­w ate l.Nad g robem  Profesora A ndrzej Baranowski -  sekretarz Zw iąz­ku P ow stańców  W arszawskich w  Bydgoszczy -  ożyw ił w  pa­mięci zebranych jeszcze na chw ilę postać W ielk iego Jana -  jak  zwykli m aw iać o N im  w spółpracow nicy -  konstatując: „Żył nie po to , by m ieć, lecz aby żyć".C erem oniał w o jskow y z orkiestrą grającą hym n Polski oraz  salw ą ho no ro w ą d ope łn ił ostatn ie chw ile  pożegnania. Nam , pogrążonym  w  sm utku, pozostaje jedynie kroczyć śladam i „W ilka", aby w ielk ie  dzieło  Jego życia w ciąż trw a ło .Jo ann a  H ła d o ń -W ią c e k  K rzyszto f N ie rzw ic k i Zdjęcia: P a w e ł W iącek

Życie jak gawęda o miłości

https://repozytorium.umk.pl/bitstream/handle/item/3777/Nierzwicki_%c5%bbycie_jak_gaw%c4%99da.pdf?sequence=1

Życie jak gawęda o miłości

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Repository of Nicolaus Copernicus University