Dziewięć Mów drugiego cyklu dzieła perskiego
Mędrca rozpoczyna się od wykładu De circumcisione.
Miały one być skierowane przeciw
nauczaniu babilońskich Żydów. Naród Wybrany
odszedł od prawdziwego Boga i stał się podobny
do bezbożnych Amorytów oraz Sodomitów i Gomorytów.
W kontekście antyjudaistycznej polemiki
Afrahat opisuje istotę i znaczenie chrześcijańskiego
obrzezania, którym jest chrzest jako znak
wiary (signaculum fidei). W charakterystyczny
sposób dla swojej skrypturystycznej argumentacji
Pers podaje negatywne (Adam, Jeroboam,
Manasses) i pozytywne (Abel, Henoch, Noe, Sem,
Jafet, Abraham) przykłady znanych postaci biblijnych,
w których życiu obrzezanie miało znaczenie
względne, a jego wartość uzależniona była od wiary
i przestrzegania nakazów Prawa. || Nine Demonstrations from the second series
of the Persian sage’s works begin with a lecture
De circumcisione, and they were to be directed
against the Babylonian Jewish teachings. The C hosen
People departed from true God and became
similar to the godless Amorites, Sodomites and
Gomorhites. In the context of anti-Judaic dispute
Aphrahat describes the essence and meaning of
Christian circumcision, which is baptism, as a sign
of faith (signaculum fidei). In a manner characteristic
of his scripturist argumentation, the Persian
provides negative (Adam, Jeroboam, Manasses)
as well as positive (Abel, Henoch, Noah, Shem,
Japheth, Abraham) examples of those famous Biblical
figures for whom circumcision had a relative
meaning in their lives, and its value was dependent
on faith and observance of the orders of Law
