Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Abstract
WstępPacjentami polskich szpitali coraz częściej są osoby wywodzące się z innej kultury, mniejszości narodowej czy wyznaniowej. Zaspokojenie potrzeb bio-psycho-społecznych i zapewnienie wysokiej jakości opieki pielęgniarskiej staje się dla personelu pielęgniarskiego wyzwaniem wymagającym dużej wiedzy i umiejętności. Cel pracyCelem pracy było określenie, jak często personel pielęgniarski opiekuje się pacjentem odmiennym kulturowo, czy jest do pełnienia tej opieki odpowiednio przygotowany i z jakimi problemami się ona wiąże.Materiał i metodyBadania przeprowadzono w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym im. Ludwika Perzyny w Kaliszu wśród 156 pielęgniarek i pielęgniarzy. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety składający się z 18 pytań.WynikiDo mniejszości narodowych, etnicznych, religijnych, którymi najczęściej opiekowali się badani należeli: wyznawcy Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy, Romowie oraz Ukraińcy. Najczęstszymi problemami dla ankietowanych były: bariera językowa (74%), podejście chorego i jego rodziny do transfuzji krwi (48%), nieznajomość danej kultury/religii (21%) oraz warunki materialno-organizacyjne w miejscu pracy (14%). Prawie 2/3 badanych uważało, że zwiększenie wiedzy personelu pielęgniarskiego o innych kulturach czy religiach jest potrzebne.Wnioski Pochodzenie pacjenta nie wpływa na jakość opieki pielęgniarskiej. W związku z licznymi problemami pojawiającymi się podczas opieki nad pacjentami odmiennymi kulturowo konieczne jest zwiększenie wiedzy personelu medycznego w zakresie innych kultur, religii i narodowości. Słowa kluczowe: wielokulturowość, opieka pielęgniarska, pacjent odmienny kulturow
